Από το χρώμα του προσώπου μπορούμε να αποκομίσουμε μια πρώτη, αρκετά κατατοπιστική εικόνα για την κατάσταση της υγείας μας.
Το δέρμα μπορεί να έχει πολλές αποχρώσεις. Μπορεί να είναι καφετί ή ρόδινο, εξαιρετικά σκούρο ή σχεδόν λευκό.
Η απόχρωσή του εξαρτάται από τα γονίδια που ρυθμίζουν την παραγωγή της μελανίνης (είναι η χρωστική ουσία του σώματος) και δεν έχει καμία σχέση με την υγεία.
«Tο υγιές χρώμα του δέρματος οφείλεται στο χρώμα του αίματος που κυκλοφορεί στα αγγεία κάτω από την επιδερμίδα», λέει ο Δρ. Μάρκος Μιχελάκης, Δερματολόγος-Αφροδισιολόγος (Αισθητική Δερματολογία-Δερματοχειρουργική).
«Τα αγγεία αυτά είναι τα τριχοειδή, που διαπερνούν τους ιστούς του δέρματος. Αναλόγως με το χρώμα που έχει το αίμα σε αυτά, αποκτά το δέρμα κυρίως του προσώπου μια υγιή ροδαλή χροιά ή γίνεται χλωμό ή, ευτυχώς σπανιότερα, κυανό».
Το χρώμα του αίματος καθορίζεται από τα κύτταρά του. Τα πιο πολυπληθή κύτταρα του αίματος είναι τα ερυθρά αιμοσφαίρια, τα οποία δεσμεύουν οξυγόνο από τους πνεύμονες για να το μεταφέρουν σε όλο το σώμα.
Τα ερυθρά αιμοσφαίρια είναι πλούσια σε αιμοσφαιρίνη, μία πρωτεΐνη η οποία περιέχει σίδηρο, ο οποίος όταν εκτεθεί στο οξυγόνο γίνεται κόκκινος.
Έτσι όμως αποκτά και η αιμοσφαιρίνη φωτεινό κόκκινο χρώμα, με αποτέλεσμα να δημιουργείται το κόκκινο χρώμα του αίματος.
Όταν ρέουν στα τριχοειδή αγγεία άφθονα ερυθρά αιμοσφαίρια με σίδηρο και υπάρχει άφθονο οξυγόνο, το αίμα στα τριχοειδή αγγεία είναι κατακόκκινο και έτσι αποκτά το δέρμα του προσώπου ροδοκόκκινη χροιά.
Αν όμως ένας άνθρωπος έχει μειωμένη ροή ερυθρών αιμοσφαιρίων στα τριχοειδή αγγεία του δέρματος, τότε το δέρμα του χλωμιάζει.
Πού θα μπορούσε όμως να οφείλεται η μειωμένη ροή των ερυθρών αιμοσφαιρίων που προκαλεί την ωχρότητα;
Υπάρχουν πολλές καταστάσεις που θα μπορούσαν να την προκαλέσουν. Μία κλασική αιτία είναι η αφυδάτωση που μπορεί να οφείλεται σε διάφορες λοιμώξεις.
Σε περίπτωση αφυδάτωσης ο οργανισμός μειώνει τη ροή αίματος προς τα δευτερεύοντα όργανα (όπως το δέρμα και τα άκρα) για να έχει μεγαλύτερα αποθέματα για τα ζωτικά (όπως η καρδιά, ο εγκέφαλος και οι πνεύμονες).
Μία από τις σοβαρότερες λοιμώξεις που προκαλεί ωχρότητα είναι η σηψαιμία, η οποία εκδηλώνεται όταν εισβάλλουν βακτήρια στο αίμα, προκαλώντας βλάβη στα ερυθρά αιμοσφαίρια.
Η αναιμία επίσης μπορεί να οδηγήσει σε ωχρότητα, αλλά με διαφορετικό μηχανισμό (εμποδίζει το αίμα να έχει επαρκή αριθμό υγιών ερυθρών αιμοσφαιρίων και όχι τη ροή των κυττάρων αυτών).
Ο πιο συνηθισμένος τύπος είναι η σιδηροπενική αναιμία, η οποία οφείλεται στην έλλειψη σιδήρου.
Η αναιμία μπορεί να προκληθεί από διάφορα αίτια που κυμαίνονται από διατροφή ανεπαρκή σε σίδηρο και αιμορραγία έως και καρκίνο. Γι’ αυτό και η αναιμία πάντοτε διερευνάται, ώστε να βρεθεί η αιτία της.
Ωχρότητα στο δέρμα μπορεί να προκαλέσει και η ανεπάρκεια βιταμίνης Β12.
Αυτή εκδηλώνεται όταν η γαστρεντερική οδός δεν μπορεί να απορροφήσει αποτελεσματικά τη βιταμίνη από τα τρόφιμα. Η ανεπάρκεια αυτής της βιταμίνης οδηγεί σε αναιμία.
Υπάρχει, όμως, περίπτωση να είναι ο αριθμός των ερυθρών αιμοσφαιρίων φυσιολογικός, αλλά ο οργανισμός να μην προσλαμβάνει αρκετό οξυγόνο.
Σε τέτοια περίπτωση το δέρμα μπορεί αρχικά να χλωμιάσει αλλά ύστερα να σκουρύνει ή ακόμα και να αποκτήσει μια φαινομενικά μπλε χροιά.
Τα αναπνευστικά προβλήματα μπορεί να προκαλέσουν ωχρότητα, διότι εμποδίζουν την επαρκή πρόσληψη οξυγόνου.
Τα προβλήματα αυτά μπορεί να είναι χρόνια (όπως η χρόνια αναπνευστική ανεπάρκεια) ή οξέα (όπως μια κρίση άσθματος ή μια βαριά λοίμωξη του αναπνευστικού).
Όταν τα αναπνευστικά προβλήματα είναι σοβαρά, μπορεί να οδηγήσουν σε έλλειψη οξυγόνου με συνέπεια την κυάνωση.
Οι δυσκολίες στην αναπνοή που είναι αρκετά σοβαρές ώστε να προκαλούν ωχρότητα, υποδηλώνουν ότι ο ασθενής δεν προσλαμβάνει αρκετό οξυγόνο και είναι σημαντικό να αξιολογούνται επειγόντως από τον ιατρό.
Επείγουσα αξιολόγηση απαιτείται και όταν η ωχρότητα εμφανίζεται στη διάρκεια ενός επεισοδίου αιμορραγίας ή σε ένα βρέφος με λοίμωξη του αναπνευστικού.
Όταν, όμως, η ωχρότητα είναι το μοναδικό εμφανές σύμπτωμα σε ένα άτομο, μπορεί να περιμένει μια-δυο μέρες για να δει αν θα εξελιχθεί. Αν η ωχρότητα δεν υποχωρήσει ή επιδεινωθεί, πρέπει να την αξιολογήσει ένας ιατρός.
Όσον αφορά τέλος την ωχρότητα που συνοδεύεται από ορισμένα άλλα συμπτώματα, καλό είναι επικοινωνούν οι ασθενείς με τον ιατρό για να τους πει τι να κάνουν.
Τέτοια συμπτώματα είναι ο υψηλός πυρετός σε ενήλικα ή γενικώς ο πυρετός σε βρέφος, οι διογκωμένοι λεμφαδένες, το οίδημα σε περιοχή τραυματισμού, ο κοιλιακός πόνος και η κίτρινη χροιά στο δέρμα ή στα μάτια.
