H βιταμίνη D, παράγεται φυσικά από τον οργανισμό, όταν αυτός εκτίθεται στο φως το ήλιου. Είναι άκρως απαραίτητη, καθώς συμμετέχει σε πολυάριθμες βιολογικές διαδικασίες στο ανθρώπινο σώμα.. Ειδικά στα παιδιά, όπου οι ανάγκες του διαρκώς αναπτυσσόμενου τους οργανισμού, είναι αυξημένες, η ύπαρξη ισορροπημένων επιπέδων βιταμίνης D, είναι απαραίτητη. Μελέτες έχουν αποδείξει επίσης, τα οφέλη της συγχορήγησης της βιταμίνης D με την βιταμίνη K2.
Η βιταμίνη D είναι μία λιποδιαλυτή βιταμίνη, ενώ διακρίνουμε δύο μορφές της: την D3, γνωστή και ως χοληκαλισφερόλη και την D2, ή αλλιώς εργοκαλισφερόλη.
Η βιταμίνη D3 παράγεται όταν το δέρμα εκτίθεται στο φως του ήλιου, μέσω μίας ένωσης που υπάρχει στο δέρμα (7-δεϋδροχοληστερόλη), η οποία απορροφά την ηλιακή ακτινοβολία σχηματίζοντας την προβιταμίνη D3. Αυτή, στη συνέχεια περνά μέσω της κυκλοφορίας του αίματος στο ήπαρ και έπειτα στα νεφρά, όπου λαμβάνει χώρα μία περαιτέρω διαδικασία, με αποτέλεσμα τη μετατροπή της D3 στη δραστική μορφή της βιταμίνης D.
Η βιταμίνη D2 συντίθεται κυρίως στα φυτά και τους μύκητες, κατά την έκθεσή τους στο φως, ενώ στη συνέχεια μετατρέπεται σε βιταμίνη D, με τις ίδιες βιοχημικές αντιδράσεις που ισχύουν και για την D3. Η βιταμίνη D2 προσλαμβάνεται κυρίως μέσω της διατροφής.
Ποια τα οφέλη της βιταμίνης D στα παιδιά;
Δυναμώνει τα οστά
Ο οργανισμός του παιδιού χρειάζεται επαρκείς ποσότητες βιταμίνης D, ώστε να τροφοδοτήσει τα οστά με αρκετό φώσφορο και ασβέστιο.
Ενισχύει τον μεταβολισμό
Ο φώσφορος και το ασβέστιο, είναι στοιχεία απαραίτητα για διάφορες μεταβολικές δραστηριότητες του οργανισμού, ενώ η βιταμίνη D εξασφαλίζει ότι το σώμα διατηρεί επαρκές απόθεμα των στοιχείων αυτών.
Ενισχύει το ανοσοποιητικό
Η βιταμίνη D συμβάλλει στο «χτίσιμο» ενός δυνατού ανοσοποιητικού συστήματος και μειώνει τις πιθανότητες εμφάνισης αυτοάνοσων παθήσεων.
Συμβάλλει στην παραγωγή ινσουλίνης
Σύμφωνα με μελέτες, η έλλειψη βιταμίνης D μειώνει την παραγωγή ινσουλίνης στο πάγκρεας.
Πώς μπορείτε να εξασφαλίσετε ότι το παιδί σας προσλαμβάνει όση βιταμίνη D χρειάζεται;
Έκθεση στο ηλιακό φως
Σε μία χώρα όπως είναι η Ελλάδα, όπου τις περισσότερες μέρες του έτους υπάρχει ηλιοφάνεια, η έκθεση στον ήλιο για 15 λεπτά ημερησίως το μεσημέρι είναι αρκετή, ώστε να παραχθεί η απαραίτητη ποσότητα βιταμίνης D για την κάλυψη των αναγκών του παιδικού οργανισμού. Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί πως δεν συνίσταται η έκθεση στον ήλιο σε παιδιά κάτω των 6 μηνών, αλλά και η υπερβολική έκθεση σε μεγαλύτερα παιδιά.
Διατροφή
Υπάρχουν τροφές πλούσιες σε βιταμίνη D. Μερικές από αυτές είναι το αυγό, τα δημητριακά, τα λιπαρά ψάρια, το συκώτι και τα γαλακτοκομικά.
Συμπληρώματα διατροφής
Η χορήγηση συμπληρωμάτων διατροφής γίνεται έπειτα από σύσταση του παιδιάτρου. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου ενδείκνυται η χορήγηση συμπληρωμάτων βιταμίνης D, καθώς ή η πρόσληψη είναι ανεπαρκής π.χ. θηλάζοντα βρέφη, ή υπάρχει κάποια παθολογική κατάσταση που δεν επιτρέπει την επίτευξη των απαιτούμενων επιπέδων βιταμίνης (ηπατική ή νεφρική νόσος, νόσος του Crohn κλπ.).
Τι είναι η βιταμίνη Κ;
Η βιταμίνη Κ είναι λιποδιαλυτή βιταμίνη. Βασικός της ρόλος είναι η συμμετοχή στην πήξη του αίματος αλλά και στη δέσμευση του ασβεστίου. Βρίσκεται στη φύση σε 2 μορφές, ως Κ1 (φυλλοκινόνη) και Κ2 (μενακινόνη).
Ποια τα οφέλη της συγχορήγησης της βιταμίνης Κ2 με τη βιταμίνη D;
Πολλές μελέτες έχουν αποδείξει πως η χορήγηση της βιταμίνης Κ, ιδιαίτερα σε συνδυασμό με βιταμίνη D3, παρέχει σημαντικά οφέλη στον οργανισμό. Και οι δύο αυτές βιταμίνες είναι λιποδιαλυτές και συνεργάζονται ώστε να μεταβολίσουν το ασβέστιο στον οργανισμό, ενεργοποιώντας χρήσιμες πρωτεΐνες. Η βιταμίνη D3 βελτιώνει σημαντικά την απορρόφηση του ασβεστίου, ενώ ταυτόχρονα η βιταμίνη Κ2 το κατανέμει στους ιστούς, όπου είναι απαραίτητο. Στη περίπτωση που το ασβέστιο που λαμβάνεται από τη διατροφή δεν είναι επαρκές, η βιταμίνη D μπορεί να λάβει το ασβέστιο που χρειάζεται από τα οστά. Έτσι, προκειμένου να αποφευχθεί η αποδυνάμωση τους, η βιταμίνη Κ2 συμβάλλει στην προώθηση της ασβεστοποίησης των οστών, ενώ ακόμη ρυθμίζει και μειώνει την καταστροφική επίδραση της εναπόθεσης ασβεστίου στους μαλακούς ιστούς (όπως τα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων ή τα κύρια όργανα).
