Το Μεταξουργείο κάποτε είχε αρχοντικά σπίτια με αυλές και μικρούς δρόμους με μουριές κατά μήκος τους που οδηγούσαν σε φροντισμένες αλάνες.
Στην καρδιά του, στην οδό Αχιλλέως 65, ξεκινάει το 1958 και η ιστορία του θρυλικού σταθμού αυτοκινήτων Πανελλήνιο με καύσιμα, πλυντήριο, πάρκινγκ καθώς κι ένα καφενείο, όλα κάτω από την ίδια στέγη.
Προς μεγάλη μας έκπληξη το καφενείο στέκει ακόμα, σχεδόν αναλλοίωτο σε όλα αυτά τα χρόνια λειτουργίας του, κι εμείς, φυσικά, το επισκεφτήκαμε.
Η αίσθηση «παλιάς Αθήνας» αποτυπώνεται σε κάθε γωνιά του, μόλις από την είσοδο.
Τραπεζάκια από μάρμαρο, ξύλινες καρέκλες, ρετρό αφίσες και δίπλα σε μια παλιά ξύλινη τηλεόραση ένα jukebox, που παίζει ελληνικούς και ξένους δίσκους της δεκαετίας 1960, να συμπληρώνει το ντεκόρ.
O Μιχάλης Ομουρτζάνης, υπεύθυνος του πάρκινγκ μας διηγείται πως το καφενείο κάποια στιγμή έπρεπε να ανακαινιστεί, ωστόσο όλες οι εργασίες που έγιναν στο εσωτερικό του μελετήθηκαν προσεκτικά, ώστε να μην επηρεαστεί ο παραδοσιακός χαρακτήρας του χώρου.
«Ανακατασκευάσαμε τα κουφώματα όπως ήταν εκείνη την εποχή, με μόνη διαφορά τα διπλά τζάμια για λόγους θερμομόνωσης και ηχομόνωσης.
Την κατασκευή των μωσαϊκών δαπέδων που μεσουρανούσαν τη δεκαετία του ’60, ανέλαβε συνεργείο με τεχνίτες που εξειδικεύεται στα μωσαϊκά δάπεδα και ακολούθησαν την ίδια ακριβώς παραδοσιακή και αξεπέραστη τεχνική.
Στο WC του καφενείου χρησιμοποιήσαμε πλακάκια 15 x 15 εκ., όπως γινόταν τότε και οι νιπτήρες, οι σαπουνοθήκες, οι χαρτοθήκες αγοράστηκαν από αποθήκες καταστημάτων ειδών υγιεινής, που είχαν στοκ από παλιά είδη.
Τα έπιπλα έγιναν σε συνεργασία με μικρό εργοστάσιο χειροποίητων επίπλων και τα σχέδια βασίστηκαν σε παλιές φωτογραφίες.
Οι καρέκλες και τα αντικείμενα διακόσμησης, είναι αυθεντικά παλιά και τα περισσότερα αγοράστηκαν από παλαιοπωλεία και επισκευάστηκαν, όπου αυτό ήταν απαραίτητο».
Το ταξίδι πίσω στον χρόνο συνεχίζεται μέσα από τα τραγούδια του Jukebox στο βάθος του καφενείου.
Το ταξίδι πίσω στον χρόνο συνεχίζεται μέσα από τα τραγούδια του Jukebox στο βάθος του καφενείου.Κομμάτια από ελληνικούς κι αγγλικούς δίσκους, από 0,50€ μέχρι 2 ευρώ, μπορεί να ακούσει κανείς ξεφυλλίζοντας παράλληλα τις παλιές εφημερίδες και τα περιοδικά της συλλογής του πάρκινγκ.
Άλλο μιλά για τη νεωτεριστική αντίληψη της δεκαετίας που έφερε στην Αθήνα τις μίνι φούστες, άλλο για τον χορό twist που ξετρέλαινε παντού τη νεολαία, για το Όσκαρ που κέρδισε ο Μάνος Χατζιδάκις για «Τα παιδιά του Πειραιά» και για τα δυναμικά αυτοκίνητα που πρόσθεσαν ένα διεθνή τόνο στον παραδοσιακό χαρακτήρα της Ελλάδας, όπως το VW Beetle του 1963, του Herbie, (Το κατσαριδάκι) που πρωταγωνιστούσε στις κινηματογραφικές ταινίες του Disney και που εκτίθεται στην ταράτσα του πάρκινγκ.
Κάθε άρθρο τους διαβάζεται καλύτερα με τη συνοδεία ενός μοσχομυριστού καφέ στην χόβολη με καϊμάκι και μπόλικες φουσκάλες.
«Μαστίχα υποβρύχιο ή μια λεμονάδα;Κρατάμε ίδιο το μενού του καφενείου εδώ και 60 χρόνια.
Προσφέρουμε σφολιατοειδή που υπήρχαν μόνο την δεκαετία του 1960, όπως παραδοσιακή τυρόπιτα και σπανακόπιτα, κουλούρι Θεσσαλονίκης, μίνι κρουασανάκια και βουτήματα με τα οποία μπορείτε να συνοδεύσετε άνετα τον καφέ σας ή κάποιο άλλο ρόφημα.
Δεν λείπει το ουζάκι και το τσιπουράκι, και από γλυκά έχουμε βύσσινο του κουταλιού και κανταΐφι.
Διαθέτουμε ακόμα παραδοσιακές συνταγές σάντουιτς που υπήρχαν διαθέσιμες μόνο την εποχή εκείνη».
Θα μας πει ο Μιχάλης που τονίζει πως όλα τα προϊόντα που προσφέρονται στο παραδοσιακό καφενείο «Πανελλήνιο» είναι ελληνικά και διατίθενται σε vintage συσκευασίες.
Πηγή: athensvoice.gr
