Αδέρφια στο ίδιο υπνοδωμάτιο… Πολλοί γονείς αναρωτιούνται για το αν τα παιδιά τους θα πρέπει να βρίσκονται στο ίδιο υπνοδωμάτιο ή αν είναι καλύτερα τα αδέρφια να έχουν ξεχωριστούς χώρους. Η αλήθεια είναι πως γονείς και ειδικοί συμφωνούν στο ότι όσο μεγαλώνει το παιδί, έχει ανάγκη από τον προσωπικό χώρο του. Ωστόσο σε αρκετές περιπτώσεις δεν υπάρχει η συγκεκριμένη χωροταξική επιλογή και τα παιδιά καλούνται να συμβιώσουν και να συνυπάρξουν στο ίδιο υπνοδωμάτιο. Και για να σας προλάβουμε, μπορεί τελικά αυτό να έχει και τα θετικά του!
Άλλωστε αρκετοί από τους σημερινούς γονείς έχουμε μεγαλώσει στο ίδιο δωμάτιο με τα αδέρφια μας και γνωρίζουμε από εμπειρία, ποια είναι τα πλεονεκτήματα και ποια τα μειονεκτήματα της συγκεκριμένης συνθήκης. Στην πραγματικότητα όμως η λύση στο «πρόβλημα» έρχεται ξανά από τα όρια και τους κανόνες στο σπίτι, αφού αυτά τα δύο φαίνεται πως μπορούν να διασφαλίσουν την ηρεμία και την ιδιωτικότητα του κάθε παιδιού.
Στο ίδιο υπνοδωμάτιο με τα αδέρφια: Κανόνες «επιβίωσης»
Ο συγκεκριμένος τίτλος θυμίζει λίγο τη λίστα που κολλούσαμε τα παιδιά των 80s & 90s έξω από την πόρτα του υπνοδωματίου μας, με το τι επιτρέπαμε και τι όχι στον προσωπικό- όπως τον θεωρούσαμε τότε- χώρο μας. Το κοινό παιδικό δωμάτιο λοιπόν πρέπει να έχει τους κανόνες του, ειδικά όταν ζουν σε αυτό αδέρφια διαφορετικής ηλικίας. Τι μπορούν να κάνουν οι ενήλικες;
- Να διαχωρίσουν τις γωνιές του δωματίου για το κάθε παιδί (π.χ. γωνιά ανάγνωσης παραμυθιού για τα μικρότερα, γραφείο για το μεγαλύτερο παιδί).
- Να ξεχωρίσουν τις ντουλάπες, τα ρούχα κι αξεσουάρ των παιδιών, ειδικά αν μιλάμε για διαφορετικά φύλα.
- Να έχουν κουτιά αποθήκευσης για τα παιχνίδια των παιδιών αλλά κι έναν κοινό χώρο, όπου μπορούν να παίζουν παρέα.
- Να διαμορφώσουν έτσι το παιδικό δωμάτιο, ώστε τα παιδιά να αισθάνονται και τα δικά τους, μοναδικά σημεία (π.χ. προσωποποίηση κρεβατιού/ ντουλάπας/ κουτιών αποθήκευσης παιχνιδιών).
- Να προσθέσουν στοιχεία, τα οποία θα αρέσουν σε όλα τα παιδιά ή στοιχεία που θα τους δώσουν κίνητρο για κοινές δραστηριότητες (π.χ. βιβλιοθήκη, μουσικά όργανα ή το spot της μουσικής).
- Αν τα παιδιά είναι μικρής ηλικίας, οι γονείς μπορούν να βάλουν μία σκηνή εντός του δωματίου όπου το κάθε παιδάκι θα μπορεί να διαβάζει το παραμύθι του ή να παίζει κάτι λίγο πιο ήσυχα όταν νιώσει την ανάγκη για ιδιωτικότητα.
Ο προσωπικός χώρος είναι σημαντικός ανεξαρτήτως ηλικίας. Υπάρχει η ανάγκη για ιδιωτικότητα και θέλουμε να υπάρχει, όσο δεν αγγίζει τα όρια της απομόνωσης. Τα παιδιά χρειάζονται τον χώρο τους και τις στιγμές με τον εαυτό τους και τα προσωπικά ενδιαφέροντα. Επομένως διαμορφώνουμε ανάλογα το παιδικό δωμάτιο κι όταν τα παιδιά θέλουν να παίζουν μαζί, μπορούν αφού βρίσκονται στον ίδιο χώρο. Άλλωστε αδέρφια στο ίδιο υπνοδωμάτιο είναι και ξέρουν πότε και πως να αναζητήσουν την παρέα!
Αδέρφια στο ίδιο υπνοδωμάτιο: Διαφορετικές ηλικίες, διαφορετικό πρόγραμμα
Η ρουτίνα ενός σπιτιού είναι κι αυτή που δίνει τους κανόνες και τελικά το πρόγραμμα. Μάλιστα όσο πιο πολλά μέλη έχει μία οικογένεια, τόσο πιο αυξημένη είναι η ανάγκη για κανόνες. Για παράδειγμα, αν υπάρχει μωρό στο σπίτι, σεβόμαστε το ωράριο διατροφής και ύπνου του. Το ίδιο ισχύει και για τα αδέρφια που βρίσκονται στην εφηβεία, ενώ τα μικρότερα αδέρφια τους πρέπει να ακολουθήσουν μία διαφορετική ρουτίνα ύπνου (πιο νωρίς από εκείνα). Αντίστοιχα όταν τα μεγαλύτερα αδέρφια διαβάζουν, οι γονείς φροντίζουν ώστε τα μικρότερα παιδιά να απασχολούνται εκτός σπιτιού (π.χ. να είναι σε μία δραστηριότητα) ή έστω σ’ ένα διαφορετικό δωμάτιο.
Σίγουρα η διαφοροποίηση δεν είναι εύκολη υπόθεση ούτε για τους γονείς, που καλούνται να βάλουν τα όρια και τη ρουτίνα της καθημερινότητας. Το αποτέλεσμα όμως θα είναι λειτουργικό για όλους και στο τέλος της ημέρας κάθε παιδί και κάθε μέλος της οικογένειας θα είναι ευχαριστημένο.
Επιπλέον tips για τους γονείς, που έχουν αδέρφια στο ίδιο υπνοδωμάτιο:
- Διατηρούμε τα όρια
- Ξεκαθαρίζουμε τους κανόνες, τόσο τους κοινούς όσο και τους ατομικούς για το κάθε παιδί
- Βοηθάμε τα παιδιά να βρουν τα “σημεία” τους
- Δε χρησιμοποιούμε το κοινό δωμάτιο για τιμωρία
- Επιτρέπουμε στα παιδιά να θέσουν και τα ίδια κάποια όρια μεταξύ τους
- Αποφεύγουμε τις εντάσεις, αλλά τα αφήνουμε να βρίσκουν και μόνα τους λύση στις όποιες συγκρούσεις
- Βοηθάμε στη διαμόρφωση της προαναφερόμενης καθημερινής ρουτίνας των παιδιών
- Ενθαρρύνουμε τα παιδιά για οικογενειακές δραστηριότητες, ώστε να υπάρχει το “μαζί” αλλά να υπάρχει και το “χωριστά”
