Καισαρική Τομή – Ποιοι Είναι οι Κίνδυνοι για το Παιδί;

Η απόφαση για το αν θα γεννήσετε με καισαρική τομή εξαρτάται από διάφορους παράγοντες.

Ο γυναικολόγος πρέπει πάντα να λαμβάνει υπόψη το όφελος για την υγεία της μητέρας και του παιδιού.

Όμως στην πραγματικότητα, ποιους κινδύνους διατρέχει ένα παιδί που θα γεννηθεί με καισαρική τομή;

Καισαρική τομή – Οι συνέπειες της αναισθησίας

Μια καισαρική τομή περιλαμβάνει αναισθησία.

Είτε πρόκειται για επισκληρίδιο είτε για γενική αναισθησία.

Μερικές από τις ουσίες όμως, που χορηγούνται περνούν στο αίμα του παιδιού.

Ωστόσο, όταν γίνεται μόνο γενική αναισθησία (και όχι μετά από επισκληρίδιο), μικρότερη ποσότητα αναισθητικών ουσιών περνά στο αίμα του εμβρύου, καθώς το νεογέννητο βγαίνει από τη μήτρα πολύ γρήγορα.

Παρόλα αυτά, ακόμα και στη γέννηση με φυσιολογικό τοκετό, η χορήγηση επισκληριδίου μπορεί να οδηγήσει στη διέλευση των αναισθητικών ουσιών στο αίμα του μωρού.

Οι συνέπειες της διέλευσης αναισθητικών στα μωρά είναι ο χαμηλότερος μυϊκός τόνος και το λιγότερο αποτελεσματικό πιπίλισμα αμέσως μετά τη γέννηση.

Ποιος είναι ο κίνδυνος θανάτου για το παιδί;

Σήμερα, η βρεφική θνησιμότητα κατά τη γέννηση είναι πολύ χαμηλή.

Ωστόσο, ένα παιδί που γεννιέται με καισαρική τομή έχει αυξημένο κίνδυνο θνησιμότητας.

Ο κίνδυνος ανέρχεται στο 1,77 ανά 1000 γεννήσεις, έναντι 0,62 ανά 1000 γεννήσεις σε βρέφη που γεννιούνται φυσιολογικά.

Ωστόσο, λάβετε υπόψη ότι μια καισαρική τομή μπορεί επίσης να σώσει τη ζωή ενός παιδιού κατά τη διάρκεια ενός μη ασφαλούς τοκετού.

Η απουσία “τριβής” δε βοηθά στην αναπνευστική λειτουργία του μωρού

Ένα μωρό που διέρχεται από τον τράχηλο και τον κόλπο της μητέρας του, τρίβεται πολύ έντονα κατά τον τοκετό.

Ωστόσο, στην καισαρική τομή δεν υπάρχει αυτή η τριβή, γεγονός που εκθέτει το μωρό σε αναπνευστικό κίνδυνο.

Η πίεση στα πλευρά ενός παιδιού διεγείρει την απελευθέρωση υγρού από τους πνεύμονες.

Χωρίς αυτήν τη φυσική πίεση, ο κίνδυνος αναπνευστικής δυσχέρειας μετά τη γέννηση αυξάνεται σε 35,5 ανά 1000 γεννήσεις για καισαρική τομή που πραγματοποιείται χωρίς να έχει ξεκινήσει η γέννα.

Σε 12,2 ανά 1000 γεννήσεις ανέρχεται για καισαρική τομή που αποφασίστηκε κατά τη διάρκεια της γέννας.

Τέλος, ανέρχεται σε μόνο 5,3 ανά 1000 γεννήσεις, όταν πρόκειται για φυσιολογική κολπική γέννηση.

Η καισαρική τομή αυξάνει τον κίνδυνο άσθματος

Τα παιδιά που γεννιούνται με καισαρική τομή έχουν συχνότερα άσθμα.

Αυτό μπορεί να οφείλεται στον αυξημένο αριθμό αναπνευστικών διαταραχών κατά τη γέννηση.

Ο κίνδυνος άσθματος μετά από καισαρική τομή αυξάνεται κατά 1,2 φορές και ακόμη περισσότερο εάν και οι δύο γονείς είναι αλλεργικοί.

Συγκεκριμένα, είναι 1,8 φορές πιθανότερο να αναπτύξει το παιδί άσθμα έως την ηλικία των 8 ετών.

Έλλειψη ορμονών του μωρού που το προετοιμάζουν για τη γέννησή του

Κατά τη διάρκεια του τοκετού και της φυσικής κολπικής διέλευσης, οι ορμόνες του στρες που δημιουργούνται από το μωρό το βοηθούν να γεννηθεί.

Ο ρόλος τους είναι να διευκολύνουν την πρώτη αναπνοή και να βελτιώσουν την κυκλοφορία της ροής του αίματος προς τα πιο σημαντικά όργανα, ιδίως την καρδιά και τον εγκέφαλο.

Ένα μωρό που γεννιέται με προγραμματισμένη καισαρική τομή δεν θα είναι έτοιμο με τον ίδιο τρόπο.

Είναι μάλλον σαν να απομακρύνεται από τη μήτρα της μητέρας του, ενώ εξακολουθεί να κοιμάται.

Γι’ αυτό υπάρχει και ο αυξημένος κίνδυνος αναπνευστικής δυσχέρειας (συνδυαστικά με την έλλειψη «τριβής» κατά τη γέννηση).

Αυξημένος ο κίνδυνος τροφικών αλλεργιών

Κατά τη διάρκεια της γέννησης, όταν ένα μωρό διέρχεται από φυσικά κανάλια, το πεπτικό του σύστημα ενισχύεται με προβιοτικά στελέχη και γαλακτοβάκιλλους.

Αυτό συμβαίνει καθώς διέρχεται από τον κόλπο της μητέρας του, κάτι το οποίο του εξασφαλίζει προστασία και ιδανική λειτουργία.

Σε περίπτωση καισαρικής τομής, η πεπτική χλωρίδα του παιδιού είναι διαφορετική, κάτι που θα μπορούσε να εξηγήσει τον αυξημένο κίνδυνο τροφικών αλλεργιών.

Τα καλά νέα είναι ότι ο θηλασμός μπορεί να αντισταθμίσει αυτόν τον κίνδυνο.

Ο θηλασμός έχει θετική επίδραση στον κίνδυνο τροφικών αλλεργιών.

Συνολικά, μια καισαρική τομή, όταν δεν είναι απαραίτητη, ενέχει πρόσθετους κινδύνους για το παιδί.

Ωστόσο, ορισμένες φορές δεν μπορεί να αποφευχθεί.

Σε αυτές τις περιπτώσεις, όχι μόνο μπορεί να είναι ευεργετική, αλλά μπορεί ακόμη και να σώσει τη ζωή του μωρού.

Συνεπώς, εναπόκειται στον γυναικολόγο – μαιευτήρα να σταθμίσει τους κινδύνους και να δώσει τη σωστή συμβουλή για τη γέννηση στους μελλοντικούς γονείς.

Κάτι τέτοιο μπορεί να το κάνει εξηγώντας φυσικά τους  λόγους της συγκεκριμένης επιλογής.