Η φερριτίνη είναι μια πρωτεΐνη που βρίσκεται στα κύτταρα του ανθρώπινου οργανισμού.
Είναι η βασική πρωτεΐνη με την οποία ο οργανισμός αποθηκεύει τον σίδηρο και τον απελευθερώνει ελεγχόμενα ανάλογα με τις ανάγκες του.
Ο σίδηρος αποτελεί βασικό στοιχείο για τη μεταφορά οξυγόνου στους ιστούς και η ανεπάρκειά του δημιουργεί προβλήματα.
Όμως και η περίσσεια σιδήρου είναι εξίσου επιβλαβής επειδή το πλεόνασμα αυτό συμμετέχει σε χημικές αντιδράσεις που παράγουν ελεύθερες ρίζες.
Ο σίδηρος αποθηκεύεται στους ιστούς με τη μορφή πρωτεϊνών, όπως η φερριτίνη.
Η μέτρηση της φερριτίνης στο αίμα είναι σημαντική επειδή δείχνει τα συνολικά αποθέματα του σιδήρου που βρίσκονται στο οργανισμό.
Τα χαμηλά επίπεδα φερριτίνης υποδεικνύουν ανεπάρκεια σιδήρου και μπορεί να οφείλονται σε εντερικές διαταραχές που δεν επιτρέπουν την απορρόφηση του σιδήρου, σε αναιμία, σε αιμορραγίες του πεπτικού συστήματος και στο αίμα που χάνεται λόγω της περιόδου στις γυναίκες.
Όμως και τα υψηλά επίπεδα φερριτίνης δε σημαίνουν απαραίτητα αυξημένα επίπεδα σιδήρου.
Η υπερβολική αύξηση της φερριτίνης μπορεί να οφείλεται σε ρευματοειδή αρθρίτιδα ή σε άλλες φλεγμονώδεις διαταραχές, σε ηπατική νόσο, σε συχνές μεταγγίσεις αίματος, υποθυρεοειδισμό, λευχαιμία, ακόμα και σε υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ.
Συμπτώματα χαμηλής φερριτίνης
Η χαμηλή φερριτίνη μπορεί να έχει κάποια συμπτώματα, όπως αίσθημα αδυναμίας και κόπωσης, δυσκολία στη συγκέντρωση, εξασθενημένη μνήμη, δύσπνοια, ταχυκαρδία, ακόμα και λιποθυμία.
Επίσης μπορεί να προκαλέσει αλλοιώσεις στο δέρμα, τα νύχια και τα μαλλιά.
Σε σοβαρές περιπτώσεις ανεπάρκειας φερριτίνης μπορεί να εμφανιστεί γωνιακή χειλίτιδα και νευρολογικά σύνδρομα.
Συμπτώματα αυξημένης φερριτίνης
Όμως και η αυξημένη φερριτίνη συνήθως προκαλεί κόπωση, αδυναμία, πόνο στις αρθρώσεις, διαταραχές στο ήπαρ, εξασθενημένη μνήμη και μεταβολές στη διάθεση.
Ο σίδηρος που υπάρχει στις ζωικές τροφές, δηλαδή ο αιμικός σίδηρος, απορροφάται καλύτερα από τον σίδηρο που βρίσκεται στις τροφές φυτικής προέλευσης.
Η μέγιστη δυνατή απορρόφηση
Για μεγαλύτερη απορρόφηση σιδήρου καλό είναι να επιλέγονται τροφές πλούσιες σε σίδηρο σε συνδυασμό με κάποια πηγή βιταμίνης C.
Επίσης, καλό είναι να αποφεύγεται η κατανάλωση τσάι και καφέ μαζί με αυτά τα γεύματα, όπως και ο συνδυασμός κάποιας πηγής ασβεστίου με σίδηρο επειδή έτσι εμποδίζεται η απορρόφησή του.
Πάντως, η διατροφή είναι εκείνη που μπορεί να διατηρήσει τη φερριτίνη σε φυσιολογικά επίπεδα όταν δεν υπάρχει κάποιο άλλο πρόβλημα υγείας.
Σε κάθε περίπτωση, τα μειωμένα επίπεδα φερριτίνης μπορούν να αντιμετωπιστούν είτε με τους κατάλληλους συνδυασμούς τροφών είτε με τα κατάλληλα συμπληρώματα διατροφής.
