Διαταραχές άγχους παθαίνουν μεγάλοι αλλά και μικροί

Μάλιστα, εμφανίζονται σε παιδιά όλων των ηλικιών.

Όπως και οι ενήλικες έτσι και τα παιδιά, τυχαίνει να αισθάνονται ανήσυχα κατά διαστήματα, ιδιαίτερα σε στάδια που αποτελούν ορόσημο στη ζωή τους.

Όταν ξεκινούν το νηπιαγωγείο, το σχολείο ή όταν μετακομίζουν κάπου αλλού.

Σε ορισμένα παιδιά όμως, το άγχος επηρεάζει τη συμπεριφορά και τις σκέψεις τους παρεμποδίζοντας τη λειτουργικότητά τους στο σπίτι, στο σχολείο και σε κάθε τομέα της ζωής τους.

Μερικά παιδιά γεννιούνται πιο ανήσυχα και λιγότερο μάχιμα, ώστε να αντιμετωπίσουν το άγχος σε σχέση με κάποια άλλα.

Αιτίες

Τα παιδιά μπορεί να υιοθετήσουν μια ανήσυχη συμπεριφορά όταν περιτριγυρίζονται από αγχώδη άτομα, κυρίως στο οικογενειακό, σχολικό ή στο κοινωνικό τους περιβάλλον.

Μερικά παιδιά επίσης, ίσως αναπτύξουν κάποια διαταραχή άγχους μετά από σημαντικά γεγονότα, όπως συχνές μετακομίσεις και αλλαγές σχολικού περιβάλλοντος, τσακωμούς γονέων, θανάτους στενών προσώπων, ατυχήματα, τραυματισμούς ή αρρώστιες, προβλήματα στο σχολείο, κακομεταχείριση, παραμέληση και εγκατάλειψη.

Τα παιδιά με διαταραχή ελλειματικής προσοχής/υπερκινητικότητας και αυτιστικές διαταραχές είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν κάποια αγχώδη διαταραχή.

Συμπτώματα

Τα παιδιά με κάποια αγχώδη διαταραχή αντιμετωπίζουν δυσκολία στη συγκέντρωση, στον ύπνο ή στο πρωινό ξύπνημα.

Επίσης, μπορεί να βλέπουν τακτικά άσχημα όνειρα και εφιάλτες, να μην έχουν όρεξη για φαγητό ή αντίθετα να έχουν πολλή όρεξη για ανθυγιεινές όμως τροφές που τα κάνουν να αισθάνονται καλύτερα.

Ακόμα, παρουσιάζουν ευερεθιστότητα, έντονο θυμό, ξεσπάσματα χωρίς λόγο, εκνευρισμό και συναισθηματικές εκρήξεις.

Ένα επιπλέον σύμπτωμα είναι αυτό της διαρκούς ανησυχίας, πολλές φορές χωρίς ιδιαίτερο λόγο, ενώ κάνουν και αρνητικές σκέψεις.

Τέλος, τα παιδιά με άγχος κλαίνε συχνά χωρίς προφανή αιτία και παραπονιούνται για πόνους στην κοιλιά, ενώ ισχυρίζονται ότι έχουν μια γενική αδιαθεσία.

Τα μικρότερα παιδιά βιώνουν συχνότερα το άγχος του αποχωρισμού, ενώ τα μεγαλύτερα παιδιά και οι έφηβοι ανησυχούν περισσότερο για το σχολείο και τις κοινωνικές συναναστροφές τους.

Αντιμετώπιση

Αν το παιδί αντιμετωπίζει προβλήματα άγχους, υπάρχουν λύσεις για να μπορέσει να ξεπεράσει το άγχος του.

Πάνω από όλα, είναι σημαντικό οι γονείς να μιλήσουν στο παιδί τους για το άγχος ή τις ανησυχίες του.

Οι συμβουλές αυτοβοήθειας για γονείς είναι ένα καλό ξεκίνημα για όσους δε γνωρίζουν τι ακριβώς πρέπει να κάνουν.

Όλα σχεδόν τα παιδιά σε διαφορετικές ηλικίες έχουν ανησυχίες που μπορούν να φύγουν με τη βοήθεια και τη στήριξη των γονιών τους.

Αν όμως, παρά τις προσπάθειες το πρόβλημα συνεχίζει να υφίσταται, ίσως θα ήταν καλύτερο οι γονείς να αναζητήσουν βοήθεια από τους επαγγελματίες υγείας.

Όταν η κατάσταση του παιδιού δε βελτιώνεται ή αντίθετα χειροτερεύει, ο γονέας θα πρέπει να απευθύνεται σε κάποιον ειδικό.

Το ίδιο πρέπει να γίνεται όταν η βοήθεια των γονιών και του περίγυρου δεν αποδίδει καρπούς και οι αγχώδεις διαταραχές επηρεάζουν την οικογενειακή, σχολική ή κοινωνική ζωή του παιδιού.