Η δυναμική του συναισθηματικού σαδισμού μπορεί να προκύψει στις συναισθηματικές σχέσεις από το ένα φύλο προς το άλλο, όμως αυτό το άρθρο επικεντρώνεται στη θυματοποίηση της γυναίκας από τον άνδρα.
Ο συναισθηματικός σαδισμός (cruelty) που αναφέρεται εδώ δεν έχει σχέση με τον σεξουαλικό σαδισμό, αν και είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς πώς κάποιος άνδρας που κακοποιεί τη σύντροφό του σεξουαλικά, θα της φερθεί με σεβασμό και τρυφερότητα στις άλλες πτυχές της σχέσης.
Η συναισθηματική σκληρότητα (σε βαθμό σαδισμού) μπορεί να εμφανιστεί όχι μόνο στις συντροφικές σχέσεις, αλλά σε οποιαδήποτε σχέση.
Μπορεί να είναι από τον γονιό προς το παιδί (τότε μιλάμε για παιδική κακοποίηση) ή προς ένα ηλικιωμένο ή πάσχοντα συγγενή.
Τα χαρακτηριστικά σημεία ύπαρξης σαδισμού (και όχι μόνο μιας τυπικής κακοποιητικής συμπεριφοράς λόγω π.χ. εκρήξεων θυμού) είναι η πρόθεση να πληγώσει.
Θα πληγώσει ακριβώς εκεί που βλέπει ότι ο άλλος εμφανίζει ευαλωτότητα και θα το κάνει επίτηδες, επειδή μπορεί να το κάνει.
Παραδείγματα:
Θα φροντίσει να δείχνει στη σύντροφο σημάδια ότι την απατά με άλλη γυναίκα, τη στιγμή που ξέρει ότι την πληγώνει.
Θα χρησιμοποιεί σαρκασμό όταν η γυναίκα εκφράσει παράπονο για τις απιστίες, π.χ. να της απαντήσει «μην ανησυχείς, χρησιμοποιώ προφυλακτικά».
Χαρακτηριστική είναι η παντελής έλλειψη συμπόνιας προς τη γυναίκα, όταν εκείνη εκφράζει συναίσθημα πόνου.
Απεναντίας, αντιμετωπίζει την έκφραση πόνου (δάκρυα κ.λπ.) με ακόμη μεγαλύτερο σαδισμό και ειρωνεία, αποκαλώντας την «ευαισθητούλα» κ.λπ.
Άλλο χαρακτηριστικό του συναισθηματικού σαδισμού είναι η αρχική προσπάθεια να ελκύσει τη σύντροφο, μετά όμως την εγκαταλείπει συναισθηματικά και την κακοποιεί.
Για όσο διάστημα δεν έχει βρει κάτι άλλο, θα την κρατά και δεν θα την αφήνει να φύγει, περιλούζοντάς την με κοπλιμέντα όταν καταλαβαίνει ότι πάει να τη χάσει. Όταν όμως η γυναίκα «ξαναζεσταθεί» και δείξει πάλι να τον έχει ανάγκη, ξεκινά τα ίδια παιχνίδια.
Κάποιες φορές την προσκαλεί με θεατρικούς χειρισμούς να εκφράσει την αγάπη της και όταν το κάνει τη γελοιοποιεί ή με τελείως ψυχρό τρόπο της λέει ότι δε την αγαπά.
Άλλες φορές την κατηγορεί ευθέως για τη δική του συμπεριφορά:
«Εσύ είσαι περίεργη, μη ελκυστική, άσχημη, στρίγγλα, γκρινιάρα, ζηλιάρα, κ.λπ.».
Αν μάλιστα καταλάβει ότι η γυναίκα είναι λίγο ανασφαλής με τον εαυτό της, τη βομβαρδίζει με μειωτικά σχόλια, για την αξία της ως γυναίκα και ως άνθρωπος.
Θα την προσβάλλει για τη νοημοσύνη της ή την εμφάνισή της και θα διαλέξει εκείνον τον τομέα στον οποίο νιώθει περισσότερο ανασφαλής.
Θα λέει σχόλια, είτε υπονοούμενα είτε ευθέως για το πόσο του άρεσαν οι απιστίες με άλλες γυναίκες, αλλά θα κατηγορήσει εκείνη, γιατί «εσύ με αναγκάζεις να πηγαίνω με άλλες, γιατί όλο γκρινιάζεις και κλαις».
Όταν καταλάβει ότι την έχει πληγώσει αρκετά, θα υποχωρήσει μέχρι εκεί που καταλαβαίνει ότι η γυναίκα αντέχει, προσπαθώντας διαρκώς να υπονομεύσει και άλλο την αυτό-εκτίμησή της για να πιστέψει ότι χάρη της κάνει που την ανέχεται.
Πολλές γυναίκες σε τέτοιες κακοποιητικές σχέσεις πιστεύουν ότι «αν ήμουν αρκετά δυνατή, θα έφευγα-δεν είμαι όμως τόσο δυνατή».
Εκεί όμως είναι η παγίδα, καθώς δεν είναι θέμα δύναμης, αλλά είναι θέμα απόφασης.
Είναι θέμα απόφασης δύο πραγμάτων:
– Δεν θα αλλάξει και
– Δεν φταις εσύ για τον συναισθηματικό του σαδισμό και δεν μπορείς να τον αλλάξεις, όσο «έξυπνα» και αν προσπαθήσεις να φερθείς.
Αυτοί οι άνδρες θα είναι σε ένα παιχνίδι εξουσία με όποια γυναίκα και αν βρεθούν ή με όποιο ευάλωτο άτομο και να βρεθούν.
Μισούν την ευαλωτότητα και μισούν το γυναικείο φύλο. Φύγε!
Αναγνώρισε ότι δεν είναι δικό σου το φταίξιμο και ότι δεν θα ήταν καλύτερη η συμπεριφορά του με μια άλλη «πιο δυνατή» πιο «έξυπνη» ή «πιο όμορφη» γυναίκα.
Αναγνώρισε ότι έχεις το δικαίωμα να είσαι ευάλωτη, ότι η ευαλωτότητα είναι δύναμη, αλλά με τους κατάλληλους ανθρώπους, και όχι με αυτούς τους ανθρώπους.
Ένας υγιής ψυχολογικά άνδρας, αν δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις συναισθηματικές σου ανάγκες, θα σου πει ξεκάθαρα «λυπάμαι, αλλά δεν μπορώ να ανταποκριθώ, δεν μπορώ να σε καλύψω».
Δεν θα απαντήσει ούτε με ειρωνεία, ούτε με σαρκαστικό χειρισμό και δεν θα προσπαθήσει να δημιουργήσει προσδοκίες, για να τις διαψεύσει αργότερα.
Κάνε τη δική σου θεραπεία με το εσωτερικό παιδί, ώστε να δεις πως μπορείς να καλύψεις τη δική σου ευαλωτότητα.
Αν δεν μπορείς να βοηθήσεις τον εαυτό σου μόνη, ζήτησε βοήθεια.
Ζήτησε βοήθεια από κάποιον επαγγελματία, ζήτησε βοήθεια από τον Θεό αν πιστεύεις στον Θεό.
Ζήτησε βοήθεια για τον εσωτερικό σου πόνο.
Όσο περισσότερο παραμένεις στη σχέση σαδισμού, τόσο πιο εύκολα θα αρχίσεις να χάνεις τη διάκριση για το τι είναι αποδεκτό και τι όχι.
Φράσεις που προκαλούν σοκ σε τρίτους για τη σκληρότητά τους, θα τις δέχεσαι ως φυσιολογικές.
Φύγε όσο το δυνατόν συντομότερα και φρόντισε να βρεις ανθρώπους με τους οποίους το εσωτερικό σου παιδί θα νιώθει ασφαλές.
Βικτώρια Πρεκατέ, Ψυχολόγος
www.y-o.gr
