Η ρήξη αχίλλειου τένοντα είναι όταν ο εν λόγω τένοντας τραυματίζεται σοβαρά.
Πρόκειται για τον πιο δυνατό τένοντα του σώματος και είναι αυτός που συνδέει τη γάμπα με τη φτέρνα.
Ο αχίλλειος τένοντας βρίσκεται στο πίσω μέρος του ποδιού.
Μια τέτοιου είδους ρήξη παθαίνουν συνήθως οι αθλητές και όσοι έχουν έντονη σωματική δραστηριότητα που εμπλέκει τα πόδια.
Αυτός ο τραυματισμός μπορεί να συμβεί και λόγω εκφύλισης του αχίλλειου τένοντα, όταν για παράδειγμα κάποιο άτομο είχε στο παρελθόν αθλητική δραστηριότητα και ενώ έχει πια σταματήσει, αποφασίζει ξαφνικά να ασκηθεί χωρίς ζέσταμα και προετοιμασία.
Η ρήξη στον αχίλλειο τένοντα προκαλεί έντονο πόνο στο πίσω μέρος του ποδιού σαν να του έχουν ρίξει δυνατή κλωτσιά.
Το άτομο δεν μπορεί να βαδίσει καλά ή καθόλου, ενώ συχνά απαιτείται χειρουργική επέμβαση, αν και υπάρχουν ασθενείς που μπορεί να ξεπεράσουν το πρόβλημα με συντηρητική θεραπεία.
Συμπτώματα
Συνήθως ο ασθενής νιώθει έντονο πόνο στο πίσω μέρος της φτέρνας ή χαμηλά στη γάμπα.
Εμφανίζεται επίσης πρήξιμο γύρω από τη φτέρνα.
Ο τραυματίας δεν μπορεί να λυγίσει το άκρο του ούτε να βαδίσει, καθώς το πόδι σηκώνεται με δυσκολία από το έδαφος.
Τέλος, δεν μπορεί να πατήσει στις μύτες.
Αιτίες
Όπως ειπώθηκε, η κυριότερη αιτία πίσω από τη ρήξη του αχίλλειου τένοντα είναι ένας τραυματισμός.
Με τον τένοντα αυτό μπορούμε να σηκώσουμε το πόδι μας από το έδαφος για τη βάδιση και στεκόμαστε στις μύτες όταν είμαστε όρθιοι.
Η περιοχή του αχίλλειου τένοντα είναι πιο επιρρεπής σε ρήξη εξαιτίας της φτωχής αιμάτωσης στο σημείο εκείνο, η οποία επηρεάζει και την ικανότητα επούλωσης.
Η ρήξη προκαλείται από ξαφνική αύξηση στην τάση που ασκείται στον τένοντα, όπως γίνεται όταν πέφτει κανείς σε λακκούβα ενώ περπατάει, πέφτει από μεγάλο ύψος ή αυξάνει απότομα την ένταση μιας σωματικής δραστηριότητας, κυρίως όσων εμπλέκουν τα πόδια ή περιλαμβάνουν άλματα.
Πρόληψη
Η ρήξη του αχίλλειου τένοντα μπορεί να προληφθεί αρκεί να ακολουθήσει κάποιες πρακτικές.
Οι σωστές διατάσεις και οι ασκήσεις για την ενδυνάμωση της γάμπας είναι απαραίτητες.
Πρέπει να μην προκαλούν πόνο, αλλά μια αίσθηση τραβήγματος.
Από την άλλη, η ενδυνάμωση της γάμπας μπορεί να κάνει τον μυ ικανό να απορροφά μεγαλύτερη δύναμη προλαμβάνοντας τους τραυματισμούς στον τένοντα.
Επίσης, θα πρέπει να εναλλάσσει κανείς τη σωματική δραστηριότητα υψηλής έντασης, όπως το τρέξιμο, με αθλήματα χαμηλότερης έντασης, όπως το περπάτημα και το κολύμπι.
Γενικά χρειάζεται να αποφεύγει κανείς δραστηριότητες στις οποίες ο αχίλλειος τένοντας τεντώνεται υπερβολικά, όπως συμβαίνει στο τρέξιμο σε ανώμαλο δρόμο ή στο τρέξιμο με άλματα.
Η πιθανότητα ρήξης του αχίλλειου τένοντα αυξάνεται όταν η επιφάνεια πάνω στην οποία ασκείται κανείς είναι σκληρή ή ολισθηρή.
Τα καλά αθλητικά παπούτσια στο σωστό νούμερο και με την ιδιαιτερότητα της ενίσχυσης στη φτέρνα έχουν μεγάλη σημασία και μπορεί να προλάβουν τον σχετικό τραυματισμό.
Όσοι ασκούνται θα πρέπει να γνωρίζουν ότι η ένταση της προπόνησής τους θα πρέπει να ανεβαίνει σταδιακά.
Ο αχίλλειος τένοντας τραυματίζεται όταν η ένταση και η διάρκεια της προπόνησης αυξάνονται απότομα σε ένα ποσοστό της τάξεως πάνω από 10% από τη μια εβδομάδα στην άλλη.
