Μεταξύ των καρδιακών αρρυθμιών, η Κολπική Μαρμαρυγή, συνιστά την πλέον κοινή διαταραχή και τείνει να αυξήσει τη συχνότητα εμφάνισής της, με δεδομένη την αύξηση του προσδόκιμου ζωής, που ισοδυναμεί με αύξηση του ποσοστού των ηλικιωμένων ατόμων επί του γενικού πληθυσμού. Νέα φάρμακα, χρησιμοποιούνται σήμερα με σκοπό την αποτελεσματική διαχείριση της συγκεκριμένης χρόνιας και απειλητικής για τη ζωή παθολογικής κατάστασης, που χαρακτηρίζεται ως μια από τις κυριότερες αιτίες εμφάνισης εγκεφαλικών επεισοδίων.
Αναφορές ασθενών
«Για λίγα δευτερόλεπτα ένιωσα ισχυρούς παλμούς, ενώ μετά σταμάτησαν και όλα επανήλθαν στην προηγούμενη φυσιολογική τους κατάσταση».
«Καθώς ανέβαινα μια ανηφόρα, η καρδιά μου άρχισε να χτυπά πολύ έντονα».
«Αισθάνθηκα την καρδιά μου να χτυπά ακανόνιστα και αυτό με γέμισε τρόμο».
«Κατά τη διάρκεια της νύχτας αισθάνομαι συχνά πως η καρδιά μου σταματά να χτυπά».
Δυσλειτουργίες οφειλόμενες στην ηλεκτρική δραστηριότητα
Οι διαταραχές του φυσιολογικού καρδιακού ρυθμού οφείλονται σε δυσλειτουργία των μηχανισμών που ελέγχουν την ηλεκτρική δραστηριότητα. Στην καρδιά νεαρών ατόμων, ο καρδιακός ιστός είναι λείος και ομοιογενής, διευκολύνοντας την αγωγή και ολοκλήρωση των ηλεκτρικών παλμών. Με την πάροδο του χρόνου, ο καρδιακός ιστός γίνεται σταδιακά ινώδης και συμπεριφέρεται ως μονωτικό υλικό, δημιουργώντας έτσι εμπόδια στην αγωγή των ηλεκτρικών ώσεων και διαταραχές του καρδιακού ρυθμού.
Κοιλιακές ταχυκαρδίες: κατάσταση έκτακτης ανάγκης
Ξαφνικά, ο ασθενής αισθάνεται έντονο πόνο στο στήθος, σαν στηθάγχη, δύσπνοια, αίσθημα αδυναμίας, μέχρι και απώλεια συνείδησης. Η παραπάνω συμπτωματολογία αφορά κυρίως ασθενείς με προϋπάρχουσα καρδιακή νόσο.
Κοιλιακή μαρμαρυγή: επείγουσα κατάσταση, απειλητική για τη ζωή
Η απινίδωση, από εξειδικευμένο προσωπικό, πρέπει να εκτελείται όσο το δυνατό γρηγορότερα για να αποφευχθεί ο θάνατος.
Κολπική μαρμαρυγή (Κ.Μ.): κοινή παθολογική κατάσταση
Η ιδιοπαθής Κ.Μ είναι σπάνια. Υπέρταση, παθολογικές καταστάσεις που προκαλούν διαστολή των κοιλιών (κυρίως έμφραγμα του μυοκαρδίου), άλλες καρδιακές παθολογίες, παχυσαρκία, διαβήτης, σύνδρομο υπνικής άπνοιας, υπερθυρεοειδισμός κ.ά., προκαλούν ή προάγουν την εξέλιξη της Κ.Μ. Όταν εμφανίζεται μεταξύ 40 και 50 ετών, η υπέρταση είναι η κύρια αιτία. Μεταξύ 50 – 60 ετών, ο κυρίαρχος υπαίτιος είναι το έμφραγμα και ακολουθεί η υπέρταση.
Αξιολογώντας τον κίνδυνο εγκεφαλικούΗ ακριβής αξιολόγηση του κινδύνου εγκεφαλικού σε έναν ασθενή με κολπική μαρμαρυγή, αποτελεί σημαντικό θέμα αναφοράς στις συστάσεις που εξέδωσε το 2010 η Ευρωπαϊκή Επιστημονική Κοινότητα Καρδιολογίας (European Society of Cardiology – ESC). Συνολικά, ο κίνδυνος εμφάνισης εγκεφαλικού επεισοδίου είναι πενταπλάσιος. Επί του παρόντος, οι μελέτες δείχνουν μια υπερεκτίμηση του κινδύνου αιμορραγίας από τους θεράποντες ιατρούς, με αποτέλεσμα τη συνταγογράφηση αντιπηκτικών σε δοσολογίες μικρότερες από εκείνες που ενδείκνυνται κατά περίπτωση.
Θεραπείες
Η αντιμετώπιση της κολπικής μαρμαρυγής περιλαμβάνει δύο στάδια:
1.Αντιμετώπιση της οξείας φάσης
Έλεγχος του καρδιακού ρυθμού και μείωση της Κ.Μ (καρδιοανάταξη) φαρμακολογικά ή με απινίδωση (σε ασθενή με προβλήματα πήξης).
2.Μακροχρόνια διαχείριση
Μείωση του κινδύνου εμφάνισης θρομβοεμβολών, χορηγώντας αντιθρομβωτικά φάρμακα, ελέγχοντας τον καρδιακό ρυθμό -φαρμακολογικά ή χειρουργικά- και μέσω διαχείρισης των υποκείμενων νοσημάτων, που ευνοούν την εκδήλωση της κολπικής μαρμαρυγής.
Από του στόματος αντιπηκτικά
Είναι απαραίτητο το αντιπηκτικό; Ερώτηση που προκύπτει εξαρχής, κατά τη διάγνωση της κολπικής μαρμαρυγής και πρέπει να επαναλαμβάνεται ανά πάσα στιγμή κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης. Τα αντιπηκτικά έχουν ευρύ θεραπευτικό εύρος και μέχρι σήμερα παρουσιάζουν γενικά περιορισμένες ανεπιθύμητες δράσεις.
Αντιαρρυθμικές θεραπείες
Οι αντιαρρυθμικές δραστικές ουσίες, ταξινομούνται ανάλογα με τον μηχανισμό δράσης τους. Ορισμένες χορηγούνται στην οξεία φάση, ενώ οι ίδιες ή διαφορετικές, δίνονται στη μακροχρόνια αντιμετώπιση της Κ.Μ. Απαραίτητη η αυστηρή παρακολούθηση και/ή πρόληψη πιθανών υποτροπών της Κ.Μ.
Άλλες θεραπείες
– Η απινίδωση είναι αποτελεσματική στη μείωση της Κ.Μ και στην επιστροφή στο φυσιολογικό φλεβοκομβικό ρυθμό. Είναι θεραπεία δεύτερης γραμμής, που προγραμματίζεται όταν η Κ.Μ δεν ανταποκρίνεται στη φαρμακευτική αγωγή.
– Διαφορετικές δυσλειτουργίες των κόλπων, προκαλούν συχνά συμπτώματα παρόμοια με εκείνα της Κ.Μ. Σε αυτήν την περίπτωση, πιθανώς τα αντιαρρυθμικά φάρμακα να χειροτερευσουν την κατάσταση, οπότε ενδεχομένως, αξιολογείται η τοποθέτηση βηματοδότη στον ασθενή.
Ερωτήσεις των ασθενών
Την αντιαρρυθμική φαρμακευτική αγωγή θα την παίρνω για πάντα;
Η περιστασιακή λήψη αντιαρρυθμικής αγωγής απευθύνεται κυρίως σε νέους, ασθενείς με εμφανή συμπτώματα της νόσου, που παρουσιάζουν σπάνια επεισόδια Κ.Μ ή κολπικού πτερυγισμού. Για την υιοθέτηση της παραπάνω τακτικής, πραγματοποιούνται προληπτικά τεστ ανοχής, καθώς και υπερηχογράφημα καρδιάς στο νοσοκομείο.
Πρέπει να προσέχω τη διατροφή μου;
Απαιτούνται συστάσεις για περιορισμό τροφών πλούσιων σε βιταμίνη Κ, κυρίως πράσινων λαχανικών, όπως: λάχανο, λαχανάκια Βρυξελλών, κάρδαμο, σέσκουλο, μπρόκολο, σπανάκι, μαρούλι, ρόκα κ.λπ. Οι ασθενείς που λαμβάνουν αντιαρρυθμικά φάρμακα της κατηγορίας ανταγωνιστές διαύλων καλίου, πρέπει να προσέχουν τις συνθήκες που οδηγούν σε υποκαλιαιμία, όπως διάρροια, εμετός, λήψη φαρμάκων που προάγουν την απώλεια καλίου τα οποία συχνά συνταγογραφούνται σε ηλικιωμένους ή/και υπερτασικούς ασθενείς.
Άκουσα σχετικά με θεραπείες ραδιοσυχνοτήτων για διαταραχές του καρδιακού ρυθμού…
Ο στόχος είναι η απαλοιφή του παράγοντα που προκαλεί τη διαταραχή του καρδιακού ρυθμού, είτε με την αύξηση της θερμοκρασίας (ρεύμα ραδιοσυχνοτήτων), είτε με τη μείωση της θερμοκρασίας (κρυοπληξία).
Δεν είναι θεραπεία υποκατάστασης των αντιπηκτικών φαρμάκων. Πρέπει να λαμβάνει χώρα σε εξειδικευμένα κέντρα και για πολύ συγκεκριμένες ενδείξεις, όταν για παράδειγμα, η Κ.Μ. δείχνει να μην υποχωρεί με τη φαρμακευτική αγωγή και χρήζει επικουρικής θεραπείας.
Πάρτι, λίγο παραπάνω αλκοόλ, κατέληξα στο νοσοκομείο, η καρδιά μου χτυπούσε γρήγορα χωρίς να σταματήσει…
Η κατανάλωση υπερβολικής ποσότητας αλκοόλ σε σύντομο διάστημα, δυνητικά προκαλεί προσωρινή Κ.Μ. («σύνδρομο της καρδιάς των διακοπών»), η οποία υποχωρεί με τη μείωση της συγκέντρωσης αλκοόλ στο αίμα. Η κατανάλωση ποσότητας αλκοόλ, πέραν των δυο ποτηριών ημερησίως, αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης Κ.Μ κατά 50% και η χρόνια κατανάλωσή του, είναι ο κύριος παράγοντας που συμβάλλει στην αρρυθμία.
