Η αποβολή, δηλαδή η ανεπιθύμητη διακοπή της κύησης συμβαίνει σε ποσοστό που αγγίζει το 25% του συνόλου των κυήσεων και λαμβάνει χώρα μέχρι την 13η εβδομάδα της εγκυμοσύνης.
Το να γνωρίζουμε τις αιτίες που μπορούν να προκαλέσουν μια αποβολή είναι σημαντικό για να προφυλαχθεί μια γυναίκα από τους κινδύνους.
Θρομβοφιλία
Η θρομβοφιλία αφορά το πρόβλημα που παρουσιάζεται σχετικά με την πήξη του αίματος και ευθύνεται για τις αποβολές στα δύο πρώτα τρίμηνα της εγκυμοσύνης.
Όταν δημιουργούνται θρόμβοι, παρατηρείται αύξηση της πήξης του αίματος στα αγγεία.
Αν η πήξη συμβεί στα χέρια ή τα πόδια, το έμβρυο δεν κινδυνεύει.
Αν όμως το πρόβλημα παρουσιαστεί στα αγγεία της μήτρας, σταματά η οξυγόνωση του πλακούντα, το έμβρυο δεν τρέφεται σωστά και αποβάλλεται.
Αυτό μπορεί να οφείλεται και σε κληρονομικά αίτια.
Η θρομβοφιλία αντιμετωπίζεται με αντιπηκτικά φάρμακα που χορηγούνται με τη μορφή ενέσεων κατά την περίοδο της εγκυμοσύνης, πάντα κατόπιν συνεννόησης με τον γιατρό.
Γενετικά αίτια
Η πιο συνηθισμένη αιτία αποβολών πάντως, οφείλεται σε γενετικά αίτια και πιο συγκεκριμένα σε χρωμοσωμικές ανωμαλίες.
Αν τα χρωμοσώματα των γονέων έχουν κάποιο ελάττωμα, η ένωσή τους δε γίνεται σωστά.
Έτσι το έμβρυο παρουσιάζει χρωμοσωμικές ανωμαλίες και δεν μπορεί να μεγαλώσει με αποτέλεσμα συχνά η κύηση να καταλήγει σε αποβολή.
Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις κατά τις οποίες τα χρωμοσώματα των γονέων δεν παρουσιάζουν κάποια ανωμαλία, αλλά το έμβρυο εμφανίζει χρωμοσωμική ανωμαλία.
Στην περίπτωση της εξωσωματικής γονιμοποίησης, αυτές οι ανωμαλίες μπορούν να απομονωθούν και να επιλεχθούν μόνο τα υγιή χρωμοσώματα.
Παθήσεις του σπέρματος
Στις περιπτώσεις των συνεχόμενων αποβολών οι ανωμαλίες των σπερματοζωαρίων μπορεί να προκαλέσουν αποβολή.
Τα αυξημένα ποσοστά σπερματοζωαρίων με χρωμοσωμικές ανωμαλίες μπορεί να μεταφερθούν από το σπέρμα του άντρα με αποτέλεσμα την αποβολή του.
Για τη θεραπεία των παθήσεων του σπέρματος υπάρχουν κάποιες λύσεις που δεν εγγυώνται όμως την αποτελεσματικότητά τους.
Και πάλι στην περίπτωση της εξωσωματικής γονιμοποίησης μπορούν να απομονωθούν τα καλά στοιχεία και να μη μεταφερθούν οι ανωμαλίες στο έμβρυο.
Ορμονικοί λόγοι
Μόνο στην περίπτωση που η γυναίκα έχει κάποιο ενδοκρινολογικό πρόβλημα που δε γνωρίζει οι ορμονικοί παράγοντες μπορεί να ευθύνονται για τις αποβολές.
Ένας διαβήτης που δεν έχει ρυθμιστεί καλά ή κάποια θυρεοειδοπάθεια που δεν έχει διαγνωστεί μπορεί να προκαλέσουν την απώλεια του εμβρύου.
Για τη ρύθμιση όλων αυτών χορηγείται συνήθως φαρμακευτική αγωγή που συνεχίζεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μαζί με παρακολούθηση από ενδοκρινολόγο.
Λειτουργικές ανωμαλίες και ανατομικά προβλήματα στη μήτρα
Μπορεί το υπόστρωμα του ενδομητρίου να μην είναι έτοιμο ή αρκετά ώριμο για την εμφύτευση του εμβρύου, με αποτέλεσμα η κύηση να καταλήγει σε διακοπή.
Επιλέον, ενδέχεται το ενδομήτριο να μην μπορεί να αναγνωρίσει το σπέρμα του άντρα και να το αντιμετωπίζει ως ξένο σώμα, με αποτέλεσμα μια πιθανή αποβολή.
Τα ανατομικά προβλήματα περιλαμβάνουν την ύπαρξη ινομυωμάτων ή πολύποδα στη μήτρα που εμποδίζουν την ανάπτυξη του εμβρύου και μπορεί να προκαλέσουν αποβολή.
Η υστεροσκόπηση και η απόξεση μπορούν να αντιμετωπίσουν κάποιες ανωμαλίες της μήτρας, όμως χωρίς βέβαιο αποτέλεσμα.
Λοιμώξεις
Κάποια φλεγμονή στο ενδομήτριο μπορεί να ευθύνεται για την πρόκληση αποβολής.
Διάφοροι μικροοργανισμοί μπορούν να μεταφερθούν μέσω του κόλπου στο ενδομήτριο προκαλώντας λοιμώξεις, όπως η τοξοπλάσμωση και τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα.
