Ο σχολικός εκφοβισμός, κοινώς αποκαλούμενος bullying έχει απασχολήσει αρκετά την επιστημονική κοινότητα τα τελευταία χρόνια.
Χαρακτηρίζεται από την επαναλαμβανόμενη, απρόκλητη παρενόχληση κάποιου παιδιού, το οποίο δυσκολεύεται να υπερασπιστεί τον εαυτό του.
Ο ορισμός του σχολικού εκφοβισμού
Στην πραγματικότητα, το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού δύσκολα μπορεί να οριστεί, αφού εκδηλώνεται με διάφορες μορφές.
Οι εκδηλώσεις αυτές μπορούν να πάρουν τη μορφή ψυχολογικής βίας και εκφράζονται με διάφορα πειράγματα, παρατσούκλια, κοροϊδία, διάδοση φημών, εξύβριση, ταπείνωση, εξευτελισμός, ρατσιστικά σχόλια, απειλών ή και τρομοκρατίας.
Η ψυχολογική βία περιλαμβάνει, επίσης, και τον εσκεμμένο αποκλεισμό μαθητών από διάφορες κοινωνικές και σχολικές δραστηριότητες.
Μια άλλη μορφή σχολικού εκφοβισμού είναι η σεξουαλική παρενόχληση.
Τα τελευταία χρόνια, στη βιβλιογραφία του bullying προστέθηκε και άλλη μια κατηγορία, αυτή του cyber bullying.
Ο όρος χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει τις διάφορες μορφές ψυχολογικής κακοποίησης, οι οποίες συνδέονται με τον συμβατικό εκβιασμό, μέσω του διαδικτύου ή παρεμφερή τεχνολογία, με σκοπό τη σκόπιμη ζημιά ενός ατόμου ή μιας ομάδας.
Αυτό που διαχωρίζει τον σχολικό εκφοβισμό από το απλό πείραγμα είναι η ένταση, η διάρκεια και η επανάληψη μιας κατάστασης και κυρίως η ανισορροπία δύναμης μεταξύ των εμπλεκόμενων μερών.
Με άλλα λόγια, στον σχολικό εκφοβισμό το παιδί «θύτης», δηλαδή το παιδί που εκφοβίζει, υπερέχει σωματικά από το παιδί που εκφοβίζεται, δηλαδή το παιδί «θύμα».
Οι επιπτώσεις του σχολικού εκφοβισμού είναι ποικίλες, σοβαρές και μακροχρόνιες, και αφορούν στα παιδιά που θυματοποιούνται, αλλά και τα παιδιά θύτες, καθώς επίσης και τα παιδιά παρατηρητές.
Τα παιδιά που εκφοβίζονται
• Έχουν περισσότερες πιθανότητες να υποφέρουν από κατάθλιψη και άγχος και μερικά από τα συμπτώματα που αναγράφονται παρακάτω, μπορεί να εξακολουθήσουν να υπάρχουν μέχρι την ενηλικίωση.
• Έχουν συχνά τάσεις αυτοκτονίας, που μπορεί να συνεχίσουν και μέχρι την ενηλικίωση.
Σε μία μελέτη, οι ενήλικες που υπήρξαν θύματα σχολικού εκφοβισμού ήταν 3 φορές πιο πιθανόν να κάνουν σκέψεις για αυτοκτονία.
• Είναι πιο πιθανόν να παρουσιάσουν σωματικά συμπτώματα, που περιλαμβάνουν πονοκέφαλους, ημικρανίες, δερματικά προβλήματα, έλκος, τρέμουλο, αυξημένους παλμούς, κρίσεις πανικού κ.ά.
• Σχετική έρευνα έδειξε ότι τα θύματα σχολικού εκφοβισμού -δημοτικής ηλικίας- είχαν τις διπλάσιες πιθανότητες να εμφανίσουν ψυχωτικά συμπτώματα στην εφηβεία
• Είναι πιο πιθανό να παραπονιούνται για την υγεία τους.
Σε μία μελέτη, η θυματοποίηση σχετίστηκε με την κατάσταση υγείας χρόνια αργότερα.
• Μείωση της σχολικής απόδοσης και παρουσίας στο σχολείο, όπως και αυξημένες πιθανότητες να παρατήσουν εντελώς το σχολείο.
• Έχουν περισσότερες πιθανότητες να αντιδράσουν με εξαιρετικά βίαιο τρόπο.
Παρουσιάζουν ακόμη αυξημένο αίσθημα θλίψης και μοναξιάς, αλλαγές στον ύπνο και στις διατροφικές συνήθειες και απώλεια ενδιαφέροντος για δραστηριότητες.
Τα παιδιά που εκφοβίζουν
•‘ Έχουν αυξημένες πιθανότητες κατάχρησης αλκοόλ και άλλων ναρκωτικών κατά την περίοδο της εφηβείας, καθώς και ως ενήλικες
• Είναι πιο πιθανό να εμπλακούν σε καβγάδες, σε βανδαλισμούς και να παρατήσουν το σχολείο
• Είναι πιο πιθανό να ασκήσουν πρόωρη σεξουαλική δραστηριότητα
• Είναι πιο πιθανό να έχουν προβλήματα με τον νόμο όταν ενηλικιωθούν. Σε μία μελέτη, 60% των αγοριών που εκφόβιζαν στο Γυμνάσιο είχαν ήδη προβλήματα με τον νόμο πριν συμπληρώσουν τα 24 έτη. Επίσης, αυτά τα άτομα, όταν ενηλικιωθούν, είναι πιο πιθανόν να ασκούν βία στους συντρόφους τους και στα παιδιά τους, και αδυνατούν να κρατήσουν τις φιλικές τους σχέσεις
Τα παιδιά παρατηρητές
• Έχουν αυξημένες πιθανότητες να καπνίζουν και να κάνουν κατάχρηση αλκοόλης ή άλλων ναρκωτικών
• Έχουν αυξημένα προβλήματα ψυχικής υγείας, συμπεριλαμβανομένων της κατάθλιψης και του άγχους
• Είναι πιο πιθανόν να απουσιάζουν συχνά από το σχολείο.