Η καλοήθης υπερπλασία του προστάτη (ΚΥΠ), είναι μια παθολογία που συνδέεται κυρίως με το γήρας.
Υπολογίζεται πως το 60% των ανδρών μετά τα 60 έτη, θα εμφανίσει την πάθηση αυτή, ενώ το 90% από αυτούς, μετά τα 85.
Παρά την καλοήθη φύση της, μπορεί να μην είναι υποφερτή από ορισμένους ασθενείς, επηρεάζοντας την ποιότητα ζωής τους.
Συχνά προβλήματα των ασθενών με ΚΥΠ:
Συχνά προβλήματα των ασθενών με ΚΥΠ:«Δυσκολεύομαι να ουρήσω!».
«Δεν κοιμάμαι καλά γιατί συχνά σηκώνομαι το βράδυ για να ουρήσω».
Τι είναι η ΚΥΠ;
Η ΚΥΠ είναι μια συχνή παθολογία μη καρκινικής προέλευσης, που ευνοείται από τη γήρανση και εμφανίζεται σε άνδρες άνω των 50 ετών.
Εκδηλώνεται με συμπτώματα στο κατώτερο ουροποιητικό σύστημα, εμποδίζοντας τη φυσιολογική λειτουργία του.
Ο ασθενής μπορεί να αναφέρει καθυστέρηση στην έναρξη της ούρησης, δυσουρία, ή καθυστερημένες σταγόνες, πολυουρία (ημερήσια και νυχτερινή), επείγουσα ανάγκη για ούρηση, αλλά και αίσθημα καύσου κατά την ούρηση.
Η πάθηση ωστόσο, μπορεί να είναι και ασυμπτωματική.
Υπάρχουν παράγοντες κινδύνου;
Στην ΚΥΠ, η ηλικία είναι ο κύριος παράγοντας κινδύνου αφού η συχνότητα εμφάνισής της, αυξάνεται σαφώς με τη γήρανση.
Μελέτες έχουν δείξει επίσης, ότι η πιο κοινή συννοσηρότητα που σχετίζεται με την ΚΥΠ, είναι το μεταβολικό σύνδρομο.
Ο κακός τρόπος ζωής, η έλλειψη δραστηριότητας αλλά και η υπερβολικά πλούσια διατροφή, η οποία μπορεί να προάγει μια χρόνια φλεγμονώδη κατάσταση στον προστάτη, μπορούν να οδηγήσουν στην έκκριση αυξητικών παραγόντων σε αυτό το επίπεδο.
Επιπλέον, η χρόνια υπερινσουλιναιμία είναι ικανή να διεγείρει την ανάπτυξη των κυττάρων του προστάτη.
Πώς γίνεται η διάγνωση;
Η αρχική αξιολόγηση βασίζεται κυρίως σε ερωτήσεις προς τον ασθενή, χρησιμοποιώντας ένα τυποποιημένο ερωτηματολόγιο που ονομάζεται IPSS (International Prostate Symptom Score).
Αυτό καθιστά δυνατή την αξιολόγηση της σοβαρότητας και του αντίκτυπου στην ποιότητα ζωής των ασθενών.
Συνιστάται επίσης η αξιολόγηση της σεξουαλικής λειτουργίας μέσω ερωτηματολογίου, καθώς οι διαταραχές συνδέονται συχνά με συμπτώματα του κατώτερου ουροποιητικού συστήματος.
Στη συνέχεια, ο γιατρός θα πραγματοποιήσει μια φυσική εξέταση, συμπεριλαμβανομένης μιας ψηφιακής ορθικής εξέτασης.
Η εξέταση αυτή, όχι μόνο καθιστά δυνατή τη διάγνωση της ΚΥΠ αλλά και την ανίχνευση τυχόν σχετικού καρκίνου του προστάτη στον ίδιο αδένα.
Άλλες εξετάσεις, προαιρετικές, στις οποίες μπορεί να υποβληθεί ο ασθενής, είναι το επίπεδο PSA (Prostatic Specific Antigen), η μέτρηση κρεατινίνης και το υπερηχογράφημα νεφρού.
Τέλος, η ροομετρία καθιστά δυνατή την ποσοτικοποιήση της απόφραξης της ουρήθρας, μελετώντας διάφορες παραμέτρους: όγκο και διάρκεια ούρησης, μέγιστη ροή και μέση ροή.
Πότε απαιτείται θεραπεία;
Η απόφαση για τη χορήγηση ή όχι θεραπείας σε έναν ασθενή με συμπτωματική ΚΥΠ, εξαρτάται από διάφορα κριτήρια, όπως:
Τη σημασία των διαταραχών του κατώτερου ουροποιητικού συστήματος, τη λειτουργική έκπτωση του ασθενούς, τον αντίκτυπο στην ποιότητα ζωής του, αλλά και την προσωπική του επιλογή.
