Λέγεται αλλιώς και θυλακίτιδα του μείζονος τροχαντήρα και περιγράφει την φλεγμονή του θυλάκου που βρίσκεται στην άρθρωση του ισχίου.
Ο θύλακας είναι ένας σάκος με υγρό, ο οποίος προστατεύει τα οστά ώστε να μην τρίβονται μεταξύ τους, ιδιαίτερα όταν εκτελούν μια δραστηριότητα συχνά που ξεφεύγει από τα όρια του κανονικού, όπως το συνεχές ανέβασμα σκαλιών.
Το ίδιο αποτέλεσμα μπορεί να δώσει μια στάση του σώματος, στην οποία μένει κανείς παρατεταμένα και επιβαρύνει τα ισχία ή μια επαναλαμβανόμενη κίνηση που ερεθίζει τον θύλακα.
Οι γλουτιαίοι μύες είναι υπεύθυνοι για τη σταθεροποίηση της λεκάνης και τις κινήσεις του ισχίου.
Όταν οι παραπάνω κινήσεις γίνονται επαναλαμβανόμενα, η τριβή του θύλακα αυξάνεται, οι μύες βρίσκονται σε έντονη τάση και τότε ο θύλακας ερεθίζεται και παθαίνει φλεγμονή.
Αυτός είναι ο τρόπος που χρησιμοποιεί ο οργανισμός για να μας προειδοποιήσει να σταματήσουμε τις δραστηριότητες εκείνες που δημιουργούν πρόβλημα στον θύλακα.
Συμπτώματα
Τα συμπτώματα της τροχαντιρίτιδας εμφανίζονται με πόνο κατά το ανέβασμα μιας σκάλας, όταν το σώμα κάθεται σε πλάγια θέση πάνω σε σκληρές επιφάνειες, στη στάση οκλαδόν ή σε σταυροπόδι.
Ο πόνος εντοπίζεται στην εξωτερική επιφάνεια των ισχίων και σπάνια συνεχίζει ή φτάνει μέχρι το γόνατο.
Χαρακτηριστικό είναι ότι τα κοινά στοιχεία μιας φλεγμονής, όπως η ερυθρότητα, η αύξηση της θερμοκρασίας στο σημείο και το οίδημα δεν εμφανίζονται ιδιαίτερα στην περίπτωση της τροχαντιρίτιδας.
Παράγοντες κινδύνου
Οι παράγοντες που ενθαρρύνουν την εμφάνιση της τροχαντιρίτιδας είναι η αρθρική δυσκαμψία, η δυσκαμψία του μυϊκού συστήματος, η λανθασμένη εκτέλεση μιας άσκησης και η υπέρχρηση του ισχίου.
Οι γυναίκες σε σχέση με τους άντρες έχουν πολύ μεγαλύτερες πιθανότητες να πάθουν τροχαντιρίτιδα.
Υπολογίζεται ότι γύρω στο 80% των πασχόντων είναι γυναίκες.
Αυτό πιθανόν να οφείλεται στη μηχανική των ισχίων και στο μεγαλύτερο μέγεθος λεκάνης του γυναικείου σώματος σε σύγκριση με τη λεκάνη του αντρικού.
Αντιμετώπιση
Η συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνει αντιφλεγμονώδη χάπια και ενέσεις.
Η φυσικοθεραπευτική προσέγγιση ξεκινά μετά την οξεία φάση της φλεγμονής.
Στόχος του φυσικοθεραπευτή εκτός από το να αποκαταστήσει την πάθηση, είναι να διδάξει στον ασθενή τρόπους ώστε να μην επιβαρύνει το ισχίο του στην καθημερινότητά του.
Επίσης, η συχνή ανάπαυση και η αποβολή των κακών συνηθειών που έχουν να κάνουν με τις συγκεκριμένες δραστηριότητες που πυροδοτούν τη φλεγμονή.
Σε δεύτερη φάση συστήνεται παγοθεραπεία.
Έτσι κι αλλιώς η εφαρμογή πάγου σε φλεγμονώδεις καταστάσεις βοηθά πάρα πολύ στη μείωση του πόνου και της φλεγμονής.
Η ηλεκτροθεραπεία, η κινητοποίηση της άρθρωσης και οι τεχνικές μαλακών μορίων έρχονται στην τελική φάση.https://googleads.g.doubleclick.net/pagead/ads?client=ca-pub-3269445924940809&output=html&h=333&slotname=4713336400&adk=1150121592&adf=3367755124&w=399&fwrn=4&lmt=1599734914&rafmt=11&psa=1&guci=1.2.0.0.2.2.0.0&format=399×333&url=https%3A%2F%2Fold.y-o.gr%2F%25CF%2586%25CF%2585%25CF%2583%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AE-%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25AC%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B1%25CF%2583%25CE%25B7%2F%25CE%25B5%25CE%25BD%25CE%25BF%25CF%2587%25CE%25BB%25CE%25AE%25CF%2583%25CE%25B5%25CE%25B9%25CF%2582%2F3721-%25CF%2584%25CE%25B9-%25CE%25B5%25CE%25AF%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25B9-%25CE%25B7-%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2587%25CE%25B1%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25B9%25CF%2581%25CE%25AF%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25B4%25CE%25B1-%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9-%25CF%2580%25CF%258E%25CF%2582-%25CE%25B8%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2580%25CE%25B5%25CF%258D%25CE%25B5%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25B9&flash=0&wgl=1&tt_state=W3siaXNzdWVyT3JpZ2luIjoiaHR0cHM6Ly9hZHNlcnZpY2UuZ29vZ2xlLmNvbSIsInN0YXRlIjowfV0.&dt=1599734912571&bpp=16&bdt=359&idt=283&shv=r20200901&cbv=r20190131&ptt=9&saldr=aa&abxe=1&correlator=5257672137233&frm=20&pv=2&ga_vid=796692847.1599130348&ga_sid=1599734913&ga_hid=1945191697&ga_fc=0&iag=0&icsg=4503335522664448&dssz=58&mdo=0&mso=0&rplot=4&u_tz=180&u_his=21&u_java=0&u_h=1080&u_w=1920&u_ah=1040&u_aw=1920&u_cd=24&u_nplug=3&u_nmime=4&adx=635&ady=3402&biw=1903&bih=888&scr_x=0&scr_y=0&eid=21066468%2C21067053%2C21065798&oid=3&pvsid=1810999424116013&pem=863&rx=0&eae=0&fc=896&brdim=1366%2C0%2C1366%2C0%2C1920%2C0%2C1920%2C1040%2C1920%2C888&vis=1&rsz=%7C%7CpeEbr%7C&abl=CS&pfx=0&fu=8320&bc=31&ifi=1&uci=a!1&btvi=1&fsb=1&xpc=bbC0CgnoLc&p=https%3A//old.y-o.gr&dtd=318
Εφόσον εφαρμοστούν όλα αυτά, θα πρέπει να δοθεί το κατάλληλο ασκησιολόγιο σύμφωνα με τις ανάγκες του κάθε ασθενούς για να μπορέσει η άρθρωση να σταθεροποιηθεί καλά και να μειωθεί ο κίνδυνος υποτροπής.
