Οι τριχομονάδες ή «τριχομονίαση», είναι μια σεξουαλικά μεταδιδόμενη νόσος, που προκαλείται από ένα μικροσκοπικό, μονοκύτταρο πρωτόζωο-παράσιτο, που ονομάζεται Trichomonas vaginalis
Το παράσιτο αυτό μεταδίδεται από άτομο σε άτομο μέσω της σεξουαλικής επαφής.
Στις γυναίκες, η περιοχή του σώματος που επηρεάζεται συχνότερα από τριχομονάδες είναι το κατώτερο γεννητικό σύστημα και στους άνδρες η ουρήθρα.
Το παράσιτο αυτό δεν μολύνει συνήθως άλλα μέρη του σώματος, όπως ο πρωκτός, τα χέρια ή το στόμα.
Τα άτομα που διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να μολυνθούν με τριχομονάδες είναι:
1. Γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας, που έχουν περισσότερες πιθανότητες από ό,τι οι νεότερες γυναίκες να μολυνθούν.
2. Άτομα που διατηρούν συχνές σεξουαλικές επαφές με πολλά και διαφορετικά άτομα.
3. Άτομα με ιστορικό τριχομονάδων ή άλλων σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νόσων στην οικογένειά τους.
4. Άτομα που έχουν σεξουαλικές επαφές χωρίς προφύλαξη.
Έως και το 70% των ατόμων δεν εμφανίζει καθόλου συμπτώματα και οι άνδρες με τριχομονάδες είναι συχνά εντελώς ασυμπτωματικοί
Όταν υπάρχουν συμπτώματα, τότε αυτά μπορεί να επηρεάσουν άνδρες και γυναίκες με διαφορετικό τρόπο.
Αυτά τα συμπτώματα κυμαίνονται από περιπτώσεις απλού ερεθισμού μέχρι φλεγμονής που συνοδεύεται από εκκρίσεις υγρών.
Τα συμπτώματα στις γυναίκες περιλαμβάνουν:
1. Αφρώδες, δυσώδες κολπικό έκκριμα (διαυγές, λευκό, γκρι, κίτρινο ή πράσινο).
2. Αίμα στο κολπικό έκκριμα.
3. Ερεθισμός των γεννητικών οργάνων.
4. Αίσθημα καύσου στην περιοχή των γεννητικών οργάνων, ή κατά την ούρηση.
5. Οίδημα στη βουβωνική χώρα.
6. Επώδυνη σεξουαλική επαφή.
7. Πολύ συχνή και επώδυνη ούρηση.
Τα συμπτώματα στους άνδρες περιλαμβάνουν:
1. Έκκριση υγρού από την ουρήθρα.
2. Φαγούρα στο πέος.
3. Αίσθημα καύσου μετά την εκσπερμάτιση, ή μετά την ούρηση.
4. Συχνουρία.
5. Δυσουρία.
Η συγκεκριμένη σεξουαλικά μεταδιδόμενη νόσος μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο μόλυνσης από τον ιό του AIDS (HIV), εκτός από τις άλλες σεξουαλικά μεταδιδόμενες λοιμώξεις.
Αυτός ο αυξημένος κίνδυνος οφείλεται στη φλεγμονή που προκαλείται από το παράσιτο.
Οι τριχομονάδες αντιμετωπίζονται εύκολα και, συνήθως, η θεραπεία αποτελείται από μία εφάπαξ δόση, είτε μετρονιδαζόλης, είτε τινιδαζόλης.
Πρόκειται για αντιβιοτικά φάρμακα, που σκοτώνουν τα παράσιτα και είναι διαθέσιμα σε μορφή χαπιού.