Παρόλο που δεκάδες μελέτες έχουν αποδείξει την αποτελεσματικότητα της ομοιοπαθητικής, ωστόσο αυτή η ιατρική θεραπευτική μέθοδος προκαλεί ακόμη αμφιβολίες.

Όπως και στην κλασική ιατρική, και γενικά σε όλες τις θεραπευτικές μεθόδους, δεν μπορούμε να ισχυρισθούμε ότι η ομοιοπαθητική θεραπεύει το 100% των ασθενών.

Η δυνατότητα θεραπείας κάθε ανθρώπου ποικίλλει ανάλογα με την πάθηση, τα φάρμακα που αυτός λαμβάνει και τη γενικότερη κατάσταση του οργανισμού του.

Ας δούμε ορισμένους κανόνες που πρέπει να ακολουθήσει ο ασθενής που επιλέγει την ομοιοπαθητική ώστε η θεραπεία του να είναι όσο πιο αποτελεσματική γίνεται

Όπως και στην αλλοπαθητική, η περιγραφή των συμπτωμάτων καθορίζει τη διάγνωση και ένα τυπικό φάρμακο αντιστοιχεί σε μια πάθηση.

Όμως, μερικές φορές είναι ανεπαρκής.

Ο ομοιοπαθητικός συνυπολογίζει τις περιστάσεις της εμφάνισης της νόσου.

Η διαταραχή ξεκίνησε τη νύχτα ή το πρωί;

Μετά την κατανάλωση ορισμένων τροφίμων ή μετά από κάποιον τραυματισμό;

Ένας άλλος καθοριστικός παράγοντας είναι ο εντοπισμός του πόνου.

Αν ο πόνος είναι στον αυχένα, τα επιλεγμένα φάρμακα δεν θα είναι τα ίδια όπως εάν ο πόνος είναι χαμηλά στην πλάτη.

Επίσης, αναλύεται και ο τρόπος της εκδήλωσης.

Αν εμφανιστεί ένα έκζεμα, είναι ξηρό ή λιπαρό; Παρουσιάζει μεγάλες φουσκάλες, ερεθισμό ή κρούστα;

Είναι τόσοι πολλοί οι παράγοντες που καθορίζουν τη συνταγογράφηση αρκετών θεραπειών και ως εκ τούτου μια εξατομικευμένη θεραπεία έχει πιθανότητες να είναι και πιο αποτελεσματική.

Σεβαστείτε τις ενδείξεις των φαρμάκων

Μία δόση την εβδομάδα… 5 χάπια, 3 φορές την ημέρα… 3 χάπια κάθε 2 ώρες…

Η συχνότητα που λαμβάνετε τα διαφορετικά φάρμακα ανάλογα με το αν πρόκειται για μια οξεία νόσο ή μια χρόνια πάθηση, για θεραπεία ή πρόληψη, πρέπει να ακολουθείται πιστά.

Δεν χρειάζεται να αυξάνετε τις δόσεις, ακόμη και αν δεν υπάρχει κίνδυνος υπερδοσολογίας.

Μια μείωση της δοσολογίας, χωρίς τη συγκατάθεση του γιατρού, από την άλλη πλευρά μπορεί να μειώσει την αποτελεσματικότητα της θεραπείας ή την πρόληψη της διαταραχής.

Συμμόρφωση με τις προδιαγεγραμμένες αραιώσεις σε CH

Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα είναι αποτέλεσμα πολλών αραιώσεων μεταξύ ενός μητρικού βάμματος και ενός διαλύτη.

Ο αριθμός (ένα ή δύο ψηφία) που προηγείται των γραμμάτων CH δηλώνει τον αριθμό αραιώσεων που έχει υποστεί το στέλεχος.

Ο αριθμός των CH είναι επομένως σημαντικός στη θεραπεία.

Μια οξεία λοίμωξη συνήθως αντιμετωπίζεται με χαμηλές αραιώσεις (μεταξύ 4 και 7 CH), ενώ μια βασική θεραπεία αντιστοιχεί σε μια υψηλότερη αραίωση (9 έως 15 CH).

Όσο περισσότερο μπαίνουμε στις αραιώσεις, τόσο περισσότερο δουλεύουμε σε βάθος.

Τα χάπια να λιώνουν κάτω από τη γλώσσα

Πρόκειται για τον ταχύτερο τρόπο απορρόφησης.

Ο στοματικός βλεννογόνος διαπερνά τις ουσίες απευθείας στο αίμα.

Για τα βρέφη, είτε το χάπι λιώνεται σε νερό είτε χορηγείται στη μητέρα που θηλάζει μωρό.

Χάπια εκτός γευμάτων

Η γεύση του φαγητού μπορεί να επιβραδύνει την ομοιοπαθητική δραστηριότητα.

Δεν πρέπει να παίρνετε τα χάπια κατά τη διάρκεια των γευμάτων ή αφού έχετε πλύνει τα δόντια σας, καθώς ο δυόσμος έχει την ικανότητα να μειώνει την αποτελεσματικότητα των χαπιών.

Να αποφεύγετε να εκθέτετε ομοιοπαθητικά υγρά και χάπια σε ζέστη και να μην τα τοποθετείτε στην ίδια τσέπη ή πολύ κοντά με το κινητό τηλέφωνο.

Τα χάπια μεταβάλλονται από τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία.

Ακόμη και αν έχουν ημερομηνία λήξης, τα ομοιοπαθητικά χάπια παραμένουν ενεργά όσο είναι λευκά και σκληρά.

Μην υπερεκτιμάτε τις δυνατότητες της ομοιοπαθητικής

Η ομοιοπαθητική λειτουργεί πολύ καλά για τις δερματικές παθήσεις, προβλήματα των δοντιών, κυκλοφορικές, αρθρικές, πεπτικές ή ψυχικές διαταραχές.

Αλλά αν το σώμα είναι βαθιά διαταραγμένο όπως ο καρκίνος, ο διαβήτης ή η νεφρική ανεπάρκεια, η ομοιοπαθητική δεν είναι αρκετά ισχυρή.

Σε αυτές τις περιπτώσεις, μπορεί να στηρίξει το σώμα και να το βοηθήσει να αντέξει τις παρενέργειες των αλλοπαθητικών θεραπειών.

Και αυτό είναι κάτι πολύ σημαντικό!