Οι φυσικές θεραπείες και η σωστή διατροφή, αν και θεωρούνται τάσεις του μέλλοντος, χρονολογούν 5000 χρόνια (παραδοσιακή ιατρική στην Ινδία, Κίνα, Αίγυπτο, Ελλάδα).
Όλο και περισσότεροι άνθρωποι προσβάλλονται από χρόνιες παθήσεις και η συμβατική ιατρική δεν προσφέρει πάντα μια ολιστική θεραπευτική προσέγγιση.
Η συμμετοχή και η συνεργασία της συμβατικής ιατρικής, με τις εναλλακτικές θεραπείες, τη διατροφή και τη ψυχική υγεία, μπορεί να συντελέσει στην πρόληψη και την ήπια εξέλιξη αυτών των παθήσεων.
Εκατοντάδες χρόνια πριν, οι χρόνιες παθήσεις σπάνιζαν. Στις αρχές του 20ου αιώνα, 10 στα 100 πάσχοντα άτομα υπέφεραν από χρόνια πάθηση. Σήμερα το ποσοστό αυτό ανέρχεται στο 80%!
Η ιδέα της σύνδεσης της υγείας με το συμβατικό φάρμακο ανάγεται στον 20ο αιώνα και τη χρυσή εποχή της φαρμακοβιομηχανίας.
Γιατροί και εγχειρίδια ασχολούνται με τα προβλήματα υγείας του ανθρώπου και όχι με τον ίδιο τον άνθρωπο.
Όλοι μιλάμε για την ασθένεια, ενώ θα έπρεπε να δώσουμε έμφαση στη διατήρηση της υγείας.
Οι φυσικές εναλλακτικές θεραπείες, αν και θεωρούνται τάσεις του μέλλοντος, είναι στην πραγματικότητα πολύ παλαιότερες από τα αντιβιοτικά.
Η βοτανοθεραπεία και η Αγιουρβέδα, η παραδοσιακή ιατρική της Ινδίας, χρονολογούν 5000 χρόνια.
Οι θεραπευτές της Αγιουρβέδα όριζαν αγωγή σύμφωνα με τον τύπο νου-σώματος γιατί πίστευαν ότι η ίαση εξαρτάται από την ισορροπία σωματικών, νοητικών και συναισθηματικών επιρροών.
Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι χρησιμοποιούσαν τις θεραπευτικές ιδιότητες των αιθέριων ελαίων.
Στην αρχαία Ελλάδα εφάρμοζαν τη φυτοθεραπεία και την υδροθεραπεία, ενώ η ομοιοπαθητική υπάρχει σχεδόν 250 χρόνια.
Τι είναι όμως η ασθένεια;
Η ασθένεια είναι δυσαρμονία που πηγάζει από τρείς παράγοντες: τη νοοτροπία, τη διατροφή και το τρόπο ζωής μας.
Η νοοτροπία εκφράζει τον τρόπο που σκεφτόμαστε και αισθανόμαστε (θετικά ή αρνητικά) και επιδρά σε σωματικές λειτουργίες μας μέσω νευροπεπτιδίων.
Πεποιθήσεις που περιορίζουν τα θέλω μας, αποτελούν αίτιο νόσησης.
Για παράδειγμα, η επίκριση, η ζήλια, ο εγωισμός, είναι αρνητικά συναισθήματα, τα οποία όταν βιώνονται παρατεταμένα διαταράσσουν το ενδοκρινικό, το αμυντικό μας σύστημα και γενικότερα την ισορροπία του οργανισμού.
Η σωστή διατροφή επηρεάζει άμεσα τη φυσική μας κατάσταση αλλά και τον ψυχισμό μας.
Τα σωστά μόρια τροφής δομούν σωστά κύτταρα. Ο άνθρωπος ζει και υπάρχει ως αποτέλεσμα της πρόσληψης ενέργειας από το περιβάλλον με τη μορφή τροφής, νερού, οξυγόνου, εμπειριών.
Ο τρόπος ζωής εμπεριέχει την έκθεση ή μη σε ηλεκτρομαγνητικές ακτινοβολίες, καυσαέρια, αιθαλομίχλη, συγκέντρωση ραδονίου (sick building syndrome, αμαλγάματα), κάπνισμα, θορύβους, γεωπάθεια, κλιματισμό, αλλά και τη σχέση μας με τη μητέρα γη και τη σωματική άσκηση.
Πώς οδηγούμαστε στη χρονιότητα της ασθένειας;
Ο διαπρεπής γιατρός Henry Liedlahr παρατήρησε πως οι περισσότερες χρόνιες παθήσεις οφείλονται σε καταστολή των οξέων παθήσεων με τοξικά φάρμακα.
Σύμφωνα με τον Reckeweg (1976), η αντίδραση του οργανισμού ενάντια στα δηλητήρια που τον απειλούν είναι κατανεμημένη στις παρακάτω κλιμακωτές φάσεις:
1. Εκκριτική φάση (ιδρώτας, απολέπιση, κόπρανα, ούρα).
2. Φλεγμονώδης φάση (πυρετός, οξεία βρογχίτιδα, αμυγδαλίτιδα).
3. Συσσωρευτική φάση (αρτηριοσκλήρυνση).
4. Διαποτιστική φάση (ημικρανία).
5. Εκφυλιστική φάση (αρθροπάθεια) και
6. Φάση εξαλλαγής (καταστροφή του κυττάρου).
Κάτω από φυσιολογικές συνθήκες στην κρίση τοξίνωσης, ο οργανισμός επιστρατεύει όλες του τις δυνάμεις ώστε να αυτόϊαθεί.
Κατά την αντιδραστική, οξεία φάση αισθανόμαστε αδύναμοι. Όταν όμως ξεκουραστούμε, απομακρυνθούμε από τον στρεσογόνο παράγοντα, φροντίσουμε τη διατροφή μας, τότε η σωματική δύναμη και η ευδιαθεσία επιστρέφουν.
Αν όμως δεν εξαλείψουμε τους παράγοντες της τοξίνωσης ή τους καταπιέσουμε, τότε έχουμε νέα κρίση.
Οι επαναλαμβανόμενοι κύκλοι τοξίνωσης είναι μια χρόνια πάθηση.
Παραδείγματα
Ας αναλύσουμε μερικά σχετικά παραδείγματα, ξεκινώντας από αυτό του πόνου-παυσίπονων.
Ο πόνος είναι φυσική αντίδραση και υποδηλώνει τοξίνωση, συμφόρηση, αφυδάτωση και υποσιτισμό των ιστών.
Οφείλεται στις ισταμίνες που εκκρίνει ο οργανισμός. Οι ισταμίνες καταλαμβάνουν τους αλγοϋποδοχείς της συμφορημένης περιοχής και βοηθούν στην απομάκρυνση των τοξικών ουσιών.
Ακόμη οι ισταμίνες παίζουν ρόλο στη ρύθμιση και κατανομή των υγρών στους ιστούς.
Όταν καταναλώνουμε παυσίπονα, τη θέση της ισταμίνης την καταλαμβάνουν τα παυσίπονα, οι τοξίνες δεν απομακρύνονται και έχουμε τοξίνωση και αφυδάτωση.
Αντικαθιστούμε λοιπόν τα παυσίπονα με εναλλακτικές λύσεις για τη διαχείριση του πόνου, χωρίς να παρακωλύονται οι μηχανισμοί αυτοάμυνας (boswellia serrata, βρωμελαϊνη, MSM, SAM, ginger, αρπαγόφυτο).
«Δώσε μου τη δύναμη να προκαλέσω έναν πυρετό και θα θεραπεύσω όλες τις ασθένειες» Παράκελσος (540-480 π.Χ).
Ας εξετάσουμε τώρα το παράδειγμα πυρετός-αντιπυρετικό. Το αντιπυρετικό μπλοκάρει ένα σύμπτωμα χωρίς να επιδρά θετικά στην ασθένεια και εμπεριέχει τον κίνδυνο μετατροπής σε χρονιότητα.
Ο πυρετός παρεμποδίζει την ανάπτυξη των περισσοτέρων μικροοργανισμών, ενώ η χρήση αντιπυρετικών καταστέλλει τη δράση των μακροφάγων, τις ανοσοσφαιρίνες και τη δράση των καταβολικών ενζύμων.
Παράλληλα η υγεία του πεπτικού συστήματος παίζει σπουδαίο ρόλο στη διατήρηση της υγείας μας.
Ας μην ξεχνάμε ότι ο Ιπποκράτης είπε: «το έντερο είναι η σπηλιά του θανάτου».
Η ισορροπία των φιλικών-παθογόνων μικροοργανισμών είναι ουσιαστική.
Η υπερκατανάλωση αντιβιοτικών ευνοεί την ανάπτυξη μυκήτων και ιδιαίτερα της candida, που αποτελεί τη μάστιγα του αιώνα.
Τα αντιβιοτικά και η κακή διατροφή καταστρέφουν τις εντερικές λάχνες, ευνοούν τις φλεγμονές και επιτρέπουν πρωτεϊνικά μεγαλομόρια να εισέρχονται στην κυκλοφορία του αίματος και να προξενούν διέγερση του ανοσοποιητικού.
Η συνεχής δε διέγερση του ανοσοποιητικού οδηγεί σε χρονιότητα.
Η στρατηγική για τη διατήρηση της υγείας μας και την αποφυγή χρόνιων παθήσεων είναι:
- Αποτοξίνωση,
- Σωστή διατροφή (ορθομοριακή),
- Χορήγηση ενζύμων,
- Αλκαλική διατροφή και ρύθμιση του ph του αίματος,
- Καθαρισμός της matrix,
- Λήψη ειδικών συμπληρωμάτων διατροφής,
- Ενυδάτωση,
- Ασκηση,
- Μη έκθεση σε ηλεκτρομαγνητικές ακτινοβολίες, καυσαέρια, αιθαλομίχλη, θορύβους, γεωπάθεια, κλιματισμό, αποφυγή καπνίσματος,
- Βοτανοθεραπεία και
- Αγάπη και συμπόνια για τον εαυτό μας.
Όπως λέει ο J.Z.Young «η οντότητα που διατηρείται άθικτη και της οποίας αποτελούμε όλοι μέρος δεν είναι η ζωή οποιουδήποτε από εμάς, αλλά όλη η ζωή που υπάρχει πάνω στον πλανήτη».
Αξίζει να θυμόμαστε ότι είμαστε αυτό που τρώμε, αυτό που αναπνέουμε, αυτό που σκεφτόμαστε, αυτό που λέμε, αυτό που βλέπουμε, αυτό που κληρονομήσαμε και η αλληλεπίδραση με το περιβάλλον που έχουμε επιλέξει να ζούμε είναι σημαντική!
Ρίτα Γκατζούλη, Φαρμακοποιός
www.y-o.gr
