Η τερηδόνα προκαλείται εξαιτίας μικροβίων που συσσωρεύονται στα δόντια και δημιουργούν την οδοντική μικροβιακή πλάκα.
Αυτή αποτελείται από ένα μείγμα μικροβίων και υπολειμμάτων τροφών και δημιουργείται όταν τα δόντια δεν καθαρίζονται σωστά και τακτικά.
Τα μικρόβια όταν συναντούν τους υδατάνθρακες των τροφών, όπως η ζάχαρη και το άμυλο, πολλαπλασιάζονται δημιουργώντας οξέα.
Τα οξέα μένουν πάνω στα δόντια και διαλύουν το ασβέστιο από την επιφάνειά τους προκαλώντας τη γνωστή τερηδόνα.
Αυτή είναι η όλη διαδικασία.
Φυσικά, επειδή τα παιδιά δε διδάσκονται πάντα τον σωστό τρόπο βουρτσίσματος των δοντιών τους είναι επιρρεπή στην τερηδόνα.
Τα παιδικά δόντια είναι πιο μικρά και το σμάλτο τους πιο λεπτό.
Έτσι τα οξέα διαλύουν τα δόντια πολύ πιο γρήγορα και γι’ αυτό όταν οι γονείς ανακαλύπτουν τα χαλασμένα δόντια των παιδιών τους είναι αργά, καθώς αυτό συμβαίνει μόνο όταν τα παιδιά παραπονιούνται ότι πονούν.
Η παιδική τερηδόνα που εμφανίζεται στη βρεφική και τη νηπιακή ηλικία εμφανίζεται σε παιδιά μικρής ηλικίας, μεταξύ δύο και πέντε ετών.
Αυτό που συμβαίνει είναι ότι έχει εμφανιστεί τερηδόνα σε κάποιο από τα νεογιλά τους δόντια.
Πρόκειται για μια σοβαρή μορφή τερηδόνας για την οποία έχει ενοχοποιηθεί ο παρατεταμένος θηλασμός κατά τη διάρκεια της νύχτας και μετά την ηλικία του ενός έτους, όπως και το τάισμα με το μπιμπερό ενώ το μωρό κοιμάται, η υπερβολική κατανάλωση χυμών με το μπιμπερό, το γάλα με προσθήκη ζάχαρης ή μελιού, καθώς και η χρήση πιπίλας βουτηγμένη σε ζάχαρη.
Το τάισμα του μωρού με το μπιμπερό θα πρέπει να γίνεται όταν αυτό είναι όρθιο και ξύπνιο.
Επίσης θα πρέπει να κοιμάται πάντα με καθαρά δόντια.
Ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης αυτής της μορφής τερηδόνας είναι η πρόληψή της.
Ο θηλασμός είναι απαραίτητος αλλά δεν θα πρέπει να κρατάει περισσότερο από όσο χρειάζεται.
Το μπιμπερό θα πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο για γάλα ή νερό και μόνο κατά τη διάρκεια της ημέρας με αποκλειστικό σκοπό το τάισμα του παιδιού.
Δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται ποτέ όταν το παιδί κοιμάται.
Πριν το μωρό κοιμηθεί θα πρέπει να καθαρίζετε πάντα τα δοντάκια του.
Μέχρι να μπορέσει να πιει από ποτήρι, ταΐστε τους χυμούς ή αλλά παχύρρευστα υγρά με το κουταλάκι.
Μόλις εμφανιστούν τα πρώτα δόντια του παιδιού καθαρίζετέ τα με μια βρεγμένη γάζα μετά από κάθε γεύμα.
Όταν εμφανιστούν οι τραπεζίτες προμηθευτείτε μια παιδική οδοντόβουρτσα με μαλακές τρίχες.
Επισκεφθείτε τον παιδοδοντίατρο πριν συμπληρώσει το παιδί τον πρώτο του χρόνο και ποτέ μετά από την ηλικία των τριών ετών.
Μη θεωρείτε ότι επειδή τα πρώτα δόντια θα πέσουν δε χρειάζονται θεραπεία.
Η εξέλιξη της τερηδόνας είναι γρηγορότερη στα παιδικά δόντια γιατί είναι πιο μικρά σε μέγεθος και τα νεύρα είναι πιο κοντά στην εξωτερική επιφάνειά τους.
Έτσι το παιδί θα πονέσει ή θα προκληθεί πρήξιμο πιο γρήγορα.
Τέλος, αφήνοντας την τερηδόνα στα άρρωστα δόντια, τα μικρόβια θα μολύνουν και τα υπόλοιπα δόντια και κυρίως τα μόνιμα που όταν πρωτοεμφανίζονται στο στόμα είναι ακόμη ανώριμα και προσβάλλονται πιο εύκολα από μικρόβια.
Η τερηδόνα είναι μια μεταδοτική ασθένεια των δοντιών και χρειάζεται προσοχή και αντιμετώπιση.
