Η έγκυος που πάσχει από άσθμα είναι μία περίπτωση που χρειάζεται προσεκτική μεταχείριση.
Όταν το άσθμα είναι ελεγχόμενο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης δεν αυξάνει τον κίνδυνο επιπλοκών για τη μητέρα ή το έμβρυο.
Αντίθετα, το μη ελεγχόμενο άσθμα προκαλεί μείωση του οξυγόνου στο αίμα της εγκύου με αποτέλεσμα τη μείωση του οξυγόνου που φθάνει στο έμβρυο.
Το κλειδί για την αποτελεσματική αντιμετώπισή του είναι ο έλεγχος των συμπτωμάτων και η όσο το δυνατόν πιο έγκαιρη πρόληψη μίας κρίσης άσθματος.
Αυτό διότι, σε σπάνιες περιπτώσεις, μια σοβαρή ασθματική κρίση μπορεί να καταλήξει σε πρόωρο τοκετό ή σε αποκόλληση του πλακούντα.
Η αποφυγή των αλλεργιογόνων, συμπεριλαμβανομένων και των κατοικίδιων ζώων, του καπνίσματος και των αλκοολούχων ποτών είναι εξαιρετικά σημαντικά μέτρα για τον έλεγχο του άσθματος.
Η ασθματική έγκυος πρέπει να παρακολουθείται συστηματικά και ενδεχόμενη θεραπεία της με φαρμακευτική αγωγή να γίνεται υπό την επίβλεψη ειδικού, ιδίως κατά το πρώτο τρίμηνο της κυήσεως.
Είναι σημαντικό βέβαια να επισημανθεί ότι τα περισσότερα αντιασθματικά φάρμακα θεωρούνται ασφαλή κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης καθώς ενδέχεται να σχετίζονται με ανεπιθύμητες επιδράσεις πάνω στο έμβρυο.
Τα εισπνεόμενα φάρμακα είναι προτιμότερα από εκείνα που λαμβάνονται από το στόμα γιατί έτσι η ποσότητα της δραστικής ουσίας που εισέρχεται στην κυκλοφορία του αίματος είναι ελάχιστη.
Η ανοσοθεραπεία (ενέσιμη ή υπογλώσσια), μπορεί να συνεχισθεί με χαμηλότερες δόσεις και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Η απευαισθητοποίηση είναι μία διαδικασία που δεν ενδείκνυται σε εγκύους, λόγω του κινδύνου που διατρέχουν να εκδηλώσουν αναφυλακτικές αντιδράσεις.
Η εγκυμοσύνη μπορεί να επηρεάσει τη σοβαρότητα του άσθματος αν και ορισμένες γυναίκες αισθάνονται καλύτερα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης τους, ενώ άλλων η κατάσταση παραμένει αμετάβλητη.
Σε πολλές εγκύους η ασθματική συμπτωματολογία ελαττώνεται κατά τις 4 τελευταίες εβδομάδες πριν από τον τοκετό, γεγονός που μπορεί να οφείλεται στην προσταγλανδίνη Ε.
Πρόκειται για μία ουσία η οποία εκκρίνεται κατά την περίοδο εκείνη και, σε συνδυασμό με την άσκηση μικρότερης πίεσης από πλευράς του εμβρύου προς τους γειτονικούς του πνεύμονες, καταπραϋνει τα συμπτώματα του άσθματος.
Η επιδείνωση του άσθματος κατά τη διάρκεια του τοκετού είναι εξαιρετικά σπανία με την προϋπόθεση ότι πρόκειται για ελεγχόμενο άσθμα και η έγκυος έχει ακολουθήσει τη συνιστώμενη θεραπεία.