Παρόλο που χρονολογείται από πολύ παλιά, η συμβατική ιατρική εξακολουθεί να την μάχεται.
Πολλοί είναι εκείνοι όμως που την επιλέγουν ως μέθοδο θεραπείας, όχι μόνο για τους ίδιους αλλά και για τα παιδιά τους.
Όταν γεννιέται ένα παιδί, οι αγωνίες των γονιών που είναι οπαδοί της ομοιοπαθητικής αφορούν το πώς θα μεγαλώσει και θα αναπτυχθεί σωστά, ώστε να γίνει γερό και δυνατό.
Μυώντας το παιδί τους από νωρίς στην ομοιοπαθητική, βάζουν τα θεμέλια για έναν οργανισμό απαλλαγμένο από τα συμβατικά φάρμακα, στηριζόμενο στο δικό του ανοσοποιητικό σύστημα.
Αρχικά είναι η ανησυχία των γονιών για τις παρενέργειες των συμβατικών φαρμάκων.
Τα παιδιά αρρωσταίνουν συχνά και η χρήση της αντιβίωσης σήμερα τείνει να γίνει καταχρηστική.
Οι ασφαλείς και αποτελεσματικές μεθόδοι θεραπείας για παιδιά που βρίσκονται στην ανάπτυξη έχουν μεγάλη σημασία.
Από την άλλη, και η ομοιοπαθητική έχει όρια και συμβάλλει περισσότερο σε ένα δυνατότερο ανοσοποιητικό σύστημα παρά στην εξάλειψη κάποιας ασθένειας.
Είναι μια μέθοδος θεραπείας συμβατή με τη φύση με φυτικά φάρμακα που στόχο έχουν να αφυπνίσουν το ανοσοποιητικό για να θεραπεύσει μόνο του την ασθένεια.
Έχει παρατηρηθεί πάντως ότι τα παιδιά στα οποία εφαρμόζεται ομοιοπαθητική αναρρώνουν γρηγορότερα και δεν παρουσιάζουν εύκολα υποτροπή.
Ποια βήματα ακολουθούνται
Ο ομοιοπαθητικός γιατρός λαμβάνει το ιστορικό του παιδιού με ασθένειες, φάρμακα, αλλεργίες, εμβόλια, αλλά και άλλα στοιχεία, όπως συνήθειες, προτιμήσεις, ιδιότητες του χαρακτήρα, συνθήκες γέννησης κλπ.
Με βάση όλα αυτά χορηγείται μια αγωγή για την ενδυνάμωση του οργανισμού.
Αν το παιδί αρρωστήσει, τα φάρμακα που θα πάρει αφορούν τα συμπτώματα και τις ιδιαιτερότητες του οργανισμού του, άρα για την ίδια ασθένεια δε χορηγείται σε όλους το ίδιο φάρμακο.
Τα φάρμακα αυτά δε σκοτώνουν το μικρόβιο, αλλά βοηθούν τον οργανισμό, να το σκοτώσει μόνος του χωρίς τη βοήθεια συμβατικών φαρμάκων.
Επομένως, αν στο μέλλον θεωρηθεί επείγον να χορηγηθεί αντιβίωση, ο ίδιος οργανισμός θα μπορέσει να αντιδράσει πιο άμεσα σε σχέση με έναν άλλο που έχει λάβει πολλή αντιβίωση στο παρελθόν.
Όσα δεν πρέπει να αγνοούνται
Η ομοιοπαθητική μέθοδος δεν ακυρώνει την κλασική ιατρική, αλλά δρα επικουρικά.
Η κλασική ιατρική έχει στο οπλοστάσιό της μέσα που καταπολεμούν τις περισσότερες παθήσεις και θα χορηγηθούν ακόμα και σε παιδιά που ακολουθούν ομοιπαθητική θεραπεία, αν τεθεί σε κίνδυνο η υγεία τους.
Στην πραγματικότητα οι περιπτώσεις που θα χρειαστεί αληθινά αντιβίωση ένα παιδί είναι λίγες.
Τέλος, τα κλασικά εμβόλια κατά των παιδικών ασθενειών καλό είναι να μην παραμελούνται και να γίνονται στην ώρα τους.
Πού συμβάλλει θετικά
Η ομοιοπαθητική μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση των κολικών, της ωτίτιδας, των πόνων της οδοντοφυίας, των αλλεργιών, του άσθματος, των κρυολογημάτων, των ιώσεων που κολλάει το παιδί στο σχολείο, της δυσκοιλιότητας, γενικώς σε ζητήματα που δεν απειλούν την υγεία του, αλλά είναι παροδικά.
Πού πρέπει να δοθεί προσοχή
Αν και τα φάρμακα της ομοιοπαθητικής είναι φυτικά, δεν πρέπει να καταναλώνονται σε αλόγιστες ποσότητες.
Υπάρχουν βότανα που όταν καταναλώνονται σε υπερβολικό βαθμό γίνονται τοξικά.
Όταν μια συμβατική θεραπεία αποτυγχάνει επανειλημμένα ή περιλαμβάνει φαρμακευτική αγωγή με πολλές παρενέργειες, η ομοιοπαθητική μπορεί να είναι η επόμενη λύση.
