Πολλά αθλήματα μπορούν να προκαλέσουν ακράτεια ούρων στις γυναίκες.
Η Zumba, το τρέξιμο στο μονοπάτι ή το τζόκινγκ και το γυμναστήριο, είναι μερικά από τα αθλήματα που προκαλούν ακράτεια ούρων, λόγω του επαναλαμβανόμενου βηματισμού, λόγω των αλμάτων και λόγω των ενδοκοιλιακών πιέσεων που ασκούνται.
Πρέπει να εγκαταλείψετε τον αθλητισμό για να προστατευτείτε από την ακράτεια;
Οι ειδικοί απαντούν σε καθημερινές ερωτήσεις που αφορούν το συγκεκριμένο θέμα…
Μπορεί ο αθλητισμός να προωθήσει την ακράτεια ούρων;
Ναι, ο αθλητισμός μπορεί να ενισχύσει την ακράτεια ούρων, αλλά φυσικά αυτό δεν ισχύει για όλα τα αθλήματα και για όλες τις γυναίκες, καθώς δεν είναι όλες επιρρεπείς στην ακράτεια ούρων.
Ποιες είναι οι πιο «επικίνδυνες» δραστηριότητες;
Οι πιο «επικίνδυνες» δραστηριότητες είναι αυτές που ασκούν βίαιη και επαναλαμβανόμενη πίεση στο περίνεο. Αυτό συμβαίνει, π.χ. με τις μοντέρνες δραστηριότητες, όπως η Zumba ή το τρέξιμο. Συμβαίνει επίσης και κατά τη γυμναστική ή την άρση βαρών.
Πρέπει να σταματήσω την άσκηση για να προστατευτώ από την ακράτεια ούρων;
Είναι σημαντικό να μην διακόψετε τον αθλητισμό, αλλά να αντιμετωπίσετε την ακράτεια ούρων. Και αυτό ειδικά για τις γυναίκες, όχι μόνο επειδή ο αθλητισμός είναι ευχάριστος, αλλά και επειδή ο αθλητισμός είναι απαραίτητος για τη διατήρηση της καλής υγείας. Η σωματική δραστηριότητα αποτρέπει το υπερβολικό βάρος, τη δυσκοιλιότητα, αποτρέπει τις χρόνιες παθήσεις και βελτιώνει τη διάθεση.
Συνιστώνται κάποια συγκεκριμένα αθλήματα;
Ουσιαστικά, δεν υπάρχει κάποιο άθλημα που να απαγορεύεται. Αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις, η ακράτεια ούρων είναι σχεδόν αναπόφευκτη σε αθλητές υψηλών επιδόσεων. Τις περισσότερες φορές, δεν σταματούν την άθληση γι’ αυτόν τον λόγο, και απλά δέχονται αυτήν την «ταλαιπωρία» στην άθλησή τους, αρκεί να μην λειτουργεί ως τροχοπέδη στις αθλητικές τους επιδόσεις.
Είναι σαφές ότι υπάρχουν αθλήματα για τα οποία δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα. Αυτό ισχύει για παράδειγμα με την άρση βαρών. Οι πιέσεις που ασκούνται μπορεί να είναι τόσο μεγάλες που δεν είναι ρεαλιστικό να μπορούμε να σταματήσουμε την ακράτεια ούρων. Σε αυτήν την περίπτωση, η μόνη λύση είναι να σταματήσετε να ασκείτε αυτό το άθλημα.
Πώς να αντιμετωπίσετε την ακράτεια ούρων;
Το πρώτο βήμα βασίζεται στην περινεϊκή αποκατάσταση, η οποία επιτυγχάνεται από έναν ειδικό φυσιοθεραπευτή, προκειμένου να ενισχυθεί το περίνεο και να ενισχυθεί το πυελικό έδαφος. Η αποκατάσταση αυτή είναι ιδιαίτερα χρήσιμη σε γυναίκες που πάσχουν από ακράτεια ούρων, μετά τον τοκετό.
Επιπλέον, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα ταμπόν, για να μειώσετε την ακράτεια κατά την άσκηση. Το ταμπόν μάλιστα, επειδή βρίσκεται ενδοκολπικά, θα σας επιτρέψει να κάνετε τις απαραίτητες ασκήσεις που επιβάλει το εκάστοτε πρόγραμμα γυμναστικής, π.χ. Zumba.
Εάν παρόλα αυτά οι πιο πάνω λύσεις αποδειχθούν ανεπαρκείς, τότε απαιτείται χειρουργική επέμβαση. Στις γυναίκες η χειρουργική αντιμετώπιση συνίσταται στην τοποθέτηση ταινιών ακράτειας. Η επέμβαση πραγματοποιείται διακολπικά, υπό αναισθησία, διαρκεί μισή ώρα και αφήνει μια μικρή ουλή στο πρόσθιο τοίχωμα του κόλπου, εκεί δηλαδή που βρίσκεται η ουρήθρα.
Ο σκοπός είναι να δημιουργήσει η ταινία μια αγκύλη, με σχήμα U στη βάση της οποίας θα ακουμπάει ο σφιγκτήρας, ενώ τα άκρα θα είναι στερεωμένα στο σώμα.
Το αποτέλεσμα είναι άμεσο, αλλά προτείνουμε μια περίοδο ανάπαυσης και αποφυγής οποιασδήποτε άσκησης για τρεις εβδομάδες.
Υπάρχουν και άλλοι τύποι χειρουργικής θεραπείας που στοχεύουν στην αποκατάσταση της ανεπάρκειας του σφιγκτήρα, αλλά είναι πιο περίπλοκοι και γενικότερα δεν εφαρμόζονται σε αθλητικές γυναίκες, αλλά περισσότερο σε ηλικιωμένες κυρίες.
Η εν λόγω διαδικασία περιλαμβάνει ενέσεις κάτω από τη βλεννογόνο μεμβράνη της ουρήθρας για τη στενότητα του καναλιού (με ασαφή αποτελέσματα), τοποθέτηση ενός μπαλονιού κάτω από τον λαιμό της ουροδόχου κύστης, ή ακόμη και τοποθέτηση ενός τεχνητού σφιγκτήρα ούρων ως τελικό βήμα.
Μερικά αθλήματα μπορεί να σας «ζορίζουν», αλλά εφόσον αγαπάτε πραγματικά την άθληση, θα συνεχίσετε, παρά τα μικρά εμπόδια. Και όπως είδατε και πιο πάνω, υπάρχουν λύσεις στο θέμα της ακράτειας ούρων κατά την άθληση!
Σε οποιαδήποτε ηλικία λοιπόν κι αν βρίσκεστε, μιλήσετε με τον γιατρό σας για το θέμα της ακράτειας ούρων που σας απασχολεί.
