Το τι ορίζεται ως κανονικό στη σεξουαλική ζωή ενός ζευγαριού είναι σχετικό.
Πολλοί είναι εκείνοι που αναρωτιούνται κατά πόσο η σεξουαλική τους ζωή είναι φυσιολογική.
Ακόμη και στις περιπτώσεις ζευγαριών που βιώνουν την πλήρη ικανοποίηση σε κάθε επίπεδο, και σεξουαλικό, η απορία μπορεί να υπάρχει.
Μια ολοκληρωμένη σεξουαλική σχέση που ικανοποιεί τις ψυχικές και τις σωματικές ανάγκες ενός ζευγαριού δεν εξαρτάται από τη συχνότητα της σεξουαλικής επαφής ή από ένα είδος συγκεκριμένης σεξουαλικής συμπεριφοράς.
Εκείνο που είναι καθοριστικό, δεν είναι το είδος, αλλά το κατά πόσο η σεξουαλική ρουτίνα και επικοινωνία που έχουν δημιουργήσει τα μέλη του ζευγαριού είναι ικανοποιητικές.
Το σημαντικότερο δεν είναι πόσες φορές την εβδομάδα ένα ζευγάρι έχει σεξουαλική επαφή ή τι είδους σεξουαλική δραστηριότητα είναι αυτή, αλλά το κατά πόσο το κάθε μέλος του ζευγαριού είναι ευχαριστημένο και νιώθει άνετα μέσα στα πλαίσια της σεξουαλικής σχέσης, αλλά και ευρύτερα.
Κάτι που είναι επίσης δύσκολο να προσδιοριστεί είναι ο ορισμός της κανονικής σεξουαλικής συμπεριφοράς.
Στον ορισμό αυτό παίζουν ρόλο πολλά, όπως οι θρησκευτικές και κοινωνικές πεποιθήσεις και οι πολιτιστικές ιδιομορφίες, ακόμα και το νομικό πλαίσιο της κοινωνίας στην οποία ζει το ζευγάρι.
Μέσα σε όλα αυτά υπάρχουν και οι πεποιθήσεις και αντιλήψεις του ίδιου του ζευγαριού.
Το τι τα δύο μέλη του ζευγαριού πιστεύουν ότι είναι κανονικό ή όχι έχει μεγάλη σημασία και είναι ουσιαστικότερο από όλα για τη δική τους ζωή.
Ο τρόπος σεξουαλικής διέγερσης ποικίλει μέσα σε ένα ευρύ πεδίο.
Ο κάθε τρόπος είναι αποδεκτός, δεδομένου ότι δεν προκαλεί πρόβλημα στο άλλο μέλος αισθηματικά και σωματικά, δεν επηρεάζει τη σχέση ούτε άλλες πτυχές της ζωής του ζευγαριού και δεν προκαλεί οποιασδήποτε μορφής άλλη δυσκολία ή ανησυχία.
Στην πράξη, η επικοινωνία στον τομέα αυτό δεν είναι πάντα εύκολη, ιδιαίτερα όταν μια σχέση βρίσκεται στα πρώτα της στάδια.
Δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις πάντως, που προβλήματα σεξουαλικής προέλευσης μπορεί να δημιουργούν μεγαλύτερα προβλήματα στις σχέσεις μεταξύ των δύο μελών.
Η λύση στην αντιμετώπιση του προβλήματος αυτού είναι η συζήτηση του θέματος με έναν ήρεμο, θετικό και εποικοδομητικό τρόπο.
Η προσεκτική παρατήρηση των αντιδράσεων και της συμπεριφοράς του άλλου μέλους του ζευγαριού δίνει πολύτιμες πληροφορίες για το τι πραγματικά εκείνο νιώθει.
Οι ερωτήσεις που μπορεί να θέσει ο ένας στον άλλο βοηθούν στο να διευκρινιστούν κάποια πράγματα.
Για παράδειγμα, τι συναισθήματα γεννά στον άλλο και μόνο η σκέψη της σεξουαλικής δραστηριότητας.
Δηλαδή, αν δημιουργεί ευχαρίστηση, διέγερση και ανυπομονησία ή πίεση, υποχρέωση και ενοχή.
Επίσης, μετά από μια σεξουαλική συνεύρεση, θα πρέπει ο καθένας να αναλογίζεται και για τον εαυτό του αλλά και για τον άλλο, κατά πόσο υπάρχουν αισθήματα ευχαρίστησης, ικανοποίησης, χαλάρωσης και ολοκλήρωσης ή αισθήματα ενοχής, θυμού και δυσαρέσκειας.
Αν η προσμονή και η επιτυχία μιας σεξουαλικής δραστηριότητας δημιουργεί συνήθως θετικά αισθήματα και στους δύο, τότε η σεξουαλική σχέση είναι λειτουργική, ικανοποιητική και υγιής.
Αν όμως υπάρχουν στον ένα ή και στους δύο αρνητικά συναισθήματα, τότε η κατάσταση είναι προβληματική και πρέπει να αντιμετωπιστεί.
Η επικοινωνία ανάμεσα στο ζευγάρι για τα ευαίσθητα σημεία της σεξουαλικής τους ζωής είναι καθοριστικής σημασίας για τη λειτουργικότητα της σχέσης και για το μέλλον του ζευγαριού.
