Χωρίς αμφιβολία, το όνειρο κάθε ζευγαριού όταν ξεκινά την κοινή του πορεία στη ζωή είναι να παραμείνει για πάντα αγαπημένο και οι σύντροφοι αφοσιωμένοι ο ένας στον άλλο.
Δυστυχώς όμως τα δεδομένα της εποχής έρχονται να ανατρέψουν αυτό το «παραμύθι».
Η απιστία εμφανίζεται όλο και πιο συχνά ανάμεσα στα ζευγάρια, κλονίζοντας την εμπιστοσύνη των συντρόφων και συχνά οδηγώντας ακόμη και στον χωρισμό.
Ειδικότερα, έρευνες έχουν δείξει ότι οι παράγοντες που οδηγούν συχνότερα στην απιστία είναι οι ακόλουθοι:
Το «τέλειο» ζευγάρι
Η σχέση χωρίς συγκρούσεις και ο φόβος για τη σύγκρουση, κρύβει συχνά μια καταπιεστική κατάσταση, όπου τα θέλω δεν ονομάζονται για να μην ενοχλήσουμε, αλλά και για να μην προδοθούμε ως αδύνατοι κρίκοι της σχέσης.
Τα ζευγάρια αυτά ζουν μια επιφανειακά καλή και ήσυχη σχέση, ενώ όταν ένας εκ των δύο συντρόφων οδηγηθεί στην απιστία θα αποκαλυφθεί ότι το πραγματικό πρόβλημα ήταν η πίστη ότι σε μια σχέση όλα είναι ιδανικά ή τουλάχιστον πρέπει να δείχνουν έτσι.
Οι άπιστοι εδώ θέλουν μέσα από την απιστία να φωνάξουν ο ένας στον άλλον πως είναι ακόμα ζωντανοί και προτιμούν την «έκρηξη» μιας απιστίας για να νιώσουν τουλάχιστον ζωντανοί.
Ο εθισμός της ηδονής
Αυτό υπάρχει όταν ο ένας των συντρόφων αναζητά μέσα από την κατάκτηση την ηδονή αλλά και την αυτοεκτίμηση.
Η σεξουαλική ηδονή όντας μειωμένης διάρκειας απόλαυση, δημιουργεί μια φυσική έλλειψη, όπως η πείνα και η δίψα.
Οι άνθρωποι είναι γενετικά εξαρτημένοι από την συχνότητα της ηδονής, που παράγει ουσίες, όπως η ντοπαμίνη, η τεστοστερόνη, η ωκυτοκίνη κ.λπ.
Η εξάρτηση είναι σε πρώτη ερμηνεία βιολογική, αλλά σε δεύτερη και κοινωνική.
Οι πολυγαμικοί άνθρωποι μοιάζει να διψούν για μεγαλύτερο βαθμό εξουσίας και θαυμασμό που τους δίνει η σχέση.
Άνδρες κυρίως με πολιτική και οικονομική εξουσία, είναι πιο επιρρεπείς σε απιστία γιατί ποτέ δεν είναι ικανοποιημένοι από αυτά που ήδη κατέχουν.
Η ανάγκη για «απόδραση»
Η απιστία «φωνάζει» για να φύγουν οι σύντροφοι από την σχέση, χωρίς να το πουν.
Η σχέση έχει τελειώσει αλλά δεν ομολογείται, απλά αφήνουμε τον σύντροφο να πάρει το βάρος της τελικής ρήξης για να μην έχουμε ενοχές.
Τα ζευγάρια αυτά βιώνουν ένα παράδοξο: να μην θέλουν να πληγώσουν τον σύντροφό τους ονομάζοντας την απόρριψη του άλλου, αλλά και δεν έχουν και καμιά διάθεση να δουλέψουν την σχέση για πιθανή επανασύνδεση.
Ο απατημένος θα βιώσει θυμό, ενώ ο απατών θα προσπαθήσει να απενοχοποιηθεί κατηγορώντας τον άλλο για όλα, φεύγοντας έτσι πιο εύκολα από την σχέση.
Τα βασικά αίτια της ρήξης δεν θα συζητηθούν ποτέ στην σχέση αυτή και τα λάθη θα φορτωθούν πάντα στο ένα μέλος της σχέσης, γεγονός που θα τους οδηγήσει να κάνουν πάντα τα ίδια λάθη και στις επόμενες σχέσεις.
Ο νικητής τα παίρνει όλα
Η εξουσία είναι το μέγιστο αφροδισιακό.
Οι πολύ πετυχημένοι άνδρες είναι θύματα της ματαιοδοξίας τους, αλλά και θύτες της δικής τους δόξας.
Με δεδομένη την αποτελεσματικότητά τους οικονομικά, πολιτικά και διανοητικά, νιώθουν πως οι καρποί που ωριμάζουν δίπλα τους πρέπει να δοκιμαστούν.
Η επιτυχία λοιπόν των ανδρών και μόνο, είναι το ύψιστο αφροδισιακό όπλο κατά των γυναικών, γεγονός που κάνει την απιστία να πρέπει να αλλάξει όνομα και να λέγεται πίστη στη μοναδική τέχνη επιβίωσης του ανθρώπινου είδους που λέγεται σεξ.
