Η αμνιοπαρακέντηση είναι η εξέταση που είναι απαραίτητο να γίνεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης όταν η έγκυος είναι πάνω από μια συγκεκριμένη ηλικία.
Συνηθίζεται πολύ τα τελευταία χρόνια μιας και ο μέσος όρος ηλικίας που μια γυναίκα μένει για πρώτη φορά έγκυος έχει αυξηθεί.
Έτσι όμως αυξάνεται και ο κίνδυνος επιπλοκών ή γενετικών ανωμαλιών στο έμβρυο.
Η αμνιοπαρακέντηση είναι μια προληπτική εξέταση που επιτρέπει στην έγκυο και τον γιατρό να γνωρίζουν εκ των προτέρων αν υπάρχουν αυτές οι ανωμαλίες.
Η αμνιοπαρακέντηση είναι ένα διαγνωστικό τεστ που γίνεται στα πλαίσια του προγεννητικού ελέγχου.
Με τη συγκεκριμένη μέθοδο οι ειδικοί διαπιστώνουν αν υπάρχει κάποια χρωμοσωμική ανωμαλία στο έμβρυο, όπως είναι το σύνδρομο Down ή ανωμαλίες στο κεντρικό νευρικό σύστημα.
Οι εξετάσεις που μέχρι πρόσφατα γίνονταν για τον προγεννητικό έλεγχο, όπως η αυχενική διαφάνεια και το υπερηχογράφημα Β’ επιπέδου έδειχναν τις πιθανότητες να εμφανίσει το έμβρυο κάποια ανωμαλία.
Αν η πιθανότητα να εμφανίσει το έμβρυο κάποιο πρόβλημα ήταν μία προς 300, η γυναίκα έπρεπε να προχωρήσει σε αμνιοπαρακέντηση για να έχει μια πιο σαφή εικόνα με πιο σίγουρα αποτελέσματα.
Επειδή η πιθανότητα να υπάρχει πρόβλημα ήταν μεγαλύτερη σε γυναίκες άνω των 35 θεωρήθηκε τελικά αναγκαία εξέταση η αμνιοπαρακέντηση για τις γυναίκες από αυτές.
Αργότερα το όριο αυξήθηκε στα 38 χρόνια και σήμερα μια γυναίκα πρέπει να κάνει αμνιοπαρακέντηση αν είναι άνω των 40.
Πέρα από την ηλικία όμως, η εξέταση κρίνεται απαραίτητη όταν κάποια από τις προηγούμενες εξετάσεις βγαίνει προβληματική.
Πώς γίνεται
Η αμνιοπαρακέντηση γίνεται με την αναρρόφηση αμνιακού υγρού με τη βοήθεια μιας λεπτής βελόνας.
Το υγρό αυτό μπορεί να φανερώσει αν υπάρχει κάποια ανωμαλία ή πρόβλημα στο DNA του εμβρύου, ενώ ανιχνεύει 512 διάφορετικά νοσήματα και αποκαλύπτει με βεβαιότητα το φύλο του μωρού.
Σε περίπτωση που ανιχνευθεί κάτι ύποπτο μπορεί να χρειαστεί να διακοπεί η κύηση.
Γίνεται από τη 15η μέχρι την 20η εβδομάδα της κύησης.
Οι περισσότερες έγκυες προτιμούν να αποφύγουν τη διαδικασία γιατί γνωρίζουν ότι υπάρχουν πιθανότητες αποβολής.
Παρόλα αυτά οι γιατροί βεβαιώνουν ότι είναι μικρές, μόλις 0,5%.
Η διαδικασία δεν είναι επίπονη, αλλά η ψυχολογική φόρτιση και η αγωνία επιβαρύνει τη γυναίκα.
Πιθανές επιπλοκές
Μόλυνση
Ο κίνδυνος της μόλυνσης είναι πιθανός, αλλά μπορεί να αντιμετωπιστεί προληπτικά με τη χορήγηση αντιβίωσης πριν και μετά την εξέταση.
Η αντιβίωση είναι ασφαλής για το μωρό, δρα αντισηπτικά και μειώνει τον κίνδυνο μόλυνσης.
Ρήξη υμένων ή «σπάσιμο των νερών»
Η ρήξη υμένων ή το «σπάσιμο των νερών», όπως συνηθίζεται να λέγεται, είναι μια πιθανή επιπλοκή μετά την αμνιοπαρακέντηση.
Αν συμβεί μέχρι τις 24 εβδομάδες καταλήγει σε αποβολή.
Πρόωρος τοκετός
Μια ακόμα επιπλοκή της αμνιοπαρακέντησης μπορεί να είναι ο πρόωρος τοκετός, σε περίπτωση που τα νερά σπάσουν πριν τις 37 εβδομάδες.
Για την αποφυγή των δυσάρεστων επιπλοκών, καλό είναι η έγκυος να παρακολουθείται από τον γιατρό μετά την εξέταση, ενώ είναι απαραίτητη η ξεκούρασή της για τρεις τουλάχιστον μέρες.
Τέλος, η σεξουαλική επαφή πρέπει να αποφεύγεται για δέκα μέρες μετά την εξέταση.
