Οι παθήσεις του θυρεοειδούς αδένα είναι πολλές και ταλαιπωρούν πολύ κόσμο.
Ο καρκίνος του θυρεοειδούς αδένα συχνά δεν παρουσιάζει κανένα σύμπτωμα γι’ αυτό και οφείλουμε να είμαστε διπλά προσεκτικοί.
Τι είναι ο καρκίνος του θυρεοειδούς αδένα;
Ο καρκίνος του θυρεοειδούς μπορεί να παρουσιαστεί με τη μορφή μικρών ογκιδίων ή όζων.
Αν και το 90-95% των όζων είναι καλοήθεις, ένα μικρό ποσοστό μπορεί να κρύβει καρκίνο.
Ποιοι παράγοντες μπορεί να προκαλέσουν τον καρκίνο στον θυρεοειδή;
Αυτό που ισχύει είναι ότι τα άτομα που ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες για την εμφάνιση καρκίνου δεν παρουσιάζουν πάντα καρκίνο.
Μάλιστα στις περισσότερες περιπτώσεις, δε φαίνεται να υπάρχει κάποιος γνωστός παράγοντας κινδύνου.
Όμως, αν βρεθεί κάποιος όζος στον θυρεοειδή χρειάζεται παρακολούθηση.
Πάντως, ανάμεσα στους πιο συνηθισμένους κινδύνους είναι η ακτινοβολία που μπορεί να έχει λάβει κανείς στο κεφάλι ή τον λαιμό, ιδιαίτερα σε παιδική ηλικία, η έκθεση σε ραδιενεργή ακτινοβολία, το οικογενειακό ιστορικό, ένα οζίδιο στον θυρεοειδή που αυξάνεται γρήγορα σε μέγεθος και η ηλικία.
Περισσότερο επιρρεπείς είναι όσοι έχουν περάσει τα 40 τους χρόνια.
Πώς γίνεται η διάγνωση;
Αν βρεθεί ένας ή περισσότεροι όζοι στον θυρεοειδή αδένα, θα πρέπει κανείς να επισκεφθεί έναν ενδοκρινολόγο για την πραγματοποίηση μιας ειδικής εξέτασης που μπορεί να δείξει με ακρίβεια αν ο όζος είναι κακοήθης ή σε πρώτη φάση ύποπτος.
Αυτό γίνεται με παρακέντηση.
Με μια λεπτή βελόνα λαμβάνονται κύτταρα ή υγρό από τον όζο, τα οποία εξετάζονται με μικροσκόπιο.
Πόσοι τύποι καρκίνου του θυρεοειδούς υπάρχουν;
Ο πιο συχνός τύπος που καλύπτει το 80% περίπου των περιπτώσεων είναι το θηλώδες καρκίνωμα.
Τυπικά αναπτύσσεται πάρα πολύ αργά και μπορεί να υπάρχει για πολλά χρόνια χωρίς κανένα σύμπτωμα.
Η συνηθέστερη ηλικία διάγνωσης είναι τα 30-50 χρόνια.
Κάποιες φορές μπορεί να επεκταθεί τοπικά, κυρίως στους λεμφαδένες γύρω από τον θυρεοειδή.
Σπάνια κάνει μεταστάσεις στους πνεύμονες και τα οστά.
Αν η διάγνωση γίνει όταν βρίσκεται στα πρώτα στάδια και περιορίζεται στον θυρεοειδή, είναι ιάσιμος.
Ο επόμενος πιο συχνός τύπος καρκίνου είναι το θυλακιώδες καρκίνωμα που συναντάται στο 10-15% των περιπτώσεων.
Σπάνια κάνει μεταστάσεις στους λεμφαδένες, αλλά μπορεί να κάνει στους πνεύμονες ή τα οστά.
Συναντάται συχνότερα στις γυναίκες σε ηλικίες 40-60 ετών.
Αν η διάγνωση γίνει νωρίς και ο καρκίνος δεν έχει κάνει μετάσταση, τότε η πιθανότητα ίασης ανέρχεται σχεδόν στο 95%.
Όταν η ηλικία είναι προχωρημένη, οι πιθανότητες ίασης μειώνονται.
Το μυελώδες καρκίνωμα είναι ένας σχετικά σπάνιος τύπος καρκίνου του θυρεοειδούς και μπορεί να είναι κληρονομικός.
Όταν ανακαλυφθεί, χρειάζεται παρακολούθηση.
Τέλος, το αναπλαστικό καρκίνωμα του θυρεοειδούς είναι εξαιρετικά σπάνιο, αλλά πολύ επιθετικό.
Συχνά υποτροπιάζει και έχει ελάχιστες πιθανότητες ίασης.
Ποια είναι η θεραπεία;
Διαφέρει ανάλογα με τον τύπο του καρκίνου και το αν και κατά πόσο αυτός έχει επεκταθεί.
Σε πρώτη φάση ο καρκίνος αντιμετωπίζεται χειρουργικά.
Αν η παρακέντηση δώσει ύποπτα αποτελέσματα, θα πρέπει να αφαιρεθεί ο θυρεοειδής αδένας και αν χρειαστεί και οι γειτονικοί λεμφαδένες.
Μετά την αφαίρεση του θυρεοειδούς ο ασθενής θα πρέπει να παίρνει υποκατάστατα των ορμονών του θυρεοειδούς για το υπόλοιπο της ζωής του.
Η θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο βασίζεται στη λήψη μιας ποσότητας ραδιενεργού ιωδίου έτσι ώστε να καταστραφεί οποιοδήποτε υπόλειμμα του θυρεοειδούς που έχει παραμείνει μετά την επέμβαση.
Το ραδιενεργό ιώδιο μπορεί επίσης να εξοντώσει καρκινικά κύτταρα που έχουν πάει σε άλλα σημεία του σώματος.
Η θεραπεία αυτή μπορεί να χρειαστεί επανάληψη, αν ο καρκίνος υποτροπιάσει.
Η εξωτερική ακτινοβολία είναι πιο σπάνια μορφή θεραπείας και μπορεί να χρειαστεί αν ο καρκίνος δεν μπορεί να αφαιρεθεί χειρουργικά.
Να σημειωθεί ότι χημειοθεραπεία δε χρειάζεται συνήθως στον καρκίνο του θυρεοειδούς εκτός από ορισμένες περιπτώσεις.
