Ενδεχομένως οι περισσότεροι έχουμε στον περίγυρό μας άτομα που φοβούνται ότι πάσχουν από κάποια σοβαρή ασθένεια που ακόμη δεν έχει διαγνωσθεί.
Έτσι, οδηγούνται σε ιατρικές εξετάσεις και επανεξετάσεις, για να βεβαιωθούν πως δεν πάσχουν από την εκάστοτε νόσο.
Όμως, τα αποτελέσματα των εξετάσεων και οι διαβεβαιώσεις των γιατρών προσφέρουν στο άτομο μόνο παροδική ανακούφιση.
Αντίθετα με το φυσιολογικό προβληματισμό για τα θέματα της υγείας, στον υποχονδριακό άνθρωπο επηρεάζονται πολλοί τομείς της ζωής του όπως η εργασία, οι σχέσεις και τα ενδιαφέροντα.
Η βαριά υποχονδρία εξάλλου, μπορεί να εξελιχθεί σε σοβαρή αναπηρία.
Τι είναι η υποχονδρίαση;
Η υποχονδρίαση ανήκει στις αποκαλούμενες σωματόμορφες διαταραχές.
Πρόκειται για έναν τύπο διαταραχών με κοινό χαρακτηριστικό την ύπαρξη σωματικών συμπτωμάτων, τα οποία δεν υπόκεινται στον συνειδητό έλεγχο του ατόμου που τα εμφανίζει ενώ παράλληλα δεν υπάρχει κάποια διαγνώσιμη σωματική πάθηση στην οποία θα μπορούσαν να αποδοθούν.
Η υποχονδρίαση δεν γνωρίζει φύλο, καθώς εμφανίζεται εξίσου συχνά σε άντρες και γυναίκες.
Επιπλέον, μπορεί να κάνει την εμφάνισή της σε κάθε ηλικία, με συχνότερη περίοδο εκδήλωσης την αρχή της ενήλικης ζωής – μπορεί αυτό να φαίνεται παράδοξο, ωστόσο, σύμφωνα με τους ειδικούς, οι νεαροί ενήλικοι παρουσιάζουν γενικώς άγχη και φοβίες, αισθάνονται συχνά πιεσμένοι.
Οι σωματόμορφες διαταραχές διαφέρουν από τα ψυχοσωματικά προβλήματα καθώς στη δεύτερη περίπτωση η ψυχή νοσεί και προκαλεί αληθινές ασθένειες στον άνθρωπο, ενώ στην πρώτη περίπτωση δεν υπάρχει καμία διάγνωση από κανέναν ειδικό παρά ταύτα υπάρχει μη ελεγχόμενη σκέψη πως το άτομο νοσεί.
Πιο αναλυτικά, στην υποχονδρίαση, το ιατρικό ιστορικό παρουσιάζεται λεπτομερώς και πολλές φορές το άτομο νιώθει πως δεν λαμβάνει την κατάλληλη ιατρική φροντίδα.
Το άτομο ασχολείται με σωματικές λειτουργίες, ασήμαντα σωματικά συμπτώματα ή ασαφείς σωματικές αισθήσεις για περισσότερο από 6 μήνες και θεωρεί πως είναι ενδεικτικές κάποιας σωματικής πάθησης, ανησυχώντας έντονα για την αιτιολογία και τη σημασία τους.
Συχνά αμφισβητεί την εγκυρότητα και την αξιοπιστία των διαγνωστικών εργαλείων που του χορηγούνται ενώ παρατηρείται αμφισβήτηση και προβληματική σχέση γιατρού – ασθενούς αφού δεν πλαισιώνονται σε κάποια σωματική διαταραχή οι ενοχλήσεις του.
Στην υποχονδρίαση, το άτομο μπορεί να τρομάζει όταν διαβάζει ή ακούει κάτι σχετικό με σωματικές παθήσεις, όταν κάποιος αρρωσταίνει ή από την παρατήρηση του ίδιου πάνω στο σώμα του και αισθήσεις που προέρχονται από αυτό.
Η αύξηση του πληθυσμού που νοσεί τα τελευταία χρόνια από τη συγκεκριμένη διαταραχή στρέφει το ερευνητικό ενδιαφέρον των επιστημόνων στην επίδραση του internet στις ζωές μας.
Κι αυτό γιατί παρά πολλοί, πέφτουμε στην παγίδα να αναζητήσουμε πληροφορίες για διάφορες ασθένειες και να ταυτοποιήσουμε συμπτώματά μας με διάφορες σωματικές παθήσεις, χωρίς τις ειδικές γνώσεις Ιατρικής που χρειάζεται και φυσικά χωρίς ορθή κρίση.
Δεν υπάρχει μια σαφής εξήγηση στο ερώτημα «Γιατί κάποιοι παρουσιάζουν υποχονδρίαση ενώ κάποιοι άλλοι όχι» ωστόσο παρατηρείται συχνότερα μετά το πέρας ψυχοπιεστικών γεγονότων, όπως για παράδειγμα θάνατος αγαπημένων προσώπων.
Παρατηρείται ακόμη και σε άτομα που έχουν μεγαλώσει σε υπερπροστατευτικό περιβάλλον ή αντιθέτως σε περιβάλλον στο οποίο δεν ένιωθαν αγάπη και αποδοχή.
Όσον αφορά τη θεραπεία της υποχονδρίασης, εκτιμάται ότι πιθανόν να είναι δύσκολο για το ίδιο το άτομο που νοσεί να αναζητήσει βοήθεια σε Ψυχολόγο ή Ψυχίατρο καθώς πιστεύει όντως ότι νοσεί σωματικά.
Ωστόσο, ο περίγυρός του μπορεί να καθοδηγήσει τον άνθρωπό του σε μια από τις δυο ως άνω ειδικότητες αφού είναι αυτές που συστήνονται για τη συγκεκριμένη διαταραχή.
Η φαρμακευτική αγωγή μειώνει τα συμπτώματα ωστόσο η ψυχοθεραπεία είναι το πιο σημαντικό εργαλείο για την αντιμετώπιση της υποχονδρίασης.
