Τα οφέλη της σωματικής άσκησης στην υγεία μας, είναι πάνω κάτω γνωστά σε όλους.
Μερικές φορές όμως, τα νεότερα δεδομένα που προκύπτουν από νέες έρευνες ανατρέπουν τα όσα πιστεύαμε και θεωρούσαμε σωστά.
Ας δούμε ορισμένα παραδείγματα, σύμφωνα με τα νεότερα δεδομένα που αφορούν τη σωματική άσκηση και την υγεία.
Φυσική δραστηριότητα
150 λεπτά γρήγορου περπατήματος την εβδομάδα ή 75 λεπτά τζόκινγκ… πιστεύετε είναι αρκετά;
Η συμβουλή αυτή προέρχεται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ).
Ωστόσο, ορισμένοι επιστήμονες αμφισβητούν αυτήν την ελάχιστη εβδομαδιαία σωματική δραστηριότητα που αντιστοιχεί σε 600 MET λεπτά (Metabolic Equivalent of Task – Μεταβολικό Ισοδύναμο), με το πρόσχημα ότι δεν επαρκεί για να καταπολεμήσουμε τις βλαβερές συνέπειες της έλλειψης δραστηριότητας, δηλαδή τον καρκίνο του μαστού και του παχέος εντέρου, τον διαβήτη, ορισμένες καρδιαγγειακές παθήσεις κ.λπ.
Με βάση 174 μελέτες που πραγματοποιήθηκαν, οι ερευνητές εντόπισαν τη δοσολογική επίδραση του αθλητισμού στην υγεία.
Για να καταπολεμήσετε τις αρνητικές συνέπειες που προκαλεί η έλλειψη σωματικής δραστηριότητας, θα πρέπει να πολλαπλασιάσετε τον χρόνο που ασκείτε την όποια δραστηριότητα επί έξι.
Πάρτε το παράδειγμα του διαβήτη. Ακολουθώντας τις συστάσεις του ΠΟΥ, με 150 λεπτά γρήγορου περπατήματος την εβδομάδα ή 75 λεπτά τζόκινγκ, μειώνεται ο κίνδυνος διαβήτη κατά 2%.
Από την άλλη πλευρά, η αύξηση της δραστηριότητάς σε 3.600 ΜΕΤ λεπτά την εβδομάδα, θα μείωνε τον κίνδυνο κατά 19% και θα μπορούσε να επιτευχθεί ένα μέγιστο κέρδος από τη σωματική δραστηριότητα που κυμαίνεται από 3.000 έως 4.000 ΜΕΤ την εβδομάδα.
Όσον αφορά τη δοσολογική επίδραση του αθλητισμού στην υγεία, θα λέγαμε ότι απαιτείται διαφορετικός χρόνος άσκησης για την καταπολέμηση της κάθε αρνητικής συνέπειας στην υγεία μας από την έλλειψη άσκησης.
8.000 ΜΕΤ ανά λεπτό / εβδομάδα ή περισσότερο, θα μείωνε τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του μαστού κατά 14% και 21% για καρκίνο του παχέος εντέρου, 28% για διαβήτη, 25% για ισχαιμική καρδιακή νόσο και 26% για εγκεφαλικό.
Προσοχή! Δεν είναι όλα τα αθλήματα ίσα και όμοια!
Από το να ρισκάρετε ακόμα και τη ζωή σας, είναι προτιμότερο να επιλέγετε δραστηριότητες όπως: ποδηλασία, κολύμβηση, αερόβια γυμναστική και αθλήματα που περιλαμβάνουν ρακέτες, παρά το τρέξιμο και το ποδόσφαιρο.
Οι ερευνητές, μέσα από μια μεγάλη διεθνή μελέτη, ταξινόμησαν τις αθλητικές δραστηριότητες σύμφωνα με την επικινδυνότητά τους, με βάση τα αθλήματα που ασκούν σχεδόν 80.000 ενήλικες άνω των τριάντα ετών.
Το τένις, το σκουός ή το μπάντμιντον, είναι οι πρωταθλητές σε όλες τις κατηγορίες, επειδή μειώνουν τον κίνδυνο θανάτου από όλες τις αιτίες κατά 47% και την καρδιαγγειακή θνησιμότητα κατά 56%.
Αυτοί οι κίνδυνοι μειώνονται κατά 28% έως 41% όταν ασχολείστε με την κολύμβηση και 27% έως 36% όταν ασχολείστε με την αερόβια γυμναστική.
Μικρή βαθμολογία συγκέντρωσε η ποδηλασία, καθώς μειώνει τον κίνδυνο θανάτου από τις πιο πάνω παθήσεις μόνο κατά 15%.
Η αλήθεια είναι πως η οποιαδήποτε σωματική δραστηριότητα είναι καλύτερη από την καθιστική ζωή.
Ο σκοπός της πιο πάνω μελέτης ήταν για να τονιστεί ότι δεν έχει σημασία μόνο η διάρκεια και η ένταση σε μια δραστηριότητα, αλλά και το είδος της δραστηριότητας!
Μυϊκή μάζα και πρόσληψη πρωτεΐνης
Τα άτομα με περισσότερη μυϊκή μάζα απαιτούν απαραίτητα μεγαλύτερη πρόσληψη πρωτεΐνης; Σε κάθε περίπτωση, αυτό είναι το μήνυμα στην αθλητική διατροφή.
Σύμφωνα όμως με τα πορίσματα μιας πρόσφατης έρευνας, η ποσότητα της ληφθείσας πρωτεΐνης μετά την προπόνηση, δεν χρειάζεται να είναι υπερβολική, καθώς επηρεάζει την ανάπτυξη των μυών ανάλογα με το «μέγεθος» του αθλητή.
Ωστόσο, φαίνεται ότι είναι μάλλον η μυϊκή δύναμη που απαιτείται κατά τη διάρκεια της προπόνησης – και επομένως ο τύπος σωματικής δραστηριότητας – που λαμβάνεται υπόψη κατά την εκτίμηση της ποσότητας πρωτεΐνης που χρειάζονται οι μύες μας μετά από μια προπόνηση.
Η συσχέτιση της Γιόγκα με την υπέρταση
Τα οφέλη της γιόγκα στο σώμα και στο μυαλό είναι πολυάριθμα… και ολοένα και περισσότερο αυξάνονται, σύμφωνα με νεότερα δεδομένα.
Μία ώρα γιόγκα την ημέρα αποτρέπει την εμφάνιση υπέρτασης σε άτομα με προ-υπέρταση, σύμφωνα με τους ειδικούς.
Τρεις μήνες γιόγκα, σε συνδυασμό με αλλαγές στις καθημερινές σας συνήθειες, (όπως π.χ. ξεκούραση, ενυδάτωση, άθληση, σωστή διατροφή, κ.λπ.), έχουν αποδειχθεί πιο αποτελεσματικοί από το να αλλάζατε απλά και μόνο τον τρόπο ζωής σας!
Στην αρτηριακή πίεση, η αλλαγή στον τρόπο ζωής δεν είχε κανένα αποτέλεσμα. Αντίθετα, η αρτηριακή πίεση μειώθηκε κατά μέσο όρο 4,9 mm Hg χάρη στην καθημερινή γιόγκα.
Βλέποντάς το πιο γενικά, για παράδειγμα, 2 mm Hg λιγότερη πίεση, ισοδυναμεί με μείωση κατά 15% του κινδύνου εγκεφαλικού επεισοδίου και 6% μείωση του κινδύνου της στεφανιαίας νόσου.
Προσοχή! Τα δεδομένα αυτά εμφανίζονται σε άτομα που βρίσκονται στα πρόθυρα της υπέρτασης. Σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι η γιόγκα πρέπει να αντικαταστήσει τα αντιυπερτασικά φάρμακα σε άτομα που έχουν ήδη διαγνωστεί με υπέρταση.
Σύμφωνα με αυτά τα δεδομένα, η πρακτική της γιόγκα μπορεί να επηρεάσει την αρτηριακή πίεση.
Η σωματική άσκηση στην τρίτη ηλικία
Δεκαπέντε λεπτά γρήγορου περπατήματος κάθε ημέρα, από άτομα άνω των 65 ετών, δεν φαίνεται πολύ, αλλά μειώνει τον κίνδυνο θανάτου κατά 22% σε σύγκριση με την πλήρη αδράνεια και την καθιστική ζωή.
Αυτό ήταν το συμπέρασμα που προέκυψε από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Saint Etienne της Γαλλίας, έπειτα από 12ετή παρακολούθηση συνολικά 121.000 ηλικιωμένων.
Όσο υψηλότερο είναι λοιπόν το επίπεδο της σωματικής άσκησης, τόσο χαμηλότερος είναι ο κίνδυνος θανάτου.
Οι πιο δραστήριοι μάλιστα, μείωσαν τον κίνδυνο θανάτου κατά σχεδόν 35%.
