Η παχυσαρκία γίνεται όλο και πιο συχνή στους ηλικιωμένους.
Η παχυσαρκία πέρα από τα προβλήματα υγείας των οποίων την εμφάνιση προκαλεί, όπως τα καρδιοκυκλοφορικά νοσήματα, η υπέρταση και ο διαβήτης, αυξάνει και την επίπτωση του μεταβολικού συνδρόμου που χαρακτηρίζεται από αύξηση της περιμέτρου της μέσης, αύξηση του σακχάρου και των τριγλυκεριδίων του αίματος και υπέρταση.
Υπολογίζεται ότι πάνω από το 50% των ατόμων πάνω από 60 ετών εμφανίζουν μεταβολικό σύνδρομο, που αυξάνει την πιθανότητα για εγκεφαλικά και έμφραγμα του μυοκαρδίου 3 με 4 φορές.
Ενώ όμως το σωματικό βάρος μπορεί να αυξηθεί ή και να μείνει στάσιμο στην ενήλικη ζωή, με την πάροδο του χρόνου η σύσταση του σώματος αλλάζει με αποτέλεσμα ενώ αυξάνει το ποσοστό του λιπώδους ιστού η μυική μάζα μειώνεται, με αποτέλεσμα την εμφάνιση της σαρκοπενικής παχυσαρκίας.
Μυική δύναμη
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την ελάττωση της μυικής δύναμης με συνέπεια τον περιορισμό της κινητικότητας και την υποβάθμιση της ποιότητας ζωής.
Έτσι οι παχύσαρκοι ηλικιωμένοι είναι στην ουσία φυσικά πιο αδύνατοι από τους λεπτούς συνομήλικούς τους.
Πάνω από το 90% των ατόμων με σαρκοπενική παχυσαρκία εμφανίζουν κινητικά προβλήματα.
Η παχυσαρκία σε μεγάλη ηλικία σχετίζεται με αύξηση του βαθμού εξάρτησης απο συγγενικά πρόσωπα, ανάγκη για βοήθεια στο σπίτι ή εισαγωγή σε ιδρύματα.
Πιθανά πλεονεκτήματα
Ένα πιθανό «πλεονέκτημα» της παχυσαρκίας είναι ότι επιβραδύνει την απώλεια οστικής μάζας και λόγω της αύξησης του λίπους μειώνει τον κίνδυνο οστικού κατάγματος κατά την πτώση.
Οι ηλικιωμένοι παχύσαρκοι έχει αποδειχθεί ότι δέχονται και ακολουθούν πιο πιστά τις ιατρικές και διαιτολογικές οδηγίες για τη μείωση του βάρους τους.
Φυσικά τα κίνητρα διαφέρουν από αυτά των νεώτερων παχυσάρκων που είναι κυρίως αισθητικά ενώ οι ηλικιωμένοι επιθυμούν να χάσουν βάρος για να βελτιώσουν τη φυσική τους κατάσταση και λειτουργία και δυνητικά την ποιότητα της ζωής τους.
Η αξιολόγηση της φυσικής κατάστασης των ηλικιωμένων απο τον ιατρό μπορεί να γίνει με την εφαρμογή της δοκιμασίας της φυσικής απόδοσης.
Απαιτεί περίπου 10 λεπτά και περιλαμβάνει μία σειρά από ενέργειες όπως η γραφή μιάς πρότασης, η μίμηση πρόσληψης φαγητού, το σήκωμα ενός βιβλίου και ενός νομίσματος από το έδαφος, η περιστροφή γύρω από το σώμα, περπάτημα 20 μέτρων, ανέβασμα σκάλας, και δυναμομετρία της χειρολαβής.
Η θεραπεία της παχυσαρκίας στην 3η ηλικία πρέπει να περιλαμβάνει διαιτολογικές συμβουλές, φυσική άσκηση, χορήγηση βιταμινών, όπως D και ασβεστίου καθώς και φάρμακα αν ο ιατρός το θεωρήσει απαραίτητο.
Το ζητούμενο δεν είναι μόνο η μείωση του λίπους αλλά κυρίως η διατήρηση της μυικής μάζας και δύναμης, που επιτυγχάνεται με τακτική άσκηση.
