Η διατροφή και η άσκηση έχουν καλύτερα αποτελέσματα από τα φάρμακα για τη πρόληψη και την εξέλιξη του διαβήτη τύπου 2.
Ο τρόπος ζωής μπορεί να βοηθήσει περισσότερο απ’ ότι μια συμβατική θεραπεία.
Η άσκηση σε συνδυασμό με την απώλεια βάρους αποτελούν την καλύτερη λύση, κυρίως σε άτομα που διατρέχουν κίνδυνο.
Πριν μερικά χρόνια, η ιατρική εφημερίδα New England Journal of Medicine έκανε μια έρευνα για να συγκρίνει τα αποτελέσματα της αλλαγής του τρόπου ζωής με τα αποτελέσματα της θεραπείας με μετφορμίνη για την πρόληψη του διαβήτη τύπου 2.
Οι ερευνητές παρακολούθησαν περισσότερα από 3.200 άτομα, ηλικίας κατά μέσο όρο 51 ετών, για μια περίοδο τριών ετών.
Κανένας από αυτούς δεν ήταν διαβητικός όταν ξεκίνησε η μελέτη, αλλά όλοι είχαν συμπτώματα που μπορεί να προμηνύουν την εμφάνιση διαβήτη τύπου 2.
Τα άτομα που συμμετείχαν χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες: η πρώτη ομάδα των ασθενών έλαβε ψευδοφάρμακο, η δεύτερη ομάδα έλαβε θεραπεία με μετφορμίνη και η τρίτη υποβλήθηκε σε διατροφή, ενώ έπρεπε να γυμνάζεται 2,5 ώρες την εβδομάδα το ελάχιστο.
Τα άτομα της τελευταίας ομάδας δεν έλαβαν καμία φαρμακευτική αγωγή.
Τα αποτελέσματα ήταν εκπληκτικά.
Η διατροφή και η άσκηση καταφέρνουν να μειώσουν τις πιθανότητες εμφάνισης διαβήτη τύπου 2 στο μισό.
Ειδικότερα, ο συνδυασμός διατροφής και άσκησης μειώνει έως 58% τις πιθανότητες αυτές.
Φυσικά, όλα αυτά ισχύουν αν η αλλαγή του τρόπου ζωής γίνει πριν την εμφάνιση του διαβήτη.
Διαβήτης τύπου 2: 8 αλήθειες
Ο διαβήτης παρουσιάζεται όταν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα είναι πολύ υψηλά.
Πώς συμβαίνει αυτό;
Η ινσουλίνη, η οποία ρυθμίζει το επίπεδο γλυκόζης στο αίμα, δεν λειτουργεί σωστά, είτε λόγω της αντίστασης της ινσουλίνης, είτε λόγω της ανεπαρκής έκκρισης της ινσουλίνης από το πάγκρεας.
1. Τα διαβητικά άτομα έχουν περισσότερα προβλήματα με τα δόντια τους.
Η υπερβολική ζάχαρη στο σάλιο είναι υπεύθυνη για την τερηδόνα και άλλα οδοντικά προβλήματα.
Το συστηματικό βούρτσισμα μετά από κάθε γεύμα και η επίσκεψη στον οδοντίατρο μια φορά το χρόνο είναι απαραίτητα.
2. Τα αντισυλληπτικά χάπια δεν επιτρέπονται στις γυναίκες με διαβήτη.
Τα χάπια με οιστρογόνα μπορεί να αυξήσουν τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα και να αυξήσουν τη πίεση του.
Ωστόσο, μπορούν να χρησιμοποιηθούν αντισυλληπτικά χάπια με προγεστερόνη.
3. Η κατάθλιψη είναι πιο συχνή στους διαβητικούς ασθενείς.
Η κατάθλιψη παρατηρείται σε ποσοστό 25-30% στα άτομα με διαβήτη, ενώ 15 έως 17% στον υπόλοιπο πληθυσμό.
4. Τα επιθέματα νικοτίνης μπορούν να χρησιμοποιηθούν από άτομα με διαβήτη.
Οι ασθενείς με διαβήτη είναι αναγκαίο να σταματήσουν το κάπνισμα και μπορούν να χρησιμοποιήσουν όποιο βοήθημα θέλουν.
5. Η ινσουλίνη δεν παχαίνει και δεν ευθύνεται για την αύξηση βάρους.
Ωστόσο, οι απαιτήσεις της θεραπείας μπορούν να εξηγήσουν μια πιθανή αύξηση σωματικού βάρους.
6.Η σωματική άσκηση πρέπει να είναι καθημερινή.
Χάρη στην ινσουλίνη, μετά από κάθε γεύμα, το 80% της ζάχαρης αποθηκεύεται στους μυς και το υπόλοιπο 20% στο συκώτι.
Χωρίς γυμναστική, δεν μπορεί να μειωθεί το ποσοστό ζάχαρης στους μυς.
7. Ο διαβήτης τύπου 2 είναι μια ασθένεια που δεν θεραπεύεται.
Μπορεί να μην έχει βρεθεί ακόμη η ολοκληρωτική θεραπεία του αλλά είναι δυνατό να μειωθεί ο κίνδυνος επιδείνωσης της πορείας του.
8. Πρόκειται για μια κληρονομική ασθένεια.
Ο κίνδυνος εμφάνισης του διαβήτη είναι περίπου 30% αν ένας από τους δυο γονείς είναι διαβητικός.
Σε περίπτωση απουσίας του κληρονομικού παράγοντα, ο κίνδυνος εμφάνισης του διαβήτη τύπου 2 μπορεί να εμφανιστεί μετά την ηλικία των 40.
