Οι δηλητηριάσεις αποτελούν την πιο συχνή μορφή ατυχημάτων στα παιδιά.
Τα στοιχεία ωστόσο των ερευνών δείχνουν ότι σπανίως είναι θανατηφόρες στις μικρές ηλικίες.
Τα παραπάνω αναφέρει η ειδικευμένη στη διοίκηση μονάδων υγείας νοσηλεύτρια της Μονάδας Ειδικών Λοιμώξεων Παίδων του Ιπποκρατείου Θεσσαλονίκης, Εμμανουέλα Αγγελή, με αφορμή ανακοίνωσή της με θέμα «Φαρμακευτική δηλητηρίαση Παίδων – Προσέλευση σε ΤΕΠ – Τρόπος αντιμετώπισης – Νομικές προεκτάσεις» στη 2η ημερίδα Επιστημονική Νοσηλευτική Ημερίδα του νοσοκομείου Γρεβενών.
«Δηλητήριο είναι κάθε ουσία η οποία όταν μπει στον οργανισμό, σε αρκετή ποσότητα, μπορεί να προκαλέσει μόνιμη ή προσωρινή βλάβη. Μπορεί να είναι: κάποια ουσία που πήραμε από το φυσικό περιβάλλον (πχ. τρώγοντας μανιτάρια) ή κάποια τεχνητή ουσία (πχ. καθαριστικά σπιτιών, σιρόπια κ.α).
Ο συχνότερος τρόπος δηλητηρίασης είναι η κατάποση από το στόμα, ενώ σπάνια γίνεται εισπνοή από το αναπνευστικό σύστημα ή απορρόφηση από το δέρμα.
Σχεδόν το σύνολο των δηλητηριάσεων στην παιδική ηλικία (90%) συμβαίνει μέσα στο σπίτι.
Σύμφωνα με επιδημιολογικά στοιχεία του 2013 από το Κέντρο Δηλητηριάσεων οι δηλητηριάσεις που αφορούν παιδιά, ηλικίας 0-14 ετών, καταλαμβάνουν το 52,2% του συνόλου των δηλητηριάσεων.
• Στη βρεφική ηλικία (0-1 έτους) είναι 3,4% επί των παιδικών δηλητηριάσεων.
• Πιο επικίνδυνες ηλικίες είναι μεταξύ 1-5 ετών όπου συμβαίνει το 81% των δηλητηριάσεων της παιδικής ηλικίας.
• Στην ηλικία 5 – 10 ετών η συχνότητα είναι 11,9%, ενώ σαφής μείωση παρατηρείται στις ηλικίες 10 – 14 ετών (3,7%)», εξηγεί η κ. Αγγελή.
Σύμφωνα με δεδομένα του Κέντρου Δηλητηριάσεων σε όλες τις ομάδες ηλικιών διαπιστώνεται ότι υπερτερούν σαφώς οι δηλητηριάσεις από φάρμακα.
Στις ηλικίες 1 – 5 ετών πιο συχνές είναι οι δηλητηριάσεις από διάφορα χημικά προϊόντα που βρίσκονται στο σπίτι (είδη οικιακής χρήσης, διάφορες χημικές ουσίες, καλλυντικά) για τα οποία πρέπει να υπάρχει ιδιαίτερη μέριμνα σωστής φύλαξης.
Δηλητηριάσεις από Περιέργεια
Αναφερόμενη στους λόγους των δηλητηριάσεων στην παιδική ηλικία, η κ. Αγγελή επισημαίνει ότι τα παιδιά είναι περίεργα και εξερευνούν τον κόσμο με όλες τους τις αισθήσεις, συμπεριλαμβανομένης της γεύσης.
«Ως εκ τούτου, το σπίτι και ο περιβάλλων χώρος μπορεί να είναι ένα επικίνδυνο μέρος για ακούσια δηλητηρίαση» τονίζει.
Ενδείξεις Δηλητηρίασης
Ενδείξεις ότι το παιδί έχει δηλητηριαστεί είναι αρχικά η “σύλληψή” του επ’ αυτοφώρω αλλά και η απώλεια φαρμάκων, η αποκάλυψη από το ίδιο το παιδί, η εμφάνιση συμπτωμάτων όπως: ανησυχία, διαταραχές συνείδησης, παραισθήσεις, σπασμοί, αιμορραγίες, εμετοί, διάρροιες δερματικές αλλοιώσεις.
Τι Πρέπει να Κάνουμε σε Περίπτωση Δηλητηρίασης
Για να αντιμετωπίσουμε τη δηλητηρίαση, το βασικό είναι η παροχή πρώτων βοηθειών με σκοπό τη διατήρηση των ζωτικών του λειτουργιών, της αναπνοής και της κυκλοφορίας και η όσο το δυνατόν ταχύτερη εξουδετέρωση, ή απομάκρυνση του δηλητηρίου από τον οργανισμό.
Καλούμε το Κέντρο Δηλητηριάσεων (τηλ. 210-7793777) ή μεταφέρουμε το παιδί στο νοσοκομείο.
Διευκρινίζουμε το είδος του φαρμάκου και την ποσότητα.
Εάν η ουσία είναι καυστικής προέλευσης η οδηγία από το Κέντρου Δηλητηριάσεων είναι όχι στην πλύση στομάχου.
«Οι δηλητηριάσεις αποτελούν το 10% των επειγόντων ιατρικών περιστατικών παγκοσμίως.
Πρέπει να αντιμετωπίζονται χωρίς καθυστέρηση στον χώρο του νοσοκομείου, ανεξάρτητα από την παρουσία ή όχι συμπτωμάτων. Η υποστηρικτική αγωγή αποτελεί το κλειδί στην αντιμετώπιση των δηλητηριάσεων.
Σε ειδικές περιπτώσεις, απαιτείται η χορήγηση αντιδότου.
Οι ασθενείς με επηρεασμένο επίπεδο επικοινωνίας πρέπει να αντιμετωπίζονται άμεσα, με χορήγηση οξυγόνου, γλυκόζης, θειαμίνης και ναλοξόνης», αναφέρει η κ. Αγγελή.
