Οι φλεγμονές της μύτης δε θεωρούνται ως επί το πλείστον κάτι σοβαρό.
Όμως, σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να προκαλέσουν σοβαρές βλάβες.
Οι λειτουργίες που επιτελεί η μύτη φαίνονται απλές, αλλά στην πραγματικότητα είναι πολλές.
Η μύτη χαρίζει την αίσθηση της όσφρησης μέσω των ειδικών νευρικών απολήξεων στο εσωτερικό της, οι οποίες στέλνουν το οσφρητικό μήνυμα στον εγκέφαλο.
Επίσης, από τη μύτη αναπνέουμε.
Η μύτη αποτελεί την αρχή και το τέλος του αναπνευστικού κύκλου εισπνοής- εκπνοής.
Ο αέρας που περνάει από τη μύτη θερμαίνεται, υγραίνεται, καθαρίζεται από σκόνες και ρύπους και απολυμαίνεται ως ένα βαθμό μέσω της παραγόμενης από τον βλεννογόνο βλέννας, όπως και μέσω των δακρύων που αποχετεύονται στη μύτη από τον ρινοδακρυϊκό πόρο.
Η μύτη έχει σχέση και με τη φωνή.
Η μύτη και οι παραρρίνιοι κόλποι λειτουργούν σαν αντηχείο στη διαμόρφωση της φωνής και συμβάλλουν στην άρθρωση των ένρινων συμφώνων.
Τέλος, μέσω της όσφρησης εκλύονται διάφορα αντανακλαστικά, όπως η έκκριση του σάλιου ή των γαστρικών υγρών και το φτέρνισμα.
Αιτίες και συμπτώματα
Η ρινίτιδα είναι η φλεγμονή του ρινικού βλεννογόνου και των παραρρινίων κόλπων που οδηγεί στη συσσώρευση βλέννης με αποτέλεσμα το ενοχλητικό μπούκωμα.
Τα συμπτώματα της φλεγμονής της μύτης είναι η ρινική συμφόρηση που μπορεί να φτάσει και σε απόφραξη, η καταρροή και οι ρινικές εκκρίσεις, ο πόνος στο πρόσωπο ενώ πιέζει κανείς την περιοχή, η μειωμένη αίσθηση της όσφρησης, ο πονοκέφαλος και ο πυρετός.
Όταν τα παραπάνω συμπτώματα διαρκούν από μία έως πέντε μέρες πρόκειται για κοινό κρυολόγημα.
Αν η διάρκεια των συμπτωμάτων είναι από έξι μέρες και πάνω, τότε πρόκειται για οξεία ρινοκολπίτιδα.
Όταν όλα αυτά επιμένουν για πάνω από 12 εβδομάδες, τότε πρόκειται πλέον για χρόνια ρινοκολπίτιδα.
Οι αιτίες που συνδέονται με την οξεία και τη χρόνια φλεγμονή της μύτης είναι ορισμένα παθογόνα μικρόβια, όπως ο στρεπτόκοκκος πνευμονίας, ο αιμόφιλος ινφλουέντσας και άλλοι.
Επίσης, οι αλλεργίες, το άσθμα, μια κατάσταση ανοσοκαταστολής, τα «κρεατάκια», οι πολύποδες της μύτης και διάφοροι γενετικοί παράγοντες, όπως η κυστική ίνωση αποτελούν αιτίες.
Αντιμετώπιση
Η διάγνωση γίνεται από το ιστορικό του ασθενούς, την κλινική εξέταση που περιλαμβάνει τη λεγόμενη ενδοσκόπηση ρινός, ενώ αν χρειαστεί γίνεται καλλιέργεια του ρινικού εκκρίματος για την ταυτοποίηση του μικροβίου.
Στις περιπτώσεις που τα συμπτώματα επιμένουν ή επιδεινώνονται μπορεί να χρειαστεί αξονική ή μαγνητική τομογραφία.
Η θεραπεία της φλεγμονής μπορεί να περιλαμβάνει αντιβίωση για 10-14 μέρες, τοπικά αποσυμφορητικά, αντιισταμινικά και αναλγητικά, βλεννολυτικά, πλύσεις της ρινικής κοιλότητας και θεραπείες ανάλογα την αιτία, όπως οι αλλεργίες και το άσθμα.
Σε περίπτωση που αποτύχει η συντηρητική θεραπεία, τότε η φλεγμονή αντιμετωπίζεται χειρουργικά.
Αν υπάρχουν «κρεατάκια» και ρινικοί πολύποδες θα πρέπει να αφαιρεθούν ή να παροχετευθούν τα ιγμόρεια ή οι κόλποι του προσώπου που νοσούν.
Αυτά γίνονται με τη μέθοδο της ενδοσκοπικής ελάχιστα επεμβατικής χειρουργικής ρινός και παραρρινίων κόλπων πάντα από έμπειρο χειρουργό.
Η σωστή και έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση των φλεγμονών της μύτης είναι σημαντική γιατί σε άλλη περίπτωση οι επιπλοκές που μπορεί να προκύψουν, όπως ένα οφθαλμικό ή εγκεφαλικό απόστημα, η μηνιγγίτιδα και άλλες, μπορεί να απειλήσουν τη ζωή του ασθενούς.
