Όταν η περίοδος έρχεται για πρώτη φορά, συνοδεύεται συνήθως από διαταραχές που μπορεί να κρατήσουν μέχρι και δύο χρόνια μέχρι να σταθεροποιηθεί.
Σε γενικές γραμμές, οι διαταραχές αυτές θεωρούνται φυσιολογικές και αντιμετωπίζονται εύκολα.
Οι διαταραχές συμβαίνουν επειδή οι ορμόνες δεν έχουν ακόμα σταθεροποιηθεί και είναι αυτές που ρυθμίζουν τη φυσιολογική λειτουργία των ωοθηκών.
Οι πιο συνηθισμένες διαταραχές περιλαμβάνουν τον ασταθή κύκλο και τη μεγάλη απώλεια αίματος.
Περιλαμβάνουν ακόμα τη μικρότερη ή τη μεγαλύτερη διάρκεια της περιόδου που μπορεί να προκαλέσει μέχρι και αναιμία.
Αν τα προβλήματα συνεχιστούν και μετά τα δύο χρόνια από την έναρξη της περιόδου και συνυπάρχουν και άλλα συμπτώματα, τότε πρέπει να εξεταστούν και άλλες πιθανές αιτίες διαταραχών του κύκλου.
Ανάμεσά τους είναι το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, οι παθήσεις του θυρεοειδούς αδένα και η νευρική ανορεξία.
Ακόμα είναι, η υπερβολική σωματική άσκηση, οι χρόνιες παθήσεις, η πρώιμη ανεπάρκεια των ωοθηκών και το υπερβολικό άγχος.
Υπερβολική αιμορραγία και άλλα προβλήματα
Επίσης, οι νεαρές κοπέλες που είναι ήδη σεξουαλικά ενεργές και έχουν μεγάλη απώλεια αίματος θα πρέπει να εξετάζονται.
Κι αυτό, καθώς υπάρχει ενδεχόμενο εγκυμοσύνης, αποβολής, εξωμήτριας κύησης, πυελικής φλεγμονής ή τραυματισμού των γεννητικών οργάνων.
Η ποσότητα του αίματος που χάνεται κατά τη διάρκεια της περιόδου και η διάρκεια του κύκλου διαφέρουν από γυναίκα σε γυναίκα.
Έτσι, μόνο ένας γυναικολόγος μπορεί να αξιολογήσει τη βαρύτητα της αιμορραγίας και τη σωστή συχνότητα του κύκλου.
Ενδείξεις της μεγάλης απώλειας αίματος αποτελούν η συχνή αλλαγή σερβιέτας, ακόμα και κατά τη διάρκεια της νύχτας.
Επιπλέον, τα μεγάλα πήγματα αίματος ή τα χαμηλά επίπεδα αιμοσφαιρίνης και φερριτίνης στο αίμα.
Η φυσιολογική συχνότητα της περιόδου ορίζεται στις 28 μέρες με μια μικρή απόκλιση προς τα πάνω ή προς τα κάτω.
Το ιατρικό και οικογενειακό ιστορικό και η κλινική εξέταση βοηθούν τον γυναικολόγο να κάνει τη σωστή διάγνωση.
Οι αιματολογικές εξετάσεις θα πρέπει να περιλαμβάνουν και ορμονικό έλεγχο, αν αυτό κρίνεται απαραίτητο ανάλογα με το πρόβλημα.
Η καταπολέμηση των προβλημάτων που εμφανίζονται στην εφηβεία δεν είναι ενιαία.
Αντίθετα, είναι εξατομικευμένη, ανάλογα με την αιτία και τη βαρύτητα της αιμορραγίας.
Όταν η διαταραχή είναι σοβαρή, θα πρέπει να χορηγείται φαρμακευτική αγωγή, ώστε να αποφευχθούν πιθανά προβλήματα στο μέλλον.
Ανεξάρτητα από τη σοβαρότητα του προβλήματος, σίγουρα αυτή δεν είναι μια ευχάριστη κατάσταση.
Ο λόγος είναι ότι μπορεί να υπάρχουν επιπτώσεις στο μέλλον όσον αφορά τη γονιμότητα της έφηβης.
Γι’ αυτό και η προσέγγιση του γιατρού θα πρέπει να είναι προσεκτική, μιας και ο ψυχολογικός παράγοντας παίζει και αυτός ρόλο στην επιτυχία της θεραπείας.
