Γνωστά είναι σε όλους μας τα οφέλη της άσκησης στον ανθρώπινο οργανισμό.
Κατά πόσο όμως είναι γνωστό ότι η άσκηση στη φύση ή η πράσινη άσκηση ή όπως αποκαλείται παγκοσμίως και επίσημα «green exercise», έχει πολλαπλά οφέλη σε ένα άτομο;
Σύμφωνα με τα στοιχεία των μελετών, των Χαρίλαου Κουθούρη, καθηγητής, με ειδικότητα στην Κινητική Αναψυχή, στο Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού, στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και του Ιωάννη Γιαννακόπουλου, καθηγητή Φυσικής Αγωγής (M.Sc.), ποικίλες μελέτες απαντούν σε σχετικά ερωτήματα και υποστηρίζουν νέες προοπτικές όσον αναφορά τη σχέση ανθρώπου, φυσικής δραστηριότητας και εκτέλεσης της άσκησης στη φύση.
Η δραστηριοποίηση σε υπαίθριο χώρο παρέχει πολλά οφέλη για την ανθρώπινη υγεία αυξάνοντας το επίπεδο φυσικής κατάστασης με συγκριτικά χαμηλότερο επίπεδο αντιληπτής άσκησης.
Αυτό σημαίνει ότι το άτομο δραστηριοποιείται βελτιώνοντας τη φυσική του κατάσταση σε ελεύθερο φυσικό περιβάλλον χωρίς να αντιλαμβάνεται το πραγματικό επίπεδο κόπωσης κατά τη διάρκεια της δράσης γεγονός που είναι πολύ σημαντικό για τη συνέχιση της άσκησης και τη μη εγκατάλειψη της προσπάθειας σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Ποιά είναι, λοιπόν, τα οφέλη της πράσινης άσκησης;
– Βελτιώνει τη διάθεση και την αυτοεκτίμηση.
– Μειώνει το στρες.
– Χαρίζει ευεξία σώματος.
– Χρησιμοποιείται σα φυσικό φάρμακο.
– Δια βίου υιοθέτηση της άσκησης σε φυσικό περιβάλλον, όπως δάση, χιονισμένα τοπία, παραλίες και αμμουδιές.
Ίσως οι πιο διαδεδομένες και παλιότερες χρονικά μορφές του green exercise σημειώνουν οι ερευνητές, είναι οι υπαίθριες δραστηριότητες αναψυχής που οργανώνονται από εταιρίες ή άλλους κρατικούς ή εθελοντικούς φορείς και ειδικεύονται στην παροχή ‘πράσινων υπηρεσιών’.
Δραστηριότητες όπως η ποδηλασία βουνού, η πεζοπορία, η αναρρίχηση, το ράφτινγκ, το κανόε καγιάκ, η χιονοδρομία, οι καταδύσεις, η ιστιοπλοΐα κ.α. είναι μερικές από τις πολλές επιλογές που έχει κάποιος που θέλει να ξεφύγει από τη ρουτίνα της καθημερινότητας του και να πάρει μία μικρή δόση δράσης στη φύση.
Σύγχρονες έρευνες έχουν επίσης υποστηρίξει και αποδεχθεί ότι η παραμονή, η παρατήρηση, η επαφή του ανθρώπου με τη φύση και το φυσικό περιβάλλον, έχει θετικά αποτελέσματα, μειώνει το στρες, την ψυχική κούραση αλλά και βελτιώνει τη συγκέντρωση και τη νοητική λειτουργία του εγκεφάλου.
Εκτός όμως από την αναψυχή, μερικές από αυτές τις δράσεις έχουν εισχωρήσει για τα καλά και στον χώρο της διάκρισης, του Αθλητικού Τουρισμού και των αθλητικών πρωταθλημάτων σαν επίσημα αθλήματα καθώς και στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Επομένως, η ιδέα του green exercise υποστηρίζεται πλέον παγκόσμια, αφού γεννήθηκε από σύγχρονες επιστημονικές περιοχές και γνωστικά αντικείμενα όπως η περιβαλλοντική ψυχολογία (environmental psychology).
Έρευνα που ανακοινώθηκε πρόσφατα από το ΤΕΦΑΑ του πανεπιστήμιου Θεσσαλίας αποτελεί παράδειγμα της σχέσης που έχει αναπτυχθεί μεταξύ Περιβαλλοντικής Ψυχολογίας και Πράσινης Άσκησης, όπως δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Χαρίλαος Κουθούρης.
Η έρευνα διερεύνησε τη συμπεριφορά σε παιδιά δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που συμμετείχαν σε προγράμματα Υπαίθριων Δραστηριοτήτων Αναψυχής Περιπέτειας κατά τη διάρκεια της 20ήμερης παραμονής τους σε θερινή ορεινή κατασκήνωση.
Όπως ανέφερε η ερευνήτρια Δρ Αγλαΐα Ζαφειρούδη, τα αποτελέσματα της έρευνας υποστήριξαν ότι η παρατεταμένη ενεργή συμμετοχή παιδιών – εφήβων σε μορφές green exercise, όπως τα προγράμματα Υπαίθριων Δραστηριοτήτων βελτιώνουν εντυπωσιακά την Περιβαλλοντική Ευαισθητοποίηση των μαθητών και την αγάπη τους για προστασία της φύσης.
