Η ινοκυστική μαστοπάθεια είναι μια φυσιολογική αλλαγή στην κατάσταση των μαστών.
Σχετίζεται τις γυναικείες ορμόνες και τις μεταβολές τους.
Πιο συγκεκριμένα σχετίζεται με τις μεταβολές των επιπέδων των οιστρογόνων και της προγεστερόνης στη διάρκεια του έμμηνου κύκλου.
Η διέγερση των ορμονών προκαλεί διόγκωση των γαλακτοφόρων πόρων και κατακράτηση υγρών.
Αλλαγές στους μαστούς
Αυτή έχει σαν αποτέλεσμα την εμφάνιση οιδήματος στο στήθος, ενώ συνυπάρχει ένα αίσθημα βάρους.
Υπάρχει πόνος κατά την ψηλάφηση και μικροί όζοι στο μέγεθος χάντρας, εξαιτίας της πάχυνσης των ιστών του μαστού.
Επίσης εμφανίζονται μικρές ή μεγαλύτερες κύστεις που δημιουργούνται λόγω απόφραξης ή διάτασης των γαλακτοφόρων πόρων.
Συνήθως ο πόνος αυτός εμφανίζεται και στους δύο μαστούς.
Μάλιστα πολλές γυναίκες πονούν πολύ, ακόμα κι όταν απλώς ακουμπούν λίγο το στήθος τους.
Αυτός ο πόνος στο στήθος γίνεται πιο δυνατός κατά τη διάρκεια του δεύτερου μισού του κύκλου, δηλαδή μετά την 15η μέρα και κορυφώνεται τις τελευταίες μέρες πριν από την περίοδο.
Κατόπιν παρουσιάζει ύφεση και ο κύκλος ξαναρχίζει σύμφωνα με τις ορμονικές μεταβολές.
Μια γυναίκα μπορεί να εμφανίζει κανένα, ένα ή πολλά οζίδια στο άνω έξω τεταρτημόριο του ενός ή και των δύο μαστών, στα σημεία που ο αδενικός ιστός είναι περισσότερο αυξημένος, δηλαδή κοντά στις μασχάλες.
Σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα, μπορεί να υπάρξει πράσινο ή σκούρο καφέ έκκριμα από τις θηλές.
Η ινοκυστική μαστοπάθεια παρουσιάζεται τουλάχιστον δέκα χρόνια μετά την έναρξη της περιόδου και πιο συχνά στις ηλικίες από 30 έως 50 ετών κι εμφανίζει ύφεση μετά την εμμηνόπαυση.
Οι αιτίες της είναι ορμονικές, διατροφικές ή μπορεί να οφείλεται στο άγχος.
Αιτίες
Οι γυναίκες που κινδυνεύουν από προχωρημένη ινοκυστική μαστοπάθεια είναι όσες δεν έχουν αποκτήσει παιδιά, είχαν αργά την πρώτη τους περίοδο, έχουν ορμονικά προβλήματα ή κάνουν ορμονική θεραπεία.
Υπάρχουν συγκεκριμένες τροφές που επιβαρύνουν την κατάσταση και κυρίως τον πόνο στους μαστούς, όπως ο καφές, το τσάι, η σοκολάτα, τα αναψυκτικά τύπου κόλα, το αλκοόλ και τα ζωικά λίπη.
Η διάγνωση της ινοκυστικής μαστοπάθειας γίνεται μέσω της κλινικής εξέτασης και κάποιων άλλων εξετάσεων.
Όμως επιβεβαιώνεται μόνο με τη βιοψία.
Στην απλή εξέταση των μαστών γίνεται η ψηλάφηση των όζων που είναι επώδυνοι κι ευκίνητοι.
Πρόκειται για μάζες με σαφή και ομαλά όρια, είναι εύπλαστες και όχι σκληρές, αλλά μπορεί να είναι συμπαγείς.
Διάγνωση
Η διάγνωση οριστικοποιείται με τη μαστογραφία.
Στην προχωρημένη ινοκυστική μαστοπάθεια οι μαστοί είναι πυκνοί, με πολλαπλές οζώδεις σκιάσεις.
Λόγω των ινοκυστικών αλλοιώσεων όμως κι αν οι κύστες είναι πολύ μικρές, συχνά η μαστογραφία δεν είναι ξεκάθαρη, επομένως χρειάζεται κι υπέρηχος μαστών.
Στις περιπτώσεις που παρατηρούνται μεγάλοι όζοι ή κύστες χρειάζεται παρακέντηση ή βιοψία.
Η απλή ινοκυστική μαστοπάθεια δεν αυξάνει τις πιθανότητες εμφάνισης καρκίνου του μαστού.
Οι πιθανότητες αυξάνονται όταν με τη βιοψία διαπιστώνεται ότι εκτός από τα ινοκυστικά στοιχεία υπάρχει και υπερπλαστική δραστηριότητα συνδυαστικά με ατυπία.
Εδώ υπάρχει τέσσερις φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να εμφανιστεί καρκίνος στον μαστό.
Η πιθανότητα γίνεται ακόμα μεγαλύτερη όταν συνυπάρχει οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του μαστού.
Λόγω της μεγάλης πυκνότητας των μαστών γυναικών με ινοκυστική μαστοπάθεια, πολλές φορές είναι δύσκολο να ανιχνευθούν εγκαίρως πρώιμες καρκινωματώδεις βλάβες.
Γι’ αυτό η μηνιαία αυτοεξέταση του στήθους χρειάζεται μεγάλη προσοχή, ενώ αν παρατηρείται η παραμικρή αλλαγή στη γνωστή υφή των μαστών, χρειάζεται να ενημερώνει η γυναίκα τον γιατρό της.
Συμπερασματικά, η ινοκυστική μαστοπάθεια δεν αποτελεί πάθηση, αλλά μια κατάσταση χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα πρέπει να αγνοείται.
