Η διαταραχή αυτή προσβάλλει τα παιδιά και κυρίως τα αγόρια, σχολικής ηλικίας.
Πού οφείλεται αυτή η διαταραχή;
Υπαίτιος πίσω από την εκδήλωση αυτής της διαταραχής δεν είναι κανείς από το περιβάλλον του παιδιού, κάποιος δάσκαλος ή γονέας.
Το πιθανότερο είναι το παιδί να γεννιέται με αυτό το πρόβλημα καθώς πρόκειται για κληρονομική διαταραχή.
Πολλοί επιστήμονες θεωρούν ότι οφείλεται σε ανισορροπία ή ανεπάρκεια των ορμονών που χρησιμοποιεί ο εγκέφαλος για τη λειτουργία του.
Πάντως, η ΔΕΠΥ όπως λέγεται για λόγους συντόμευσης, σχετίζεται με διάφορους παράγοντες, όπως η υπερβολική παρακολούθηση τηλεόρασης.
Πότε εκδηλώνεται και ποια είναι τα συμπτώματα;
Μπορεί να εκδηλωθεί από τη βρεφική κιόλας ηλικία, αλλά δεν είναι εύκολο να γίνει τότε μια σωστή διάγνωση.
Τα συμπτώματα στα βρέφη περιλαμβάνουν το έντονο κλάμα, τις λιγοστές ώρες ύπνου, την ανησυχία, δυσκολίες στο φαγητό, έντονη δίψα, ενώ μπορεί να χτυπούν και το κεφάλι τους στο κρεβάτι.
Πρόκειται όμως για κοινά συμπτώματα και δε σημαίνει ότι ένα βρέφος που παρουσιάζει ένα ή κάποια από αυτά πάσχει και από τη διαταραχή.
Η διαταραχή αρχίζει να φαίνεται σε μεγαλύτερη ηλικία με πιο χαρακτηριστικά συμπτώματα.
Ποια είναι αυτά;
Η ελλειμματική προσοχή που είναι η αδυναμία του παιδιού να συγκεντρωθεί σε ένα παιχνίδι ή μια εργασία για πολλή ώρα.
Συχνά φαίνεται σαν να αγνοεί κάποιον όταν του μιλάει ή δεν ακολουθεί οδηγίες όταν του δίνονται.
Δεύτερον, το παιδί εμφανίζει υπερκινητικότητα.
Δεν μπορεί να καθίσει σε ένα μέρος για πολλή ώρα, θέλει να κινείται συνεχώς και μιλάει συνέχεια.
Τέλος, η συμπεριφορά του είναι παρορμητική.
Δεν μπορεί να κάνει διάλογο, διακόπτει συνεχώς τους άλλους και δίνει απαντήσεις πριν ολοκληρωθούν οι ερωτήσεις.
Πόσοι τύποι ΔΕΠΥ υπάρχουν;
Οι τύποι της είναι τρεις.
Ο πρώτος έχει ως κύριο σύμπτωμα την έλλειψη προσοχής.
Το παιδί δεν μπορεί να αφοσιωθεί σε κάτι αλλά χάνει και την προσοχή του εύκολα, δεν προσέχει τις λεπτομέρειες και κάνει λάθη από απροσεξία.
Δεν παρακολουθεί όταν του μιλάνε, δυσκολεύεται να οργανώσει τα πράγματά του και τα χάνει εύκολα, αποφεύγει οτιδήποτε περιλαμβάνει πνευματική προσπάθεια, ξεχνάει εύκολα και δεν μπορεί να ακολουθήσει οδηγίες.
Ο δεύτερος τύπος αφορά την υπερκινητικότητα και την παρορμητική συμπεριφορά.
Το παιδί αδυνατεί να μείνει καθιστό για πολλή ώρα, ενώ όταν κάθεται κινείται συνεχώς, τρέχει μέσα στο σπίτι, δυσκολεύεται να συμμετάσχει ήρεμα σε οποιαδήποτε δραστηριότητα, μιλά ακατάπαυστα, δεν περιμένει τη σειρά του, διακόπτει τους άλλους και απαντά πριν ολοκληρώσει ο άλλος την ερώτησή του.
Τέλος, υπάρχει και ο μεικτός τύπος με συμπτώματα από τους δύο προηγούμενους τύπους.
Πώς γίνεται η διάγνωση;
Δεν υπάρχει ειδική εξέταση.
Όταν ο γονιός υποψιαστεί ότι υπάρχει ΔΕΠΥ, ο γιατρός εξετάζει το παιδί και βάσει των πληροφοριών που συλλέγει από τους γονείς και όσους έρχονται σε επαφή μαζί του τακτικά, αξιολογεί τα δεδομένα.
Η διάγνωση γίνεται αφού αποκλειστούν άλλες καταστάσεις με παρόμοια συμπτώματα, όπως μαθησιακές δυσκολίες, κατάθλιψη, άγχος ή σύνδρομο Tourette.
Πώς αντιμετωπίζεται;
Η αντιμετώπιση έχει πολλές παραμέτρους.
Αφορούν την εκπαίδευση των γονιών, περιλαμβάνει προγράμματα παρέμβασης στη συμπεριφορά του παιδιού, ακόμα και σχεδιασμό κατάλληλου εκπαιδευτικού προγράμματος και φαρμακευτική αγωγή που απλώς καταπραΰνει τα συμπτώματα χωρίς να θεραπεύει.
