Πολλοί γονείς βρίσκονται αβοήθητοι μπροστά στο κλάμα του μωρού τους, ειδικά όταν οι φυσιολογικές ανάγκες του βρέφους έχουν ήδη καλυφθεί.
Μάλιστα, αρκετοί νέοι γονείς παίρνουν πανικόβλητοι τηλέφωνο κάθε τρεις και λίγο τον παιδίατρο ή άλλους ειδικούς ζητώντας συμβουλές.
Ως εκ τούτου, οι πολλές και διαφορετικές συμβουλές που λαμβάνουν οι νέοι γονείς, ακόμη και από το κοινωνικό τους περιβάλλον, πολλές φορές προκαλούν σύγχυση ή ακόμη και ενοχές, καθώς μπορεί να σκέφτονται ότι είναι κακοί γονείς από τη στιγμή που δεν μπορούν να ηρεμήσουν το μωρό τους για να σταματήσει να κλαίει.
Από την άλλη οι απόψεις διίστανται, καθώς αρκετοί υποστηρίζουν ότι οι πολλές αγκαλιές και τα πολλά χάδια προωθούν… ένα «κακομαθημένο» και «καλοχαϊδεμένο» μωρό!
Ποια είναι λοιπόν η σωστή αντιμετώπιση;
Το κλάμα ως σημάδι για τις φυσιολογικές ανάγκες
Τα μωρά εξαρτώνται απόλυτα από τους ενήλικες, οπότε το κλάμα είναι γι’ αυτά ένα προειδοποιητικό σημάδι για να τραβήξουν την προσοχή των γονιών τους στις φυσιολογικές τους ανάγκες.
Πρώτον, ένα μωρό που κλαίει μπορεί να είναι πεινασμένο, ειδικά εάν έχουν περάσει περισσότερες από δύο ώρες από την τελευταία φορά που το ταΐσατε.
Μπορεί επίσης να κλαίει επειδή έχει λερώσει την πάνα του και αισθάνεται άβολα.
Από την άλλη, ένα βρέφος μπορεί να κλαίει επειδή κρυώνει ή επειδή ζεσταίνεται πολύ.
Το κλάμα ενός μωρού μπορεί επίσης να μαρτυρά την ανάγκη του για μία αγκαλιά, προκειμένου να αναπτυχθούν οι μεταξύ σας δεσμοί.
Οι φυσιολογικές ανάγκες ενός μωρού δεν είναι μόνο οι διατροφικές ανάγκες!
Χρειάζεται απαραιτήτως και η φυσική επαφή για να αναπτυχθεί αρμονικά.
Μερικές φορές λοιπόν ο καθησυχασμός δεν είναι ιδιοτροπία, αλλά αναγκαιότητα.
Μπορεί στην αρχή να μην είναι προφανής η ερμηνεία του κλάματος, αλλά με τον καιρό θα είστε σε θέση να ερμηνεύετε το κλάμα του.
Το κλάμα ως σημάδι οργανικής αιτίας
Η αλήθεια είναι πως το κλάμα ενός μωρού μπορεί να είναι ιδιαίτερα αγχωτικό για τους γονείς.
Πόσο άλλωστε όταν το βρέφος κλαίει χωρίς σταματημό και γίνεται κατακόκκινο στο πρόσωπο!
Πώς όμως μπορείτε να βεβαιωθείτε ότι το μωρό δεν υποφέρει εκείνη τη στιγμή ή ότι δεν είναι άρρωστο;
Αυτός είναι ο φόβος του κάθε γονέα στην αρχή, γι’ αυτό και συμβουλεύονται συνεχώς τον παιδίατρο.
Σίγουρα πάντως θα πρέπει να ανησυχείτε και να συμβουλευτείτε αμέσως έναν γιατρό εάν ένα μωρό κάτω των 3 μηνών έχει πυρετό (θερμοκρασία του ορθού άνω των 38 ° C).
Επιπλέον, εάν ένα μωρό φτύνει πολύ και κλαίει πολύ όταν έρχεται η ώρα του ρεψίματος, ή εάν παρατηρείται την όρεξή του να έχει μειωθεί και να τρέφεται ολοένα και λιγότερο, τότε σίγουρα θα πρέπει να επισκεφθείτε έναν ειδικό προκειμένου να βεβαιωθείτε ότι δεν πάσχει από κάποιον ερεθισμό του οισοφάγου.
Μια άλλη αιτία του έντονου κλάματος μπορεί να οφείλεται στη δυσκοιλιότητα, και δη όταν το κόπρανα συνοδεύονται από λίγο αίμα.
Επίσης, θα πρέπει να είστε παρατηρητικοί, καθώς το κλάμα μπορεί να σχετίζεται με κάποιο κρυολόγημα, με διάρροια, με έμετο ή με την κακή σίτιση.
Πάντως, στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων, όταν ένα μωρό κλαίει (ακόμα και πολύ δυνατά), σπάνια πρόκειται για ασθένεια.
Για παν ενδεχόμενο πάντως, απευθυνθείτε σε κάποιον ειδικό προκειμένου να μηδενίσετε τις αμφιβολίες σας όταν το κλάμα επαναλαμβάνεται συνεχώς.
Επίμονο κλάμα προς το τέλος της ημέρας
Μερικές φορές το κλάμα του μωρού μπορεί να συνεχίζεται επί ώρες προς το τέλος της ημέρας και ιδιαίτερα το βράδυ.
Αναρωτιέστε λοιπόν, τι μπορεί να συμβαίνει, εφόσον μέχρι στιγμής έχουν καλυφθεί όλες οι φυσιολογικές του ανάγκες; Τι συμβαίνει;
Μία αρκετά συχνή αιτία είναι οι κολικοί. Το βρέφος, θέλοντας να ανακουφιστεί όπως λένε οι ειδικοί, κλαίει ασταμάτητα!
Συνεπώς, είναι ιδιαίτερα πιθανό να έρθετε αντιμέτωποι με τους βρεφικούς κολικούς κατά τους πρώτους 3 μήνες της ζωής του βρέφους.
Δεν χρειάζεται πανικός!
Δοκιμάσετε διάφορες τεχνικές, όπως να κάνετε μπάνιο το μωρό σας, να του κάνετε μασάζ στην κοιλιά, να το πάτε μία βόλτα με το καροτσάκι, να του τραγουδήσετε ή να το νανουρίσετε, κ.λπ.
Αν και μέχρι του παρόντος καμία ειδική φόρμουλα βρεφικού γάλατος και καμία φαρμακευτική αγωγή δεν έχει αποδειχθεί σωτήρια, το σίγουρο είναι ότι το άγχος των γονέων επιδεινώνει τις οδυνηρές κρίσεις του βρέφους, το οποίο αισθάνεται τα συναισθήματα των γονιών του και εξακολουθεί να κλαίει ολοένα και περισσότερο.
Συμβουλές «κλειδιά»
- Ένα βρέφος κλαίει από 1 έως 3 ώρες την ημέρα κατά τη διάρκεια των πρώτων 3 μηνών της ζωής του, αυτό είναι φυσιολογικό και δεν πρέπει να σας ανησυχεί. Αφιερώστε όμως χρόνο για γνωρίσετε το μωρό σας και να μπορείτε μελλοντικά να ερμηνεύετε τις ανάγκες του μέσα από το κλάμα.
- Ορισμένοι μπορεί να λένε ότι ένα μωρό είναι ιδιότροπο και κλαίει χωρίς λόγο. Αυτό δεν είναι πάντοτε αληθές. Το μωρό σας χρειάζεται την προσοχή σας, μια αγκαλιά, τρυφερότητα, κ.λπ. Όλα αυτά είναι εξίσου σημαντικά με τις φυσιολογικές ανάγκες ενός βρέφους.
- Εάν το μωρό σας είναι κάτω των τριών μηνών και έχει πυρετό, επισκεφτείτε άμεσα κάποιον ειδικό. Σε κάθε άλλη περίπτωση, το κλάμα όπως αναφέραμε και πιο πάνω, σπάνια αποτελεί σύμπτωμα ασθένειας.
- Να έχετε εμπιστοσύνη στον εαυτό σας, μην αισθάνεστε ενοχές και μην κατηγορείτε αμέσως τον εαυτό σας εάν δεν καταφέρνετε να ηρεμήσετε το κλάμα του μωρού σας. Δοκιμάστε διαφορετικές μεθόδους και σιγά σιγά θα βρείτε τον δρόμο σας!
- Είναι σημαντικό να μην κουνάτε καθόλου ένα μωρό που κλαίει, καθώς υπάρχει κίνδυνος πρόκλησης μη αναστρέψιμης νευρολογικής πάθησης.
- Μην διστάσετε να απευθυνθείτε σε κάποιον ειδικό προκειμένου να σας λυθεί η όποια αμφιβολία ή φοβία τριγυρνά στο μυαλό σας.
- Και πάνω απ’ όλα, να είστε υπομονετικοί και να αλληλοστηρίζετε τον/την σύντροφό σας. Να θυμάστε ότι το κλάμα συνήθως υποχωρεί μετά από 3 ή 4 μήνες!
