Η πιο λαμπερή εποχή του χρόνου είναι εδώ, αλλά δεν είναι για όλους το ίδιο λαμπερή.
Οι χαρούμενες μέρες των Χριστουγέννων σε συνδυασμό με το τέλος της χρονιάς φέρνουν σε πολλούς μια γλυκιά μελαγχολία.
Η εποχή των γιορτών συνδυαστικά με τη χαμηλή ηλιοφάνεια και τη μικρή διάρκεια της ημέρας ρίχνει ψυχολογικά όσους νιώθουν συναισθηματικά ευάλωτοι.
Η δύσκολη καθημερινότητα, η πολλή δουλειά, οι οικονομικές δυσκολίες, αλλά και η πιθανότητα οι στόχοι μας για τη χρονιά που τελειώνει να μην έχουν επιτευχθεί, μας αφήνουν το αίσθημα του ανικανοποίητου.
Επίσης, μία απώλεια, ένας χωρισμός, η οικογένεια και οι φίλοι που μπορεί να βρίσκονται μακριά, η «υποχρέωση» να στολίσουμε το σπίτι, να είμαστε χαρούμενοι, να περάσουμε καλά, να πάμε κάπου για ρεβεγιόν, όλα τα «πρέπει» που επιτάσσει η κοινωνία για αυτό το χρονικό διάστημα μας φορτώνουν με επιπλέον άγχος και θλίψη.
Φυσικά δεν πρόκειται για κλινική περίπτωση κατάθλιψης, αλλά για ένα «παρακλάδι» της εποχικής κατάθλιψης.
Όταν οι γιορτές τελειώσουν, επιστρέφουμε στην καθημερινότητά μας και στις συνηθισμένες δραστηριότητές μας.
Κατά την περίοδο των γιορτών όμως, όλοι λίγο πολύ βγαίνουμε από το πρόγραμμά μας, πράγμα που αγχώνει κάποιους από μας.
Ακόμα και ο ελεύθερος χρόνος που μας αφήνουν οι αργίες γίνεται πολλές φορές αιτία άγχους γιατί δεν ξέρουμε πώς να τον αξιοποιήσουμε.
Τι μπορούμε να κάνουμε
Για να αποτρέψουμε την παραπάνω εικόνα από τη ζωή μας, υπάρχουν πολλά που μπορούμε να κάνουμε.
Βγαίνουμε βόλτες έστω και μόνοι μας, χωρίς να περιμένουμε από κάποιον να μας το προτείνει.
Εάν αναζητάμε συντροφιά, κάνουμε εμείς την πρόσκληση.
Αν δεν υπάρχει κανείς διαθέσιμος, δεν πτοούμαστε.
Βγαίνουμε για ψώνια, καθόμαστε σε ένα ωραίο εστιατόριο, περπατάμε στη φύση, παίρνουμε έναν καφέ στο χέρι και πάμε βόλτα στην παραλία, κάνουμε ό,τι μας ευχαριστεί την εκάστοτε στιγμή.
Επίσης, κάνοντας ένα δώρο στον εαυτό μας, ανεβαίνει πολύ η ψυχολογία μας, με την προϋπόθεση ότι αποφεύγουμε τις παρορμητικές αγορές.
Δεχόμαστε προσκλήσεις, ακόμα κι αν ξέρουμε ότι μπορεί να περάσουμε μέτρια ή να βαρεθούμε.
Εξάλλου, είμαστε ελεύθεροι να φύγουμε όποτε το θελήσουμε.
Μια καλή ιδέα είναι να οργανώσουμε εμείς οι ίδιοι μια συγκέντρωση στο σπίτι μας.
Δε χρειάζεται να καλέσουμε πολλούς, δυο τρεις καλοί φίλοι είναι αρκετοί για να περάσουμε όμορφα.
Οι γιορτές όμως είναι και μια καλή ευκαιρία για να κάνουμε δουλειά με τον εαυτό μας.
Επαναπροσδιορίζουμε τους στόχους μας, τους καταγράφουμε, κατεβάζουμε τον πήχη, αν είναι σχετικά υψηλοί για να μην απογοητευτούμε στο τέλος ή τους χωρίζουμε σε μικρότερους.
Γενικώς, εκφράζουμε τα συναισθήματά μας, τα αναγνωρίζουμε και τα αποδεχόμαστε.
Αν δεν αισθανόμαστε καλά, δεν προσποιούμαστε ότι είμαστε μια χαρά.
Σε περίπτωση που έχουμε βιώσει κάποιου είδους απώλεια, προσπαθούμε να τη συνειδητοποιήσουμε και να πάμε παρακάτω όσο επώδυνο κι αν μας φαίνεται αυτό.
Ασκούμαστε γιατί η άσκηση δρα ως φυσικό αντικαταθλιπτικό και μας κρατά σε φόρμα φτιάχνοντάς μας τη διάθεση και τονώνοντας την αυτοπεποίθησή μας.
Τέλος, αν νιώθουμε την ανάγκη να μιλήσουμε σε κάποιον, δε διστάζουμε να ζητήσουμε από κάποιο αγαπημένο μας πρόσωπο να μας ακούσει.
Επιλέγουμε κάποιον που εμπιστευόμαστε και εξωτερικεύουμε τα συναισθήματά μας.
Δεν αποκλείεται εκείνος, ακούγοντάς μας, να έχει κάποια διέξοδο στο πρόβλημά μας που εμείς δεν είχαμε σκεφτεί μέχρι τώρα.
